Зәбур 14:1—7

Хор башчисиға. Давутниң нахшиси. 14  Әқлидин адашқан өз жүригидә: «Йәһва йоқ!»— деди. Уларниң йоллири бузуқ, жиркинич ишларни Қилмақта. Арисида яхшилиқ қилғучи йоқ.   Йәһва әрштин инсан оғуллириға бақти: уларниң Ичидә чүшәнчигә егә вә Йәһвани Издәватқан кишиләр барму?   Мана, уларниң барлиғи йолдин чиқип кәткәнләр, Һәммиси бузулуп кетипту. Бирму яхшилиқ қилғучи йоқ.   Наһәтки булар бирсиму һечнәрсә чүшәнмәйду? Хәлқимни нандәк йәватқанлар Йәһвани чақириштин жирақтур.   Қорқунуч йоқ йәрдә улар қорқушуп титрәйду, Йәһва һәққанийлар әвлади арисида турмақта.   Силәр гадайниң нийәтлиригә күлисиләр, Лекин Йәһва униң бай Һамийисидур!   Ким Сиондин Исраилға ниҗат әвәтиду? Йәһва Өз хәлқини әсирдин қайтурғанда, Яқуп хошал болуп, Исраил шатлиниду!

Изаһәтләр