Зәбур 149:1—9

149  Һаллелу Йәһ! Йәһваға йеңи нахша ейтиңлар, Уни вапалар жиғинида махтаңлар!   Исраил өзиниң улуқ Яратқучиси Һәққидә шатлансун, Сион оғуллири Падишаси тоғрисида хошал болсун.   Униң исмини уссулларда ойнап, Дап билән чилтарниң авазида ейтсун.   Сәвәви, Йәһва Өз хәлқигә илтипатлиқ, Мөмүнләрни зенәтләп, қутқузуватиду.   Муқәддәсләр шөһритидә тәнтәнилисун, Һәтта өз орунлирида шат-хорам үндисун.   Уларниң еғизлирида Илаһиға мәдһийә Күйлири болуп, қоллирида өткүр Иккибислиқ қиличлири болсун.   Шундақта хәлиқләрдин адавәт елип, Һарам қәбилиләрни җазалайду.   Уларниң шаһлирини кишәнләп, Шәйхлирини төмүр зәнҗирләргә салиду.   Шундақ қилип, улар үстидин чиқирилған Сот пәрманини әмәлгә ашуриду. Ушбу шан-шәрәп Униңға мәнсүп Муқәддәслиригә берилди. Йәһни мәдһийиләңлар!

Изаһәтләр