Аюп 35:1—16
35 Елиху җававини давам қилип, мону сөзни қилди:
2 «Сән буни адил қарар дәмсән:
“Мән Рәббимниң алдида
һәққаний киши!”— дәп?
3 Чүнки: “Мән гунакар болғандин
көрә һәққанийлиғим, маңа
Немә пайда әкелиду?”— дәйсән.
4 Мән саңа җавап берәй
Һәм сениң достлириңға.
5 Асманға көз көтәргин,
сәндин егиз булутларға.
6 Әгәр гуна өткүзсәң,
Униңға немә қилалайсән?
Әгәр қилмишлириң көпәйсә,
Униңға бу қандақ бевасипә тегиш?
7 Әгәр сән һәққаний болсаң,
Униңға немә берәләйсән?
Яки У қолуңдин немә алиду?
8 Сәндәк адәмгә яманлиғиң тегиду
Вә инсан балисиға яхшилиғиң.
9 Езилгәнләр һакимийәттин товлайду,
Һаллиқларниң қаттиқ булҗуңидин.
10 Амма һечқайси: “Қени Яратқучим Худа?
Түнләрдә нахшиларни беридиған Һимайичим қени?”— демәйду.
11 У бизни һайванлардин артуқ үгитиду
Вә сама қушлиридин дана қилиду.
12 Улар вақирисиму, У явузларға
Тәкәббурлиғидин җавап бәрмәйду.
13 Шундақ! Қуруқ сөзни
Худа тиңшимайду,
Пәрвәрдигар сахтиға бақмайду.
14 Гәрчә Уни көрмәймән, дәйсән,
Күтүшни билгин: сот Униң алдида.
15 Лекин һазир Униң
ғәзиви җазалимайду
У хата сөзләргә җиддий қаримайду.
16 Шуңа Аюп ака ағзини йоған ачти,
Нурғун пәмсиз сөзләрни ейтти».
