Йәрәмия 34:1—22

34  Мана, Йәһваниң Йәрәмияға Бабилниң шаһи Нәбуқәднәсәр, униң әскири, шундақла йәрниң униң қоли астида болған һәммә шаһлиқлири һәм хәлиқлири Йерусалимға вә әтрапидики шәһәрләргә қарши урушуватқан вақтида ейтилған сөзи:  «Исраилниң Худайи Йәһва мундақ дәйду: “Бар вә Йәһуда падишаси Зидқияға мундақ дә: “Мана Йәһваниң сөзлири: “Мән ушбу шәһәрни Бабил шаһиниң қолиға тапшуримән вә у уни отта көйдүрүветиду.  Сәнму униң қолидин қутулалмайсән, лекин җәзмән тутулисән һәм униң қолиға тапшурулисән. Сениң көзлириң униң көзлиригә қарайду вә сән Бабил шаһи билән үзму-үз сөзлишисән, андин Бабилға жүрисән”.  Һалбуки, Йәһваниң сөзини сән, Йәһудияниң падишаси Зидқия, аңла: “Мана, сениң тоғрилиқ Йәһва немә дәйду: “Сән қиличтин өлмәйсән.  Сән хатирҗәмликтә вапат болисән. Сени дәпин қилғанда, авал атилириңға көрсәткән шан-шәрәптәк, хушпурақларни көйдүрүп, жиғлап: “Исит, һөкүмдаримиз!”— дәп қахшайду, чүнки: “Мән буни ейттим”,— дәйду Йәһва».  Йәрәмия пәйғәмбәр бу сөзләрни Йәһуданиң падишаси Зидқияға Йерусалимда ейтип бәрди.  Шу чағда Бабилниң шаһи Йерусалимға вә Йәһудияниң қалған шәһәрлиригә — Лахиш һәм Азекаға қарши җәң қиливататти, чүнки Йәһудияниң барлиқ шәһәрлиридин пәқәт мәзкүр мустәһкәмләнгән шәһәрләр техи ишғал қилинмиған еди.  Мана, Зидқия падиша Йерусалимдики хәлиқ билән қулларни азатқа чиқириш һәққидә келишим қурғандин кейин, Йәрәмия арқилиқ болған Йәһваниң хәвири.  Һәрким өзиниң ибраний әр-аял қуллирини азатлиққа чиқириши керәк еди, чүнки еврейлар өз бурадәриниң қули болмаслиғи лазим. 10  Барчә бәгләр һәм пүткүл хәлиқ буниңға беқинди. Улар келишимни түзүп, өз қуллири әрләр һәм аялларни әркинликкә чиқиришни вәдә қилди. Улар һәқиқәтән тиңшап, уларни қоюп бәрди. 11  Амма бираз вақит өткәндин кейин қоюп бәргән қуллирини қайтидин қайтуруп, яңливаштин қул қилди. 12  Шу чағда Йәрәмияға Йәһвадин хәвәр кәлди. Йәһва униңға мундақ деди: 13  «Исраил Илаһи Йәһва мундақ дәйду: “Мән әҗдатлириңларни Мисир зиминидин, қуллуқ өйидин, ачиққанда, улар билән келишим қуруп, мундақ ейтқандим: 14  “Һәрбир йәттә жил өткәндин кейин һәрқайсиңлар сетивалған ибраний бурадәриңларни, у силәргә алтә жил ишләп болғанлиқтин, әркинликкә чиқиришиңлар лазим”. Бирақ силәрниң әҗдатлириңлар Мени тиңшимиди вә сөзлиримгә қулақ салмиди. 15  Аз вақит бурун силәр түзәлдиңлар вә Маңа лайиқ ишни қилип, йениңлардикиләргә азатлиқни җакалап, Мениң исмимни көтириватқан өйдә келишим қурған едиңлар. 16  Лекин кейин оюңларни өзгәртип, әркинликкә чиқарған әр һәм аял қуллириңларни қайтурувалдиңлар. Силәр уларни яңливаштин қул қилип, Мениң исмимни шәрмәндигә қойдуңлар!” 17  Шуңлашқа Йәһва мундақ дәйду: “Силәр Мени тиңшимай, бурадәрлириңларға вә йеқинлириңларға азатлиқ бәрмидиңлар. Мәнму силәргә мана қандақ азатлиқни елан қилимән,— дәйду Йәһва.— Силәр қилич учидин, вабалардин һәм ачарчилиқтин һалак болисиләр вә зиминниң бар дөләтлири үчүн, Мән силәрни дәһшәтниң нишани һәм үлгиси қилимән. 18  Мән силәрни, Мениң билән қурған келишимни орунлимиғанларни, дүшмәнләрниң илкигә бериветимән. Чүнки силәр Мениң көзүмчә келишим түзгәндә, мозайни иккигә бөлүп, униң қисимлири арисидин өткән едиңлар,— 19  Йәһуданиң һәм Йерусалимниң бәглирини, әмәлдарларни, роһанийларни һәм мозайниң бөлүклири арисидин өткән барлиқ турғунларни. 20  Мән уларни җенини издигәнләрниң қолиға тапшуримән вә җәсәтлири асман қушлири һәм йәр һайванлириниң тамиғи болиду. 21  Йәһуда падишаси Зидқияни һәм униң бәглирини уларниң җениға тәшна болуватқан дүшмәнлиригә тапшуруп, һазир силәрдин кәйнигә чекингән Бабил шаһиниң әскиригә бериветимән”. 22  “Мана, Мән уларға әмир қилип,— дәйду Йәһва,— уларни ушбу шәһәргә қайтуримән. Улар қайта униңға йеқинлишип, уни елип, көйдүрүп ташлайду! Мән Йәһудияниң шәһәрлирини чөлгә айландуруп, адәмсиз қалдуримән”».

Изаһәтләр