Лавийлар 18:1—30
18 Йәһва Мусаға сөзләп, мундақ деди:
2 «Исраил оғуллириға ейтқин: “Мән Йәһва силәрниң Худайиңлар.
3 Силәр яшиған Мисир йеридә қилиниватқан ишларни вә Мән силәрни башлаватқан Қанан йеридә қилиниватқан ишларни қилмаңлар вә уларниң адәтлирини орунлимаңлар.
4 Мениң пәрманлиримни орунлап, Мениң тохтамлиримни сақлаңлар. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлардур.
5 Мениң тохтамлиримни вә пәрманлиримни орунлап, киши тирик болиду, шуңа уларни сақлаңлар. Мән Йәһва.
6 Һечким өз туққиниға униң әвритини ечишқа йеқинлашмисун. Мән Йәһва.
7 Атаңниң вә анаңниң әвритини ачқучи болма. У сениң анаң, уни ялиңачлима.
8 Атаңниң аялиниң әвритини ачма; бу атаңниң әвритидур.
9 Атаң яки анаң қизиниң, мәйли өйүңдә яки ташқирида туғулғинидин қәтъий нәзәр, һәдә-сиңлиңниң әвритини ачма.
10 Қизиңниң яки оғлуңниң қизиниң әвритини ачма, чүнки бу сениң әвритиңдур.
11 Атаңниң аялидин болған қизиниң, у атаңдин туғулған һәдә-сиңлиңдур, униң әвритини ачма.
12 Атаңниң һәдә-сиңлисиниң әвритини ачма, у атаңниң ата бир туққинидур.
13 Анаңниң һәдә-сиңлисиниң әвритини ачма, чүнки у анаңниң ата бир туққинидур.
14 Атаңниң ака-инисиниң әвритини ачма вә униң аялиға йеқинлашма. У сениң чоң яки кичик апаң болиду.
15 Келиниңниң әвритини ачма, у оғлуңниң аялидур. Униң әвритини ачмиғин.
16 Ака-иниңниң аялиниң әвритини ачма, бу ака-иниңниң әвритидур.
17 Аял киши һәм униң қизиниң әвритини ачма. Униң қизиниң вә оғлиниң қизиниң әвритини ачқучи болма, чүнки улар биртуққанлар. Бу шәһванийлиқтур.
18 Аялиңниң һәдә-сиңлисини биргә хотунлуққа елип, уларни рәқип қилма. Аялиң һаят вақтида униң һәдә-сиңлисиниң әвритини ачқучи болма.
19 Аялиңға етәк кири вақтида униң әвритини ечишқа йеқинлашма.
20 Уруғуңни төкүп напаклашмасқа, һечбир кишиниң аяли билән ятмиғин.
21 Балилириңдин һечқайсини Малохқа хизмәткә бәрмигин, шундақ қилсаң, Худайиңниң исмини булғайсән. Мән Йәһва.
22 Әр киши билән аял кишидәк ятма, бу жиркиничликтур.
23 Һечбир мал билән уруқ төкүп ятма вә аял кишиму мал билән ятмисун. Бу жиркиничликтур.
24 Өзәңларни бу нәрсиләр билән булғимаңлар, чүнки Мән силәрдин қоғлаватқан хәлиқләрниң һәммиси мошу нәрсиләр билән булғанди.
25 Шуниң билән йәр һарамлашти һәм Мән униң қанунсизлиғиға диққәт ағдурдум вә йәр униңда яшиғанларниң барлиғини өзидин елип ташлиди.
26 Силәр болсаңлар Мениң тохтамлирим билән пәрманлиримни сақлаңлар вә ейтилған мошу жиркиничликләрни қилмаңлар: йә турғунлар йә араңларда яшиғучилар.
27 Чүнки барлиқ мошу жиркиничликләрни силәрдин бурун яшиғанлар қилип, йәр напаклашқанди.
28 Сәвәви, силәрдин авал яшиғучиларни бу йәр өзидин елип ташлиғандәк, силәрму уни һарам қилғанда, силәрниму у ташлимисун.
29 Әгәр мошу һарамлиқларни бирси қилса, шу җанлар өз хәлқидин қирилиду.
30 Зерәк болуп, Мени тиңшаңлар. Шу вақитта авал болған жиркиничлик адәтләрни орунлимайсиләр һәм өзәңларни булғимайсиләр. Мән Йәһва силәрниң Худайиңлардур”».
