Йәрәмия 24:1—10
24 Бабилниң шаһи Нәбуқәднәсәр Йерусалимдин Бабилға Йәһудияниң падишаси, Йәһоякимниң оғли Йәһоякинни бәглири, кәсипкарлири һәм төмүрчилири билән әкәткәндин кейин, Йәһва маңа Йәһва Пәрвәрдигарниң ибадәтханиси алдида турған әнҗиргә толған икки севәтни көрсәтти.
2 Бир севәттә әтигән пишидиған бәк яхши әнҗирләр болған еди, башқа севәттә болса, интайин яман, сесиған әнҗирләр болған еди, һәтта уларни йейишкиму болматти.
3 Шуниң билән Йәһва мениңдин: «Йәрәмия, сән немә көрүватисән?»— дәп сориди. Мән җававән: «Әнҗирләрни. Уларниң арисида яхши әнҗирләр бәк ярамлиқтур, яман әнҗирләр болса, бузулғинидин йейишкә ярамсиз»,— дедим.
4 Шу чағда маңа Йәһваниң сөзи аңланди:
5 «Исраилниң Тәңри Йәһва мундақ дәйду: “Сән бир севәттики әнҗирләрни яхши дәп тапқандәк, Мәнму бу җайдин халдийлар йеригә әвәткән әсирдики йәһудиялиқларни яхши дәп санаймән.
6 Мән уларға яхшилиққа көзүмни тикип қараймән, уларни мәзкүр зиминға қайтуримән. Мән уларни һалак қилмай, әксичә, тәшкилләймән, Мән уларни тикимән, йилтизидин һәргиз қомурмаймән.
7 Мән уларға шундақ жүрәк беримәнки, улар Мениң Йәһва екәнлигимни билгүси келиду. Һәм улар Мениң хәлқим болуп, Мән уларниң Худаси болумән, сәвәви, улар Маңа пүткүл жүриги билән қайтиду.
8 Мону әски әнҗирләргә, һәтта уларни йейишкиму болмас, уларға нисбәтән Йәһва мундақ дәйду: “Яман әнҗиргә қандақ мунасивәт болса, Мәнму Йәһудияниң падишаси Зидқия, униң бәглири һәм Йерусалимниң қалған турғунлири вә Мисир йеридә яшаватқанларға шундақ муамилә қилимән.
9 Мән уларни шәрмәндигә қоюп, йәрниң барлиқ шаһлиқлирида бәхитсизликкә мәһкүм қилимән. Шуниң билән барлиқ дөләтләрдә уларни һақарәтләп, мәсхирә қилип, яман тәмсил кәби нәқил кәлтуриду. Мән қоғлавәткән җайларда улар ләнәт билән қарғишқа айлиниду.
10 Мән уларға қилич, ачарчилиқ һәм өлүмгә апиридиған вабаларни әвәтимән. Улар Мән атилириға һәдийә қилған зиминдин пүтүнләй қирилип кәтмигичә, Мән бу ишимни тохтатмаймән”».
