Йәрәмияниң жиғиси 4:1—22

א [Алеф] 4  Сап алтун, әң пақирақ алтун, қандақ өчүп кәтти! Барлиқ дохмушларда муқәддәс җайниң ташлири чечилип ятиду. ב [Бет]   Сионниң есил оғуллириға, улар әң сап алтунға тәң еди, әнди болса исит, исит! Уларға сапалчиниң қолидин чиққан адий сапал қачилиридәк муамилә қиливатиду. ג [Гимел]   Һәтта чил бөриләр күчүклиригә әмчәклирини бериду. Хәлқимниң қизи болса, чөлдики төгәқушлардәк рәһимсиз болуватиду. ד [Далет]   Бовақниң тили уссузлиқтин гекитигигә чаплишип қалди. Балилар нан сораватиду, лекин һечким уни бәрмәйду. ה [Хе]   Татлиқ тамақ йәп үгәнгәнләр кочиларда йетишип, ачарчилиқтин өлүватиду. Сөсүн рәхтләрдин кийинип үгәнгәнләр патқақта сунайлинип ятиду. ו [Вав]   Хәлқим қизиниң әйиплири Садом әйиплиридин ешип кәтти, шуңлашқа Садом бир мәзгилдә вәйран болуп, җазаланған еди. ז [Зайин]   Хәлқим назирлири қардин таза, сүттин ақ еди. Улар мәрвайиттин чирайлиқ болуп, яқутлардәк пақиратти. ט [Хет]   Һазир болса, улар күйдин қара болди, уларни мәйданларда тонумайватиду. Териси устихиниға чаплишип, яғачтәк қуруп кәтти. ט [Тет]   Қилич өлтүргәнләр ачарчилиқ өлтүргәнләрдин бәхитликтур. Улар йәйдиған һечнәрсә тапалмай, пәйдин-пәй өчти. י [Йод] 10  Көйүмчан анилар балилирини өз қоли билән пишәрди. Пәрзәнтләр хәлқим қизи өлүватқанда, уларниң қайғу нени болди. כ [Каф] 11  Йәһва лавулдиған Өз қәһрини шундақ төкти, Сионда униң асаслирини көйдүридиған отни яқти. ל [Ламед] 12  Йәр шаһлири вә зимин турғунлири Йерусалим дәрвазилириға дүшмән билән рәқип кириду дегәнликкә һечқачан ишәнмәтти! מ [Мем] 13  Амма буниң һәммиси униң пәйғәмбәрлири һәм роһанийлириниң қилмишлири үчүн йүз бәрди. Улар униңда һәққанийларниң қенини төккәнди. נ [Нун] 14  Пәйғәмбәрләр вә роһанийлар кочиларда қарғулардәк тәмтирәп жүрәтти. Улар қанға боялған болғанлиқтин, уларниң кийимигә тегиш мүмкин әмәс еди. ס [Самех] 15  «Нери туруңлар, напаклар!— дәп вақирайду уларға.— Йоқал! Йоқал! Бизгә тәгмәңлар!» Улар башпанидин айрилип, сәргәрдан болди. Хәлиқләр мундақ дәйду: «Улар биздә қалалмайду, פ [Пе] 16  Йәһва Өзи уларни чечивәтти. У уларға әнди илтипат қөрсәтмәйду. Кишиләр роһанийларни һөрмәтлимәйду вә ақсақалларниму айимайду». ע [Айин] 17  Көзлиримиз ярдәмни бекардин күтүп, һарди. Биз күзәт мунарлиримизда бизгә ярдәм берәлмәйдиған хәлиқкә қараптимиз. צ [Цаде] 18  Дүшмәнлиримиз һәрбир қәдимимизни күзитип, тор ташлап, мәйданлиримизда бизни маңғузмиди. Шундақ қилип, ахиримиз йеқинлашти. Бизгә аталған күнләр азийип, һалак кәлди. ק [Коф] 19  Тәқиплигүчиләр әрштики бүркүтләрдинму чапсан еди. Улар бизниң кәйнимиздин тағларда қоғлап, баяванда чирмақларни салатти. ר [Реш] 20  Биз үчүн нәпәс болған Йәһваниң майлиған хизмәтчиси уларниң әң чоңқур яриға чүшти. Һә, биз болсақ униң тоғрисида: «Хәлиқләр арисида униң сайиси астида яшаймиз»,— дәп ойлаптимизкән. ש [Шин] 21  Хурсән болуп шатланғин, Едум қизи, Уз дияриниң турғуни! Бирақ саңиму келиду ушбу қача. Сән униңдин тойғичә ичип, мәс болуп, ялиңачлинисән. ת [Тав] 22  Сион қизи! Сениң беқанунлиғиң үчүн җазариң аяқлашти. У сени әнди әсиргә әвәтмәйду. Лекин У сениң қанунсизлиғиңға, Едум қизи, диққәт бөлүп, гуналириңниң барлиғини ашкарә қилиду.

Изаһәтләр