Падишалар 2-язма 1:1—18

1  Ахабниң өлүмидин кейин Моаб Исраилдин чәтниди.  Ахазия Самарийәдики өйиниң жуқарқи қәвитидики пәнҗиридин чүшүп кетип, җараһәтләнди. У әлчиләрни әвәтип: «Әқрон худаси Баал-Зебубқа берип, униңдин мән бу җараһитимдин сақийип кетимәнму, сорап келиңлар»,— дәп буйриди.  Шу чағда Йәһваниң пәриштиси тишбалиқ Илиясқа сөзлиди: «Тур, Самарийә падишасиниң әлчилириниң алдиға маң вә уларға мундақ дегин: “Сән Әқрон илаһи Баал-Зебубтин җавап елишқа әвәткидәк Исраилниң өз Худаси йоқмеди?”  Мошу ишиң үчүн Йәһва мундақ дәйду: “Ятқан орнуңдин туралмайсән, чүнки өлисән!”» Шуниң билән Илияс улардин кәтти.  Әвәткәнләр падишаға қайтип келишти. У улардин: «Немишкә силәр қайтип кәлдиңлар?»— дәп сориди.  Улар җававән: «Бизниң алдимизға бир киши учришип: “Арқаңларға қайтиңлар, силәрни әвәткән падишаға берип, мону сөзләрни йәткүзүңлар: “Йәһва сөз қилди: Исраилниң Худаси йоқмеди? Немишкә сән Әқрон худаси Баал-Зебубтин сорайсән? Мошу қилиғиң үчүн ятқан орнуңдин туралмай, өлүп кетисән!”»— деди.  Ахазия улардин: «Силәргә учриған вә ушбу сөзләрни қилған кишиниң түри қандақ?»— дәп сориди.  Улар униңға: «Бу киши жуңлуқ кийимдә, униң бели терә бәлбағ билән бағланған»,— дейишти. У шунда: «Бу тишбалиқ Илиястур»,— деди.  У униңға әлликбешини 50 әскири билән әвәтти. У тағниң чоққисида олтарған Илиясқа келип: «Худа адими, падиша сениң келишиңни тәләп қиливатиду!»— деди. 10  Илияс униңға җававән: «Әгәр мән Худа адими болсам, асмандин от чүшүп, сени вә сениң әллигиңни көйдүривәтсун»,— деди. Шуниң билән асмандин от чүшүп, уни вә униң әскәрлирини көйдүривәтти. 11  Падиша униңға йәнә бир әлликбешини әскәрлири билән әвәтти. Бу кишиму униңға: «Худа адими, падиша тез келишиңни тәләп қилмақта!»— деди. 12  Илияс униңғиму җававән: «Әгәр мән Худа адими болсам, асмандин от чүшүп, сени вә сениң әллигиңни көйдүривәтсун»,— деди. Асмандин от чүшүп, уни вә униң әскәрлирини көйдүривәтти. 13  Ахазия тәкрар үчинчи әлликбешини әскәрлири билән әвәтти. У келип, Илиясниң алдида тизиға жиқилип, униңға ялвуруп: «Худаниң адими! Көзиңиз алдида мениң җеним вә мону 50 қулиңизниң җени әрзимәс болмисунчу! 14  Мана, самадин өрт чүшүп, алдимдики икки әлликбешини вә уларниң әскәрлирини йоқ қилди. Амма әнди сизниң нәзәриңиздә мениң җеним һечнәрсә турмайдиған нәрсидәк болмисунчу!»— дәп өтүнди. 15  Шу вақитта Йәһваниң пәриштиси Илияс пәйғәмбәргә: «Қорқмай, униң билән барғин»,— дәп әмир қилди. У бу киши билән падишаға барди. 16  Келип падишаға: «Йәһва мундақ дәйду: “Сән адәмлириңни әвәтип, Исраилниң Худаси йоқтәк вә Униңдин җавап сорашқа болмайдиғандәк, Әқрон бути Баал-Зебубқа ялвурғиниң үчүн, сән орнуңдин туралмай өлүп кетисән”. 17  Шундақ қилип, сән Илияс арқилиқ ейтилған Йәһваниң сөзи бойичә өлисән!»— деди. Ахазияниң орниға униң оғли болмиғанлиқтин Йорам падиша болди. У Йәһуда падишаси Йәһошафатниң оғли Йәһорамниң падишалиқ қиливатқан иккинчи жилида һөкүмранлиқ қилишқа тәхткә олтарди. 18  Ахазияниң атқурған башқа ишлири тоғрилиқ Исраил падишалириниң тарихнамилиридә йезилди.

Изаһәтләр