Йәрәмия 44:1—30
44 Мана, Худаниң Йәрәмияға Мисир йеригә қечип кәткән йәһудийлар тоғрилиқ хәвири. Улар Мигдол, Тахпанхес, Мемфис вә Патрос зиминида яшатти. Униңда мундақ ейтилди:
2 «Исраил Тәңри, әскәрләр Худайи Йәһва мундақ дәйду: “Силәр Мениң Йерусалим билән барлиқ Йәһуда шәһәрлиригә әвәткән бала-қазамни көрдүңлар. Бүгүн улар харабилиқта йетип, һечким уларда истиқамәт қилмайду.
3 Буниң һәммиси Мени хапа қилиш үчүн қилған әйиплири, уларниң һәтта атилири билмигән илаһларға хизмәт қилғанлиғи үчүндур.
4 Мән уларға қуллирим, пәйғәмбәрлиримни, таң-сәһәрдин башлап әвәтип: “Илтимас, Мән өч көрүдиған сәскиничлик мошу ишларни қилмаңлар”,— дәп қайта-қайта сориған едим.
5 Лекин улар тиңшимиди вә башқа худаларға чоқунушни рәт қилишқа қулақ салмиди.
6 Шуңлашқа Мениң қәһрим билән ғәзивим уларға төкүлди вә Йәһуданиң шәһәрлиридә вә Йерусалимниң кочилирида көйди. Шуниң билән Йәһудияниң шәһәр-кәнтлири чөлдәрәп, һазирғичә харабилиқта ятиду”.
7 Әнди болса, Исраилниң Пәрвәрдигари, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Немә үчүн силәр өзәңларға дәһшәтлик яманлиқни әкеливатисиләр? Униң ақиветидин Йәһудадин кәлгән барлиқ әрләр вә аяллар, балилар һәм бовақлар қирилип кетидиғу.
8 Немә үчүн силәр Мени һақарәтләп, Мисир йеридики ят худаларға қурбанлиқларни әкеливатисиләр? Силәр бу җайға вақитлиқчә кәлгән әмәсмедиңлар, немә үчүн өзәңларни һалакәткә тутуватисиләр? Силәр йоқилип, ушбу йәрниң хәлиқлири еғизида күлкә һәм мәсхирә болуп қалисиләр.
9 Силәр Йәһуданиң падишалири, уларниң аяллири, шундақла әҗдатлириңларниң нуқсанлирини һәм өзәңлар вә силәрниң аяллириңлар Йәһудияда вә Йерусалимниң кочилирида қилған сәвәнликлириңларни унтуп қалдиңларму?
10 Силәр мошу вақитқичә мөмүнләшмидиңлар вә Мениңдин қорқушни һасил қилмидиңлар, Мән атилириңларға һәм силәргә бәргән Мениң Қануним вә тохтамлирим бойичә яшашни үгәнмидиңлар”.
11 Шуңлашқа Исраилниң Илаһи, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Мана, Мән силәргә қарши йүзүмни қаритип, балаю-апәт кәлтүрүп, Йәһудияниң пүткүл хәлқини қириветимән.
12 Мән Мисирға вақитчә яшашқа кәлгән йәһудийларниң барлиғини уҗуқтуримән. Улар қиличтин жиқилиду, ачарчилиқтин өлиду, барлиғи — аддийдин тартип атақлиққичә, ләнәтниң, дәһшәтниң, һақарәтниң, мәсхириниң нишани болуп, қирилиду. Уларға қарап, кишиләр қорқиду.
13 Мән Мисирда җайлашқанларни Йерусалимни қандақ зиярәт қилип, җазалиғинимдәк, буларниму зиярәт қилип, қилич, ачарчилиқ һәм кесәлләр билән җазалаймән.
14 Аман қалған йәһудийлар — Мисир йеригә вақитлиқ яшашқа кәлгәнләр, улар қечип қутулалмайду, аман қалмайду вә Йәһудияға қайтип кәтмәйду. Улар пүткүл вуҗуди билән вәтинигә қайтишни халайду, лекин бирнәччә қечип кәткәнләрдин башқа, һечким қайтип кәлмәйду”».
15 Ушбу сөзләрни аңлиған, чоң топ болуп турған кишиләр — әрләр, уларниң барлиғи аяллириниң ят худаларға қурбанлиқларни сунуватқанлиғини билидиғанлар һәм уларниң аяллири вә Мисирдики Патроста яшаватқан барлиқ хәлиқ Йәрәмияға мундақ инкас қайтурди:
16 «Йәһваниң исмидин бизгә ейтқанлириңни биз тиңшимаймиз.
