Йәрәмия 26:1—24
26 Йошияниң оғли, Йәһудияниң падишаси Йәһоякимниң һөкүмранлиғиниң бешида Йәһва Худа мону сөзни әвәтти:
2 «Йәһва мундақ дәйду: “Йәһваниң ибадәтханиси һойлисида туруп, Йәһудияниң барлиқ шәһәрлириниң Йәһва өйигә ибадәткә кәлгән турғунлириға мураҗиәт қил. Мән саңа әмир қилған сөзләрдин һечбирини еливәтмәй, һәммисини ейтқин.
3 Бәлким, улар аңлап, һәрқайси яман йолидин қайтар һәм Мән ичи ағритип, уларға кәлтүримән дегән апәттин ваз кечәрмән.
4 Уларға монуни дегин: “Йәһва Рәббиңлар мундақ дәйду: “Әгәр силәр Мени тиңшимай, силәргә тәғдим қилған Қануним бойичә иш тутмисаңлар,
5 әгәр Мениң қуллирим, Мән силәргә әвәтиватқан пәйғәмбәрлиримни, аңлимисаңлар, гәрчә Мән уларни сәһәрдин башлап, қайта-қайта силәргә әвәттим, бирақ силәр уларниң сөзлиригә диққәт бөлмәйватисиләр.
6 Шуниң үчүн ушбу өйүңлар билән Мән Силом билән қилғанни қилимән һәм шәһириңлар барлиқ хәлиқләрниң қарғишиға қалиду”».
7 Роһанийлар, пәйғәмбәрләр вә пүткүл хәлиқ Йәрәмия мәзкүр сөзләрни Йәһваниң ибадәтханисида ейтқанда, тиңшап турди.
8 Йәрәмия Йәһва мошу хәлиқкә буйриған барлиқ сөзләрни ейтип болғандин кейин, уни роһанийлар, пәйғәмбәрләр һәм бар хәлиқ тутувалди: «Сән өлүшиң керәк!
9 Немә үчүн сән Йәһваниң исмидин пәйғәмбәрлик қилип: “Мошу өй Силомдәк болиду вә мошу шәһәр чөлдәрәп, турғунларсиз қалиду”,— дедиң?» Шуниң билән пүткүл хәлиқ Йәһваниң маканида Йәрәмияни қоршавға алди.
10 Йәһуданиң бәглири ушбу вақиәни аңлап, падишаниң сарийидин Йәһваниң өйигә келип, Йәһваниң ибадәтханисиниң йеңи дәрвазилириниң киришидә олтарди.
11 Шу чағда роһанийлар билән пәйғәмбәрләр бәгләргә һәм пүткүл хәлиқкә: «Бу киши өлүмгә лайиқ. У бизниң шәһиримизгә апәтни бәшарәтлик қиливатиду, уни биз өз қулиғимиз билән аңлидуқ»,— дейишти.
12 Буниңға Йәрәмия бәгләргә һәм хәлиқкә җававән мундақ деди: «Йәһва Тәңри мени ушбу өй вә шәһәр һәққидә силәр аңлиған барлиқ сөзләрни ейтишқа әвәтти.
13 Демәк, яман ишлириңларни һәм бузуқ хулқиңларни җөндәп, Худайиңлар Йәһвани тиңшаңлар. Шу чағда Йәһва силәр тоғрилиқ ойлиған бала-қазадин ваз кечиду.
14 Маңа кәлсәк, мана мән силәрниң қолуңларда. Немини көзүңларда дурус һәм адил көрсәңлар, шуни мениң билән қилиңлар.
15 Пәқәт шуни билип қоюңларки, әгәр мени өлтүрүвәтсәңлар, шу чағда өзәңларни, мошу шәһәрни һәм униңда истиқамәт қилғучиларни бегуна қанға миләйсиләр. Сәвәви, һәқиқәтән Йәһва Өзи мошу сөзләрни қулақлириңларға йәткүзүшкә мени әвәтти».
16 Бәгләр вә пүткүл хәлиқ роһанийлар билән пәйғәмбәрләргә: «Бу киши өлүмгә сазавәр әмәс, чүнки у бизгә Худайимиз Йәһваниң намидин мураҗиәт қилди»,— деди.
17 Шу вақитта мәзкүр зиминниң ақсақаллиридин бирмунчилири туруп, жиғилған хәлиқкә мундақ деди:
18 «Йәһудияниң падишаси Хизқия вақтида Морешеттин келип чиққан Миха пүткүл Йәһудия хәлқигә мундақ дегән: “Әскәрләр Башчиси Йәһва мундақ демәктә:
“Сион теғи етиздәк һайдилиду вә Йерусалим
харабиларниң догисиға айлиниду һәм Худаниң
ибадәтханиси турған дөң җаңгалға айлиниду”.
19 Шу чағда Йәһудияниң падишаси Хизқия һәм барлиқ Йәһуда уни мошу хәвири үчүн өлтүрүвәткәнму? Әксичә, падиша Йәһвадин қорқуп, Йәһваниң илтипатини издимигәнму? Шуңлашқа Йәһва әскәрткән апитини уларға кәлтүрмиди. Һазир болса, биз өзүмизгә шиддәтлик апәтни чақириватимиз.
20 Шундақла Йәһва исмидин пәйғәмбәрлик қилған йәнә бир киши болған еди — у Кириат-Йаримдин болған Шәмаяниң оғли Урия. У Йәрәмиядәк ушбу шәһәр һәм диярға қарши шундақла сөзләрни ейтқан.
21 Униң сөзлирини Йәһояким падиша, униң һәрбий әмәлдарлири вә бәглири аңлиди. Падиша уни өлтүрүшкә қарар қилди. Буни аңлап, Урия қорқуп, Мисирға қечип кәтти.
22 Йәһояким падиша Мисирға адәмлирини вә уларниң бешида Акборниң оғли Әлнатанни қоюп, әвәтти.
23 Улар Урияни Мисирдин елип, Йәһояким падишаниң алдиға әкәлди вә у уни қиличлап, җәсәдини аддий хәлиқниң қәбирстанлиғиға ташлиди».
24 Униңдин ташқири, Йәрәмия пәйғәмбәрни Шафанниң оғли Ахикам һимайә қилди, шуңлашқа униң өлүмини халиған хәлиқниң қолиға у берилмиди.
