Зәбур 1:1—6
1 Бәхитлик киши рәзилләр кеңишигә бармайду.
У гунакарларниң йолида турмайду,
Бузуқларниң арисида олтармайду.
2 У Йәһваниң Қануниға чаплишип,
Униң Қануни һәққидә кечә-күндүз ойлайду!
3 У суларниң бойида өстүрүлгән дәрәқкә охшаш
Өз вақтида мевисини бериду.
Униң йопурмақлири солашмай,
У һәммә нәрсидә утуққа еришиду.
4 Амма рәзилләр ундақ әмәс:
Улар шамал учартқан топрақтур.
5 Шуңа рәзилләр сотта вә гунакарлар
Һәққанийлар жиғинида туралмайду.
6 Чүнки Йәһва адилларниң йолини билиду һәм
Явузларниң йолини болса, һалак қилиду.
