Падишалар 2-язма 18:1—37
18 Йәһуда падишаси Ахазниң оғли Хизқия Исраил падишаси Еланиң оғли Һошияниң үчинчи жили падишалиқ қилишқа киришти.
2 У 25 яшта Йерусалимда падишалиқ қилишни башлап, 29 жил һөкүмран болди. Униң анисиниң исми Аби болуп, у Зәкәрияниң қизи еди.
3 У Йәһваниң көзидә атиси Давутқа охшаш һәққаний киши болди.
4 У егизликләрни мәнъий қилип, сундуруп, Аштаротниң тәсвирини чепип, Муса ясиған мис иланни йоқ қилди, чүнки униң күнлиригичә Исраил оғуллири уни Нәхуштан дәп атап, униңға исриқ қурбанлиқларни тутатти.
5 Хизқия барлиқ үмүтини Исраилниң Худаси Йәһваға артти. Униңдин кейин вә униңдин авал Йәһуда падишалириниң арисида униңдәк падиша болмиди.
6 У Йәһваға чаплишип, Униңдин чәтнимиди вә Йәһва Мусаға бәргән барлиқ вәсийәтлирини сақлиди.
7 Йәһваму униң билән болди. У немила қилмиса, қәйәргиму бармиса, пәм-парасәт билән иш тутти. У Ассур шаһиға қарши чиқип, униңға хизмәт қилмиди.
8 У филистийәликләрни Газа вә Күзәт Мунарисидин башлап, мустәһкәмләнгән шәһәрниң чегарилириғичә уҗуқтурди.
9 Хизқия падишаниң төртинчи жили, бу болса Исраил падишаси Еланиң оғли Һошияниң йәттинчи жили еди, Ассурниң шаһи Шалманәсәр Самарийәгә келип, уни қоршиди.
10 У уни үч жилдин кейин алди. Бу вақиә Хизқияниң алтинчи жили яки Исраил падишаси Һошияниң тоққузинчи жили йүз бәрди.
11 Шундақ қилип, Ассур шаһи исраиллиқларни Ассурға йәр авдуруп, уларға Халахта, Гозанниң дәрияси Хаборда вә Мидияниң шәһәрлиридә макан бөлди.
12 Улар Худайи Йәһваниң үнини аңлимай, Униң келишимигә садиқ болмиғанлиғи үчүн, Йәһваниң қули Муса вәсийәт қилғанлирини орунлимиғанлиғи үчүн, бу җаза болди.
13 Хизқия падишаниң 14-жили Ассурниң шаһи Санхериб Йәһудияниң барлиқ чиңитилған шәһәрлиригә қарши чиқип, уларни бесивалди.
14 Шу чағда Йәһуданиң падишаси Хизқия Ассур шаһи алдиға Лакиш шәһиригә әлчи әвәтип: «Мән алдиңизда гунакармән. Мениңдин керәклик нәрсини елиң, мән уни йәткүзүшкә тәйяр»,— деди. Шуниң билән Ассурниң шаһи Йәһуданиң падишаси Хизқияға 300 талант күмүч вә 30 талант алтун селиқ салди.
15 Хизқия Йәһваниң ибадәтханисидики вә падиша өйидики ғәзниләрдә болған барлиқ күмүчни беривәтти.
16 Мәзкүр чағда Хизқия Йәһва һәрәминиң ишиклиридики вә өзи алтун билән қаплиған ишик түврүклиридики алтунни елип, уни Ассур шаһиға бәрди.
17 Андин Ассур шаһи баш команданни, баш әмәлдарни вә баш шарапчини Лакиштин чоң әскәр билән Йерусалимға Хизқияға қарши әвәтти. Улар Йерусалимға келип, кир жуйғучилар йолидики көлчәкниң су иншаитиниң йенида турди.
18 Улар падишани чақирди. Уларниң алдиға сарайниң башчиси Хилқияниң оғли Әлиаким, катип Шәбна вә Асафниң оғли тарихнамичи Йоах чиқти.
19 Бар шарапчи уларға: «Хизқияға ейтиңлар: “Ассурниң шаһи, улуқ шаһ мундақ дәйду: “Сән ишиниватқан түврүк немә у?
