Йәрәмия 42:1—22
42 Шу чағда барлиқ һәрбий башчилар, Қареаһниң оғли Йоханан, Гошаяниң оғли Йәзания һәм барчә хәлиқ, бүйүгидин әрзимәсигичә,
2 Йәрәмия пәйғәмбәргә келип, мундақ деди: «Өтүнүмиз, Худайиң Йәһваға биз һәққидә дуа қилғина. Аман қалғанлар тоғрилиқ дуа қилғина, чүнки өзәң көриватисәңғу, биз көп едуқ, мана, әнди аз қалдуқ.
3 Рәббиң Йәһва бизгә қандақ йол билән меңишимизни вә немә қилишимизни ечип бәрсун».
4 Йәрәмия пәйғәмбәр җававән: «Хош, мән силәрниң илтимасиңлар бойичә Худайиңлар Йәһваға дуа ейтай. Маңа Йәһва немә десә, силәрдин һечнемини йошурмаймән»,— деди.
5 Улар Йәрәмияға: «Йәһва аримизда һәқ һәм садиқ гувачи болсун. У, Рәббимиз Йәһва, немила демисә, барини орунлаймиз.
6 Униң сөзлири бизгә йеқишидин яки яқмаслиғидин қәтъий нәзәр, Йәһва Худайимиз сән арқилиқ ейтқан нәрсини орунлаймиз, сәвәви өзимиз сени әвәттуқ. Шу чағда бизгә яхши болиду, чүнки биз Илаһимиз Йәһваға итаәт қилған болимиз»,— деди.
7 Йәрәмия 10 күн өткәндин кейин Йәһвадин җавап алди.
8 У өзигә Қареаһниң оғли Йохананни, униң билән болған әскәр башлиқлирини вә пүткүл хәлиқни, аддий кишиләрдин тартип атақлиқларғичә чақирип,
9 уларға мундақ деди: «Исраилниң Тәңри Йәһва, силәр мени Униңға илтимасиңлар билән әвәткән едиңлар, мундақ дәйду:
10 “Әгәр силәр мәзкүр зиминда қалсаңлар, Мән силәрни униңда орунлаштуруп, һалак қилмаймән, силәрни олтарғузуп, қомуруп ташлимаймән. Мән силәргә гүллиниш һәдийә қилимән, чүнки әвәткән балаю-апәттин силәргә ичим ағриватиду.
11 Бабил шаһидин, у силәргә дәһшәтлик көрүнсиму, қорқмаңлар”.
“Униңдин зади қорқмаңлар,— дәйду Йәһва,— чүнки Мән силәр билән болуп, униң қолидин қутулдуруп, ниҗат беримән.
12 Мән силәргә шәпқәтлик болумән вә у силәргә рәһимлик қилип, йериңларни бериду.
13 Әгәр силәр: “Яқ, биз бу йәрдә қалмаймиз!”— дәп, Худайиңлар Йәһвани тиңшимисаңлар,
14 әгәр: “Яқ, биз Мисирға кетимиз, чүнки у йәрдә урушни көрмәймиз, мүңгүзниң челинишини аңлимаймиз, ачарчилиқ тартмаймиз, шу яқта яхширақ яшаймиз”,— десәңлар,
15 у чағда, Йәһудияниң аман қалған қалдуғи, Йәһваниң сөзини аңлаңлар! Исраил Пәрвәрдигари, Сәрдар Йәһва мундақ дәйду: “Әгәр силәр үзлириңларни қәтъий Мисир тәрәпкә қаратсаңлар, у йәрдә бирмунчә вақит яшаш үчүн,
16 у чағда силәр қорқуватқан қилич Мисирда силәргә тегиду вә силәр дәһшәтлиниватқан ачарчилиқ арқанлардин Мисирғиму йетип, шу йәрдә өлисиләр.
17 Мисирға беришни қарар қилған һәрким қиличтин, ачарчилиқтин һәм вабалардин һалакәткә учрайду. Мән уларға кәлтүридиған бала-қазадин һечким қутулалмайду”.
18 Исраил Худаси, қошунлар Худаси, Йәһва мундақ дәйду: “Мениң ғәзивим билән кәһрим Йерусалим аһалисиға қандақ қуюлған болса, Мениң кәһрим, силәр Мисирға барсаңлар, шундақла силәргә қуюлиду. Силәрни қарғайду, һақарәтләйду, пәсәйтиду. Силәргә қарап, кишиләр дәһшәткә чүшиду вә силәр һечқачан ана йериңларни көрмәйсиләр!”
19 Йәһудияниң аман қалған турғунлири, силәргә Йәһва Мисир йеригә бармаслиқни мәслиһәт қиливатиду. Билиңларки, мән бүгүн силәрни агаһландуриватимән.
20 Силәрниң гунайиңлар һаятиңларни қурбан қилиду, чүнки силәр өзәңлар мени Худайиңлар Йәһваға мундақ дәп, әвәткәнғу: “Биз үчүн Тәңримиз Йәһваға дуа қилғин вә Тәңримиз Йәһва ейтқан һәммә нәрсини биз орунлаймиз”.
21 Бүгүн мән силәргә Униң сөзлирини җакалидим, лекин силәр Худайиңлар Йәһваға қулақ салмайватисиләр вә Униң әмирлирини қулаққа қисмайватисиләр.
22 Демәк, шуни билиңларки, силәр қиличтин, ачарчилиқтин һәм өлүмлүк ағриқлардин өлүп кетисиләр, һәтта шу йәргә вақитчә яшаймиз дәп, барсаңларму».
