Зәбур 53:1—6

Хор башчисиға. Давутниң қайғулуқ һәм даналиқ мулаһизиси. 53  Надан қәлбидә: «Йәһва йоқ»,— деди. Улар бузулуп кәтти, нуқсанда чекигә йетип, Арисида бирму яхшилиқ қилғучи йоқ болди.   Худа асмандин инсан оғуллириға бақмақта: Уларниң арисида Йәһва Тәңрини издәватқан Әқиллиқ кишиләр барму?   Мана, барлиғи садиқ йолдин тейилип кәтти, Бирму яхшилиқ қиливатқан киши йоқ.   Наһәтки беқанунлуқ билән бәнт болуватқанлар Һечнемә чүшәнмәйду? Улар Мениң хәлқимни Қәби нандәк йәватиду. Улар Йәһвани чақирмайду.   Лекин улар қорқунуч йоқ йәрдә дирилдишип Кетиду. Чүнки Худа саңа қарши чиққанларниң Устиханлирини айимай чечиветиду. Сән уларни шәрмәндигә қойисән, Чүнки Йәһва уларни рәт қилди.   Аһ, ким Исраилға Сиондин қутулуш әвәтиду? Йәһва Пәрвәрдигар мәһбус Өз хәлқини әсирдин Қайтурғанда, Яқуп хошал болиду һәм Исраил Шатлинип кетиду!

Изаһәтләр