17 Биз өзимиз ейтқинимизни қилишни давамлаштуримиз. Асман Падиша ханумиға қурбанлиқлиримиз билән шарап ичимликлиримизни әҗдатлиримиз, падишалиримиз, бәглиримиз Йәһудияниң шәһәрлиридә вә Йерусалимниң кочилирида әкәлгәндәк, бизму әкелимиз. Чүнки шу заманда биз нанни тойғичә йәп, паравән яшап, һечқандақ дәрт-әләмни көрмигәндуқ.
18 Амма асман Падиша ханумиға қурбанлиқларни вә ичимликләрни әкелишни тохтатқандин кейин, биз һәммә нәрсидә камчилиқ тартип, қилич билән ачарчилиқтин өлүватимиз».
19 Аяллар қошумчә: «Биз асман Падиша ханумиға қурбанлиқлар билән ичимликләрни тәғдим қилғанда, әрлиримизниң ирадисиз биз уни ипадиләйдиған нанларни пишәрдуқму яки шарап ичимликлирини униңға қуйдуқму?»— дейишти.
20 Шу чағда Йәрәмия пәйғәмбәр униң билән сөзләшкән барлиқ хәлиқкә:
21 «Силәр Йәһудияниң шәһәрлиридә вә Йерусалимниң кочилирида, силәрниң падишалириңлар, бәглириңлар вә зиминниң хәлқи әкәлгән қурбанлиқлириңларни Йәһва есиға алмидиму вә шуниңға диққәт ағдурмидиму?
22 Шуниң үчүн Йәһва силәрниң яман ишлириңлар вә қиливатқан жиркиничликлириңларға чидалмиди, шуңлашқа йериңлар мошу күнгичә вәйран болуп, адәмләрниң ләнитигә айландиғу.
23 Силәр мәзкүр қурбанлиқларни сунуп, Йәһваниң алдида чоң гуна өткүздиңлар. Силәр Йәһваға беқинмай, Униң авазини аңлимай, Қанунини орунлимай, Униң мәслиһәтлирини тиңшимиғиниңлар үчүн, силәр мошу бала-қазаға учридиңлар!»— деди.
24 Андин Йәрәмия пүткүл хәлиқкә һәм аялларға мундақ деди: «Йәһваниң сөзини аңлап көрүңлар, Мисир зиминида яшаватқан барлиқ йәһудийлар.
25 Исраил Тәңри, Йәһва Сәрдар мундақ дәйду: “Силәр һәм аяллириңлар еғизиңлар билән ейтқанларни қоллириңлар билән орунлаватисиләр. Силәр ейтқандиңлар: “Биз вәдилиримизни чоқум орунлаймиз — асман Падиша ханумиға қурбанлиримиз билән ичимликләрни әкелимиз”. Силәр, аяллар, чоқум вәдилириңларни орунлап, уларни әмәлгә ашурисиләр”.
26 Шуңлашқа, Мисирда яшаватқан барлиқ йәһудийлар, Йәһваниң сөзини аңлаңлар: “Мана, Өзәмниң улуқ исмим билән қәсәм қилимән,— дәйду Йәһва,— пүткүл Мисирда йәһудийлардин һечким әнди Мениң исмим билән қәсәм ичип: “Йәһва Пәрвәрдигар тириктур!”— демәйду.
27 Мән уларға әнди яхшилиқ қилмаймән, әксичә, Мән һошияр туруп, уларға бала-қаза кәлтүримән, Мисирдики барлиқ йәһудийлар йоқап кәткичә қиличтин һәм ачарчилиқтин азаплиниду.
28 Пәқәт интайин азлирила қиличтин қутулуп, Йәһудияға қайтиду. Шу чағда аман қалған йәһудийлар кимниң сөзи әмәлгә ашқинини, Мениңкиму яки уларниңкиму, тонуп-йетиду!”»
29 «“Мана силәргә бәлгү,— дәйду Йәһва,— Мән силәрни ушбу йәрдә зиярәт қилип җазалишимниң. У бәлгү бойичә Мениң силәр һәққидә ейтқан сөзлирим җәзмән орунлинидиғанлирини билисиләр.
30 Йәһва мундақ дәйду: “Мән Мисирниң шаһи, пирәвн Хопрани униң җенини издәватқан дүшмәнлириниң қолиға тапшуримән. Худди Йәһуда падишаси Зидқияни дүшмини, Бабил шаһи Нәбуқәднәсәрниң қолиға беривәткәндәк, иш қилимән”».
