Зәкәрия 11:1—17
11 «Әй, Либан, ишиклириңни ач, өрт кирип,
сениң кедрлириңни йоқатсун!
2 Қариғай, һөкүрәп жиғла, чүнки егизбойлуқ
һәм атақлиқ дәрәқлириң жиқилди!
Башанниң емәнлири, силәрму жиғлаңлар,
чүнки қоюқ җаңгал һалак болди!
3 Падичиларниң һувлиши аңланмақта, чүнки
уларниң әҗайип яйлақлири вәйран болди.
Яш ширларниң ғарилдиши аңланмақта, сәвәви,
Йордан тәвәсиниң чатқаллири уҗуқтурулди.
4 Мениң Пәрвәрдигарим Йәһва мундақ дәйду: “Союлушқа қалдурулған қойларни баққин.
5 Сетивалғучилар уларни җазасиз союватиду. Сатқучилар болса, мундақ дәйду: “Йәһваға шүкри, мән бай болуватимән”. Һәтта уларни беқиватқан падичилар уларға ич ағритмайду”.
6 “Мән башқа мәзкүр йәрниң турғунлирини айимаймән,— дәйду Йәһва.— Мана, Мән кишиләрни бир-бирсиниң вә һөкүмраниниң қолиға бериветимән. Улар мошу зиминни һалакәткә әкелиду һәм Мән улардин һечқайсини қутулдурмаймән”».
7 Мән союлушқа тегиш қойларни падидики әң бәхитсизләр түпәйли беқишқа башлидим. Мән икки һаса таяқни алдим: бирини «Илтипат», йәнә бирсини «Бирлик», дәп атидим. Шуңдақ қилип, қойларни беқишқа башлидим.
8 Бир ай ичидә мән үч падичини қоғлавәттим, чүнки уларға төзүмлүк көрситишкә җеним чидимиди, уларму маңа өч еди.
9 Мән шуңдақ дедим: «Әнди мән силәрни башқа бақмаймән. Өлүдиған өлсун, һалак болудиған һалак болсун, қалғанлар бир-бирини йәвәтсун!»
10 Мән «Илтипат» дегән һаса таяқни елип, уни сундурувәттим, шундақ қилип, Мән хәлқим билән түзүлгән келишимимни рәт қилдим.
11 Ушбу күни бу келишим йоқалди, шуниң билән маңа диққәт ағдурған бечәрә қойлар буниң Йәһваниң сөзи екәнлигини чүшәнди.
12 Мән уларға: «Әгәр халисаңлар, мениң һәққимни бериңлар, әгәр халимисаңлар — бәрмәңлар»,— дедим. Улар маңа 30 шекәл күмүч төлиди.
13 Шу чағда Йәһва маңа: «Уларни ғәзнәханиға ташла! Улар Мени бәк жуқури баһалапту!»— деди. Мән 30 шекәл күмүчни елип, Йәһва ибадәтханисидики ғәзнә қачилириға ташлидим.
14 Андин мән иккинчи «Бирлик» дегән һаса таяқни чепивәттим. Шуңдақ қилип, Йәһудия һәм Исраил арилиғидики бурадәрлик мунасивәтләр үзүлди.
15 Йәһва маңа: «Яримас падичиниң затлирини ал.
16 Чүнки Мән шуңдақ вәзийәткә йол қоюмәнки, ушбу зиминда өлүп кетиватқан қойларға ғәмхорлуқ қилмайдиған, яш қойларни, улар жүтүп кәтсә, издимәйдиған, яриланғанларни давалимайдиған вә сағламларни тойдурмайдиған падичи пәйда болиду. У, әксичә, семизларниң гөшини йәп, туяқлирини сундуридиған болиду.
17 Карға яримас, падини ташлайдиған падичиниң
һалиға вай! Қилич униң булҗуңиға тегиду
вә оң көзини қуюду. Униң қоли қуруп
кетиду вә оң көзи кор болиду».
