Зәбур 56:1—13
Хор башчисиға. Жирақтики үнсиз кәптәр һәққидә. Давутни
филистийәликләр Гатта тутувалған вақтида.
56 Тәңрим, маңа ич ағритқин, чүнки кишиләр изимға
Чүшти. Мени жутувәткиси келиватиду.
2 Дүшмәнлирим һәр күни маңа һуҗум қилмақта,
Тәкәббурлар топи мениң билән өчәкишиватиду.
3 Мән қорққанда, пәқәт Саңа ишәндим.
4 Сениң сөзүңни махтаймән, Рәббимгә таянғач,
Һечнемидин қорқмаймән: адәм балиси
Маңа немә қилалисун?
5 Улар һәр күни сөзлиримни бурмилаватмақта,
Немә яманлиқ қилишни ойлап жүриду.
6 Мөкүнүп, һәрбир қәдимимни пайлимақта,
чүнки улар җенимни олаватиду.
7 Мошу яман ишлири үчүн җазалиғина, қәһриңдә,
Пәрвәрдигарим, әлләрни гумран қиливәткинә.
8 Сәндә мениң мусапирлиғим саналған, көз яшлирим
Сениң қачаңда жиғилған, улар Сениң китавиңда
Йезиқлиқ әмәсму?
9 Мән Сени чақирғанда, дүшмәнләр кәйнигә
Чекиниду. Шуниңдин мән билимәнки,
Егәм мениң биләндур!
10 Сөзлириң билән махтинимән,
Йәһваниң Сөзини мәдһийиләймән.
11 Худайимға ишинип, қорқмаймән.
Адәм маңа немә қилалисун?
12 Рәббим, Саңа бәргән вәдиләрни орунлаймән,
Саңа апиринни гоя қурбанлиқтәк әйләймән.
13 Сән мени өлүмдин қутқуздиң вә аяқлиримни
Путликашаңдин. Чүнки мән Худа йүзи
Алдида тирикләр нурида ушбу
Зиминда жүрүшим үчүндур.
