Даниял 12:1—13
12 Ушбу вақитта Микаил, улуқ бәг, һоқуқида туриду, у сениң хәлқиңгә ярдәм қилиду. Вә шундақ еғир вақит келидуки, ундақ дәвир хәлиқ пәйда болғандин башлап, мошу вақиткичә болмиған еди. Мәзкүр вақитта сениң хәлқиң қутқузулиду, китапта йезилған һәрким аман қалиду.
2 Нурғунлиғанлар өлүмдин охиниду — бирлири мәңгү һаят үчүн, башқилири мәңгү шәрмәндичилик үчүндур.
3 Данишмәнләр асман ярқин парлиғандәк парлайду вә көплиригә һәққаний болушқа ярдәмләшкәнләр әрштики юлтузлардәк дайим, әбәдий чақнайду.
4 Сән, Даниял, мошу сөзләрни мәхпий сақлап, китапни ахир вақиткичә тамғилавәт. Нурғунлири уни әстаидил тәтқиқ қилиду вә һәқиқәтниң билими көпийиду».
5 Мән, Даниял, дәрияниң бойида турған икки шәхсни көрдүм, бирси у яқтики қирғақта, йәнә бирси мону тәрәптики қирғақта.
6 Уларниң бири дәрияниң үстидә турған зиғир кийимдики кишидин: «Мошу һәҗәплинәрлик вақиәләрниң ахириғичә қанчә вақит қалди?»— дәп сориди.
7 Мән шу вақитта дәрия үстидин турған зиғир кийимдики инсанниң авазини аңлидим. У оң вә сол қоллирини әршкә көтирип, әбәт яшайдиған Тәңри билән қәсәм ичти: «Вақит, икки вақит вә йерим вақит бәлгүләнгән еди. Муқәддәс хәлиқниң күчини вәйран қилишни түгәткәндә, һәммә нәрсә тамамлиниду».
8 Мән буни аңлап, чүшәнмидим вә шуңлашқа соал қойдум: «Тәхсирим, буниң һәммиси немә билән аяқлишиду?»
9 У җававән мундақ деди: «Һәй, Даниял, йолуңға маң, чүнки мәзкүр сөзләр мәхпий қелиши керәк вә улар ахирқи вақитқичә тамғиланди.
10 Нурғунлири тазилинип, ақартилиду һәм синилиду. Явузлар болса, яманлиғини қиливериду вә улардин һечким ушбу сөзләрни чүшәнмәйду. Һә, даналар болса, уларни чүшиниду.
11 Дайимий қурбанлиқ әкелиш тохтитилғандин кейин вә чөлдәритиш елип келидиған жиркиничлик турғузулғандин башлап, 1 290 күн өтиду.
12 Бәлгүләнгән 1 335 күн түгишини күткәнләр нәқәдәр бәхитлиқтур!
13 Сән болсаң ахириғичә садиқ қал. Сән дәм алисән, лекин күнләрниң ахирида өз мукапитиңни, өз несивиңни, елиш үчүн турисән».
