Йәрәмия 39:1—18
39 Йәһуда падишаси Зидқияниң һөкүмранлиғиниң тоққузинчи жилиниң онинчи ейида Бабил шаһи Нәбуқәднәсәр пүткүл қошуни билән Йерусалимға келип, уни қоршиди.
2 Зидқияниң падишалиғиниң он биринчи жили, төртинчи айниң тоққузинчи күни шәһәр сепили бузулди.
3 Бабил шаһиниң барлиқ бәглири шәһәр ичигә кирип, Оттура дәрвазиларниң йенида орунлашти. Булар самгар Нәргал-Шарәзәр, рабсарис Нево-Сарсеқим, рабмаг Нәргал-Шарәзәр вә Бабил шаһиниң қалған бәглири.
4 Шу вақитта Йәһуда падишаси Зидқия һәм униң һәрбий кишилири буларни көрүп, қечип кәтти. Улар кечиси шәһәрдин падишаниң беғи арқилиқ, иккитамлиқ сепилдики дәрвазилар арқилиқ чиқип, Араба чөлигә апиридиған йол билән қачти.
5 Амма халдийларниң әскири уларниң кәйнидин қоғлап, меңип Зидқияни Йериха түзлиңидә тутувалди. Уни бағлап елип, Хамат йеридики Рибла шәһиридә болған Бабилниң шаһи Нәбуқәднәсәргә әкәлди. Шу вақиттила у униң үстидин һөкүм чиқарди.
6 Бабил шаһи Риблада Зидқияниң көзи алдида оғуллирини өлтүрүшни қарар қилди. Шундақла у барчә атақлиқ йәһудий әмәлдарларни өлтүрүшни буйриди.
7 Андин у Зидқияниң көзлирини оюветип, уни мисқа кишәнләп, Бабилға әвәтишни әмир қилди.
8 Халдийлар падишаниң сарийини вә хәлиқниң өйлирини көйдүрүвәтти һәм Йерусалимниң тамлирини бузувәтти.
9 Шәһәрдә болған хәлиқни һәм халдийлар тәрипигә өткән йәһудийларни күзәтниң башчиси Нәбузарадан тутқунға Бабилға әкәтти.
10 Амма Нәбузарадан хәлиқниң әң гадай қисмини шәһәрдә қалдуруп қойди. Шу күни у уларға ишлиши үчүн, Йәһуда йеридә үзүмзарлиқлар билән етизларни бәрди.
11 Бабил шаһи Нәбуқәднәсәр Йәрәмияға нисбәтән Нәбузараданға мундақ көрсәтмиләрни бәрди:
12 «Йәрәмияни тепип, униңға ғәмхорлуқ көрсәткин. Рәһим-шәпқәтлик көзүң билән қарап, униңға һечбир яманлиқ қилма һәм у саңа немә десә, шуни қил».
13 Шундақ қилип, күзәт башлиғи Нәбузарадан, рабсарис Нәбушазбан, равмаг Нәргал-Шарәзәр вә шаһниң һәммә әмәлдарлири
14 Йәрәмияға адәм әвәтип, уни күзәтчиләр һойлисидин елип кәлди. Улар уни Шафанниң оғли, Ахикамниң оғли Гедалияға тапшурди. У уни өйигә узартип апарди вә пәйғәмбәр өз хәлқи арисида яшап қалди.
15 Йәрәмия техи күзәтчиләр һойлисида қамақта болғанда, Йәһваниң сөзи болди:
16 «Бар вә ефиоп Абдимәләхкә мундақ дә: “Исраилниң Тәңри, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Мана, Мән ушбу шәһәр һәққидә яхшилиққа әмәс, бәлки балаю-апәткә ейтқан сөзлиримни орунлаватимән һәм сән улар әмәлгә ашқан күнни көрисән”.
17 “Бирақ сени Мән мошу күндә аман елип қалимән,— дәйду Йәһва.— Сән қорқуватқан кишиләрниң қолиға һәргиз тапшурулмайсән”.
18 “Сәвәви, Мән сени җәзмән қутқузимән. Сән қиличтин һалак болмайсән вә сениң җениң саңа мукапат болиду, чүнки сән Маңа үмүтиңни арттиң”,— дәйду Йәһва».
