Йәшуа 17:1—18
17 Андин чәк Манасә қәбилисигә чиқти, чүнки у Йүсүпниң тунҗиси еди. Гилиадниң атиси, Манасәниң түнҗиси Махирға Гилиад билән Башан тәгди, чүнки у урушта өзини җасур көрсәтти.
2 Манасәниң башқа оғуллириға аилилири бойичә мирас берилди: Абиезерниң оғуллириға вә Хелекниң оғуллириға, Асриилниң оғуллириға, Шехемниң оғуллириға вә Шемидниң оғуллириға. Мана булар Йүсүпниң әвлади, Манасәниң оғуллири аилилири бойичә.
3 Манасәниң әвлади, Махирниң, Гилиадниң, Хеперниң оғли Салпадниң оғуллири болмиған еди, униң пәқәт қизлири болған. Мана қизлириниң исимлири: Махла, Ноа, Хогла, Милка һәм Тирса.
4 Улар баш роһаний Елиазар, Нунниң оғли Йәшуа вә башчиларға келип: «Йәһва Худа Мусаға бурадәрләр арисида бизгә мирас беришни әмир қилғанди»,— дейишти. Уларға атисиниң бурадәрлири арисида, Йәһваниң сөзи бойичә, мирас бөлүнди.
5 Шундақларчә Манасәгә Йорданниң арқисидики Гилиад вә Башан йеридин башқа 10 өлчүк йәр берилди.
6 Сәвәви, Манасә қәбилисиниң қизлири униң оғуллири арисида мирас алғанлиқтин, Гилиад зимини Манасәниң башқа оғуллириға тәгди.
7 Манасәниң чегарилири Ашердин Шәкәмгә қарши турған Микмәтатқичә. Бу җайдин чегара оңға қарап Ен-Таппуаһниң турғунлириға маңиду.
8 Таппуаһ йери Манасәгә тәәллуқ болди, Манасә чегарисидики Таппуаһ шәһири болса Әпрайимниң оғуллириға тәгди.
9 Бундин чегара Қанаһ өстиңиниң җәнуп тәрипигә чүшиду. Мәзкүр шәһәрләр Әпрайимға тәәллуқтур, гәрчә улар Манасә шәһәрлири арисида болсиму. Манасә өстиңиниң шимал тәрипидики чегара деңиз билән йәкүнлиниду.
10 Җәнупта ятқан барлиқ нәрсә Әпрайимниңдур, шималда болған нәрсә Манасәниң, деңиз болса, уларниң чегарисидур. Ашерға улар шимал тәрәптин йеқинлишатти, Иссакарға болса шәриқ тәрәптин.
11 Иссакар билән Ашердин Манасәгә Бәйт-Шеан вә униңға бағлиқ җайлар, Иблиам вә униңға бағлиқ җайлар, Дорниң турғунлири вә униңға бағлиқ җайлар, Ендорниң турғунлири вә униңға бағлиқ җайлар, Таанакниң турғунлири вә униңға бағлиқ җайлар, Мәгиддониң турғунлири вә униңға бағлиқ җайлар вә үч егизлик.
12 Манасәниң оғуллири ушбу шәһәрләрниң турғунлирини қоғлап чиқиралмиди. Қананлиқлар бу йәрдә яшап қалди.
13 Исраил оғуллири күчигә кәлгәндә, улар қананлиқларни баҗ төлигүчи қилди, амма уларни қоғлавәтмиди.
14 Йүсүп оғуллири Йәшуаға мундақ деди: «Немишкә сән маңа мираслиққа бир чәк вә бир йәр бәрдиң, мән көпсанлиққу, чүнки Йәһва мени шундақ бәрикәтлиди?»
15 Йәшуа җававән уларға: «Әгәр сән көпсанлиқ болсаң вә Әпрайим теғи тар кәлсә, орманға берип, шу йәрдә пәризийләр вә репайимлар зиминида өзәңгә йәр тазилиғин»,— деди.
16 Йүсүп оғуллири: «Биздә тағ қалмайду, чүнки вадида яшаватқан қананлиқларниң төмүр җәң һарвулири бар. Бундақ җәң һарвулар Бәйт-Шеанда вә униңдин бағлиқ йәрләрдиму вә Йизриәл вадисида яшаватқанларниңму бар»,— дейишти.
17 Бирақ Йәшуа Йүсүп өйигә, Әпрайим вә Манасәгә мундақ деди: «Сениң көп кишиң вә зор күчүң бар, сениңда бир чәк болмайду.
18 Тағму сениңки болиду вә мошу орманму: сән уни кесип ташлайсән вә у ахириғичә сениңки болиду. Чүнки сән қананлиқларни, һәтта уларниң төмүр җәң һарвулири болсиму һәм улар қудрәтлик болсиму, қоғлап чиқип йеңивалисән».
