Лавийлар 20:1—27
20 Йәһва сөзини давамлаштуруп, Мусаға мундақ деди:
2 «Исраил оғуллириға ейтқин: “Кимду-ким силәрдин вә исраиллиқлар арисида яшаватқан мусапирлардин балилирини Малохқа бәрсә, у өлүмгә мәһкүм болсун. Хәлиқ уни чалма кесәк қилсун.
3 Мәнму йүзүмни шу адәмгә қаритип, уни хәлиқтин қиримән. У балилирини Малохқа беғишлап, Мениң муқәддәс чедиримни вә муқәддәс исмимни булғиди.
4 Әгәр йәрлик хәлиқ шу кишигә пәрзәнтлирини Малохқа тәғдим қилғанлиғи үчүн диққәт ағдуруп, уни өлтүрмисә,
5 шу чағда Мән йүзүмни әшу кишигә һәм униң қәбилисигә қаритип, уларни хәлиқтин қириветимән, чүнки улар Малохниң кәйнидин паһишиләрчә жүрди.
6 Шундақла әгәр бирси әрваларни чақирғучилар вә сехиргәрләрниң кәйнидин паһишиләрчә жүрсә, Мән шу җанға диққәт ағдуруп, уни өз хәлқидин йоқ қилимән.
7 Хасийәтлишип, муқәддәс болуңлар, чүнки Мән Йәһва Худа муқәддәсмән.
8 Мениң тохтамлиримни сақлаңлар һәм уларға әмәл қилиңлар, чүнки Мән Йәһва силәрни муқәддәсләймән.
9 Кимду-ким ата-анисини һақарәтлисә, өлүмгә мәһкүм болсун. У атисини һәм анисини һақарәтлиди, униң қени бойнида болсун.
10 Әгәр бирси ери бар аял билән зина қилса, әгәр бирси йеқининиң аяли билән әхлақсизлиқ қилса, әр киши һәм аял киши өлүмгә мәһкүм қилинсун.
11 Ким атисиниң аяли билән ятса, у атисиниң әвритини ачти: иккилиси өлүмгә мәһкүм қилинсун, уларниң қени өз бойнида.
12 Әгәр ким өз келини билән ятса, иккилиси өлүмгә берилсун: улар жиркиничлик иш қилди. Қени уларниң бойнида.
13 Әгәр бирси әр киши билән аял кишидәк ятса, иккилиси жиркиничлик нәрсә қилди. Улар өлүмгә мәһкүм: қени уларниң бойнида.
14 Әгәр бирси өзигә қизини һәм униң анисини хотунлуққа алса: бу қанунсизлиқ. Араңларда мошундақ қанунсизлиқ болмаслиғи үчүн, уларни вә әр кишини отта көйдүрүветиш лазим.
15 Әгәр бирси мал билән четиштурулса, уни өлтүрүш лазим. Шундақла малниму өлтүрүңлар.
16 Әгәр аял киши мал билән четишип булғанса, у аялни вә мални өлүмгә буйруңлар. Уларниң қени бойнида.
17 Әгәр бирси өз һәдә-сиңлисини, атисиниң яки анисиниң қизини хотунлуққа елип, улар бир-бирсиниң әвритини көрсә, бу шәрмәндичилик. Улар хәлиқ оғуллириниң көз алдида өлүмгә берилсун. У һәдә-сиңлисиниң әвритини ачти вә өз гунайини тартиши керәк.
18 Әгәр кимду-ким аял киши билән униң етәк кири тазилиниватқан вақтида йетип, әвритини ачқан болса, у униң қан еқимини ачқан болиду вә у аялму өз хуниниң еқишини ачқан болиду: улар иккилиси өз хәлқидин қирилиши шәрт.
19 Ата-анаңниң, һәдә-сиңлиңниң әвритини ачқучи болма, чүнки шундақ қилған киши өз тенини ачқан болиду: улар гунайи үчүн җазаға тартилиду.
20 Ким чоң яки кичик аписи билән ятса, өзиниң чоң яки кичик дадисиниң әвритини ачқан болиду. Улар өз гунайини тартип, балисиз өлүп кетиду.
21 Әгәр бирси ака-инисиниң аялини алса, бу жиркиничликтур. У өз ака-инисиниң әвритини ачти: улар пәрзәнтсиз болиду.
22 Мениң барлиқ әмирлиримни вә тохтамлиримни сақлаңлар вә уларға әмәл қилиңлар. Шу чағда Мән силәрни әкетиватқан йәр силәрни өзидин ташлап чиқармайду.
23 Мән силәрдин қоғлаватқан хәлиқләрниң адәтлири бойичә иш қилмаңлар, чүнки улар барлиқ мошу нәрсиләрни қилғанлиғи үчүн, Мән уларға нәпрәтләндим.
24 Хулләс, силәргә ейттимки, “Уларниң йерини егиликкә елиңлар, силәргә сүт билән һәсәл ақидиған йәрни мирасқа беримән. Мән Йәһва Худайиңлар силәрни башқа хәлиқләрдин бөлдүм”.
25 Һарам мални һалал малдин вә һалал қушни һарам қуштин пәриқ қилиңлар җанлириңларни һарам, дәп Мән бөлгән малдин, қуштин вә йәр беғирлиғучи һайвандин напак қилмаңлар.
26 Мениң алдимда муқәддәс болуңлар, сәвәви Мән Йәһва муқәддәсмән һәм Мән силәрни Мениң мүлкүм болушуңлар үчүн, башқа хәлиқләрдин айривалдим.
27 Әр киши яки аял киши болушидин қәтъий нәзәр, әгәр улар әрваларни чақирса яки җодигәрлик қилса, уларни өлүмгә мәһкүм қилиш лазим. Чалма кесәк қилип өлтүрүш керәк, қени уларниң бойнида”».
