Йәрәмия 27:1—22
27 Йошия оғли Зидқияниң Йәһуда падишаси һөкүмранлиғиниң бешида, Йәһва Худа Йәрәмияға мундақ сөзләрни ейтти:
2 «Йәһва маңа мундақ деди: “Өзәңгә асарәтләр билән боюнтуруқни ясап, уларни бойнуңға салғин.
3 Ундақларни Едум шаһи, Моаб шаһи, Аммон шаһи, Тир шаһи һәм Сидон шаһиға Йерусалимға Зидқия, Йәһудияниң падишасиға, кәлгән әлчиләр арқилиқ әвәткин.
4 Уларға тәхсирлиригә мону сөзләрни йәткүзүшни бапила:
“Исраилниң Тәңри, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду. Мана немини тәхсирлириңларға ейтисиләр:
5 “Мән улуқ қудритим һәм қадир қолум билән йәрни, йәр йүзидики барчә инсанлар билән һайванларни яраттим. Һәм кимгә халисам, уни беримән.
6 Һазир болса, Мән барлиқ ушбу зиминларни Мениң хизмәтчим, Бабил шаһи Нәбуқәднәсәрниң қолиға тапшурдум. Һәтта дала һайванлириниму униңға хизмәт қилишқа беривәттим.
7 Барлиқ хәлиқләр униңға, оғлиға һәм нәврисигә, униң вақти һәм дөлитиниң новити кәлмигичә, әмгәк етиду. У өзини башқа нурғунлиған хәлиқләр һәм бүйүк шаһлар қул қилмиғичә, шундақ әһвал йүз бериду”.
8 “Әгәр қандақту-бир хәлиқ яки шаһлиқ Бабил шаһи Нәбуқәднәсәргә хизмәт қилғуси кәлмисә вә өз бойнини Бабил шаһиниң боюнтуруғи астиға қоюштин баш тартса, Мән ушбу хәлиқни қилич, ачарчилиқ һәм өлүмлүк вабалар билән җазалап,— дәйду Йәһва,— Өз қолум билән уни пүтүнләй қириветимән”.
9 “Шуңлашқа өзәңларниң пәйғәмбәрлирини, сехирчилириңларни, чүш тәбирчилирини, җинкәшлик билән шуғуллинидиған җодигәрләрни тиңшимаңлар. Улар силәргә: “Бабил шаһиға һәргиз хизмәт қилмайсиләр!”— дәйду.
10 Чүнки улар силәрниң ана дияриңлардин жираққа әкетилишиңлар үчүн, ялғанчилиқни ейтиду. Шундақ қилип, Мән силәрни чечиветип, силәр һалак болисиләр.
11 Өз гәдинини Бабил шаһиниң боюнтуруғи астиға еңиштүргән һәм униңға хизмәт қилған хәлиқни Мән өз йеридә қелишиға рухсәт қилимән,— дәйду Йәһва,— у униңда ишләп, яшайду”».
12 Йәһуда падишаси Зидқияға Мән мошу сөзләрни ейтқан едим: «Бойнуңларни Бабил шаһиниң боюнтуруғи астиға қоюңлар вә униң хәлқигә әмгәк қилип, яшаңлар.
13 Немә үчүн саңа һәм хәлқиңгә қиличтин, ачарчилиқтин һәм өлүм әкелидиған вабадин өлүш керәк? Чүнки Йәһва ейтқанғу, мошундақ қисмәт Бабил шаһиға хизмәт қилиштин баш тартқан һәрқандақ хәлиқни күтиду дәп.
14 Шуңдақла силәргә: “Һәргиз Бабил шаһиға хизмәт қилмайсиләр!”— дәп сөзләйдиған пәйғәмбәрләрни тиңшимаңлар, сәвәви, улар силәрни алдаватиду.
15 “Мән уларни әвәтмидим,— дәйду Йәһва Пәрвәрдигар,— амма улар Мениң намимдин ялған бәшарәтләрни ейтиватиду. Әгәр уларға қулақ салсаңлар, Мән силәрни таритиветимән һәм шу чағда силәр вә силәргә ялғанчилиқни ейтиватқан пәйғәмбәрлириңларму һалакәткә учрайсиләр”».
16 Роһанийларға вә пүткүл хәлиқкә мән шундақ дедим: «Йәһва мундақ дәйду: “Силәргә: “Пат-йеқинда Йәһва ибадәтханисиниң затлири Бабилдин қайтип келиду!”— дәйдиған пәйғәмбәрләрни тиңшимаңлар, чүнки улар сахтипәзләр.
17 Уларниң сөзлирини қулаққа қисмай, Бабил шаһиға хизмәт қилғач, яшаңлар. Немә үчүн ушбу шәһәрни вәйранчилиққа йәткүзүш керәк?
18 Бирақ, әгәр улар пәйғәмбәрләр болуп, уларда Йәһваниң сөзи болса, улар Йәһва Сәрдарға илтиҗа қилсун, Йәһваниң өйидики, Йәһуда падишасиниң сарийидики һәм Йерусалимда қалған зат-тәәллуқатлар Бабилға әкетилмисун дәп”.
19 Тиңшаңлара, әскәрләр Худайи Йәһва түврүкләр, мис деңиз, һарвулар вә мошу шәһәрдә қалған башқа затлар тоғрилиқ немә дәйду.
20 Уларни Бабил шаһи Нәбуқәднәсәр Йәһудия падишаси, Йәһоякимниң оғли Йәһоякинни һәм барлиқ атақлиқ йәһудиялиқлар һәм йерусалимлиқларни Йерусалимдин Бабилға тутқунға әкәткәндә, алмиған еди.
21 Ушбу Йәһваниң ибадәтханисида, падишаниң өйидә вә Йерусалим шәһиридә қалған тәәллуқатлар һәққидә Исраилниң Илаһи, әскәрләр Сәрдари Йәһва мундақ дәйду:
22 “Уларни Бабилға елип кетиду һәм улар шу зиминда, Мән уларни есимға кәлтүридиған күнгичә, болиду,— дәйду Йәһва.— Шу күни Мән уларни елип, өз орниға, мошу җайға, қайтуримән”».
