Аюп 26:1—14

26  Аюп сөзләп, мундақ деди:  «Сән һалсизға қандақ ярдәм бәрип, Аҗизниң булҗуңини қувәтлидин?  Әқилсизгә мәслиһәт берип, бүйүк даналиғиңни көрсәттиң?  Сән бу сөзлириңни кимгә тәклип қиливатисән вә Сәндин кимниң роһи чиқмақта?  Репайимлар төвәндә титримәктә, Сулар һәм уларда яшиғучилар.  Униң алдида гөр ялиңач Вә йоқилиш җайи көз алдида.  У шимални бошлуқта тарқатти, Йәр шарини һавада есип қойди.  У суларни булутларда тутмақта, Булут еғирлиғидин чүшүп кәтмәйду.  У тәхтини йошуруп, булутлирини өп-чөригә яйиду. 10  Суларни давамлиқ сизиғида тутуп, Йоруқлуқ билән қараңғулуқ мукәммәл алмишиду. 11  Асманниң түврүклири титирәп, Униң гүлдүр момисидин дәһшәткә чүшиду. 12  Өз қувити билән деңизни тәшвишләп, Әқли билән тәкәббурлуқни ғулитиду. 13  Униң роһидин саманиң әҗайип гөзәллиги, Униң қоли мәккар иланни санчимақта. 14  Мана, булар пәқәт Униң йоллириниң чәт-чәтлири. Биз пәқәт Униң сөзиниң қисмән шивирлишини аңлидуқ. Униң қудритиниң гүлдирасини Қандақму биз өзимизгә тәсәввур қилалаймиз!»

Изаһәтләр