Аюп 25:1—6

25  Шувахлиқ Билдад җававән мундақ деди:  «Униңда башчилиқ вә қорқунуч, У Өзиниң әршлиридә течлиқни иҗат қилиду.  Униң әскәрлириниң сани барму? Вә кимниң үстидин Униң нури чиқмиди дәйсән?  Худаниң алдида адәм Қандақ һәқ болуши мүмкин? Аялдин туғулғанға қандақларчә пак болуш мүмкин?  Мана, һәтта ай, уму йоруқ әмәс, Юлтузларму Униң көз алдида пак әмәстур.  Улардин көрә, инсан у қурутқу Вә адәм балиси у күйғу!»

Изаһәтләр