Зәбур 70:1—5

Хор башчисиға. Давутниң күйи. Әсләтмә үчүн. 70  Худайим, мени қутулдурғина. Йәһва, ярдәмгә алдирғина!   Мениң җенимни издигәнләр иза тартишип, Шәрмәндә болсун! Маңа яманлиқ Тилигәнләр кәйнигә чекинсун.   Үстүмдин мәсхирә қиливатиду: «Саңа шундақ Болуши керәк!» Өзлири мәндин қачсун.   Сени издигән һәм ниҗатиңни яхши көргәнләр Сениңда хошаллиқ Тепишип, тәсәлли алсун. Улар: «Рәббимиз улуқлансун!»— Дәп, дайим үндимәктә.   Худайим, мән намрат һәм бечарә, Шуңа маңа Алдирғина! Пәқәт Сән, Йәһва, мениң Ярдәмчим һәм Қутқузғучим. Кечикмигинә!

Изаһәтләр