20 Сән ейтиватқан сөзлириң қуруқ сөз, уруш үчүн әқил билән ғәйрәт керәк. Демәк, сән кимгә ишинип, маңа қарши чиқиватисән?
21 Мана, сән әнди Мисирға, әву сунған таяққа ишиниватисән. Бирақ ким униңға таянса, у қолиға кирип уни тешиду, Мисирниң пирәвнни униңға үмүт артқан барлиғи үчүн шундақтур.
22 Әгәр маңа: “Биз Тәңримиз Йәһваға ишинимиз десәңлар, Униң егизликлирини вә қурбангаһлирини Хизқия елип ташлимидиму вә Йәһуда билән Йерусалимға: “Пәқәт Йерусалимдики ушбу қурбангаһ алдидила ибадәт қилиңлар, демидиму?”
23 Ейтмақчи, һөкүмраним Ассур шаһи билән яришивелиңлар һәм у саңа 2000 ат бериду, әгәр уларға чавандазларни тапалисаң.
24 Амма қандақларчә сән һөкүмранимниң әң әрзимәс хизмәткарлири, бир сәрдарниң һуҗумини тәрк етәләйсән, гәрчә сән Мисирға, униң һарвулири билән атлириға үмүт қиливатсаң?
25 Ваһаләнки, мән Йәһваниң ирадисиға қарши бу йәрни вәйран қилишқа кәлдимму? Йәһва Өзи маңа: “Әву зиминға берип, уни вәйран қиливәт, демидиму?”»— дәп сөзлиди.
26 Хилқияниң оғли Әлиаким, Шәбна һәм Йоах рабсак-баш шарапчиға: «Бизгә, хизмәткарлириңизға, арамий тилида гәп қилиң, чүнки биз уни чүшинимиз. Биз билән йәһудий тилида сөзлимәң, сепилда турған хәлиқ аңлимисун»,— дәп өтүнди.
27 Лекин рабсак уларға җававән: «Пәқәт силәрниң ғоҗайиниңларға вә силәргила мениң һөкүмдарим мошу сөзләрни ейтишқа әвәттиму? Яқ, шундақла сепилда турған кишиләргиму. Улар силәр билән өз поқини йемиши вә сүйдүгини ичмиши үчүндур!»— деди.
28 Шуниң билән рабсак жукури авазда йәһудий тилида вақирап, мундақ деди: «Улуқ шаһ, Ассур шаһиниң сөзини тиңшаңлар!
29 Шаһ мундақ демәктә: “Силәрни Хизқия алдимисун, сәвәви у силәрни мениң қолумдин қутқузалмайду!
30 Хизқия силәрни Йәһва билән үмүтләндүрмисун: “Йәһва бизни қутқузиду, бу шәһәр Ассур шаһиниң қолиға өтмәйду!
31 Хизқияни тиңшимаңлар бирақ Ассур шаһиниң сөзигә қулақ селиңлар: “Мениң билән достанә мунасивәт қилип, алдимға чиқиңлар! Шундақ әһвалда һәрқайсиңлар өз үзүмиңларниң һәм әнҗириңларниң мевилирини йәйсиләр вә өз қудуғуңларниң сүйини ичисиләр.
32 Мән келип, силәрни йериңлардәк шундақла мунбәт зиминға елип кәтмигичә, хатирҗәм яшайсиләр. Мән силәрни нан һәм шарапқа бай, үзүмзарлиқларға, зәйтун дәрәқләргә, һәсәл вә түрлүк мевиләргә бай йәргә апиримән. Силәр шу зиминда яшап, өлмәйсиләр. Хизқияниң гепигә кирмәңлар, чүнки у Йәһва қоғдайду, дәп силәрни алдаватиду.
33 Башқа зиминлар хәлиқлириниң худалири уларни Ассур шаһиниң қолидин сақлалидиму?
34 Қени Хамат билән Арпадниң илаһлири? Қени Сәфарвайим, Һенаһ вә Ивваниң худалири? Улар Самарийәни мениң қолумдин қутулдурдиму?
35 Барлиқ йәрләрниң илаһлири өзиниң зиминлирини мениң қолумдин айрип қалдиму? Шуңа, наһәтки Йәһва Йерусалимни мениң қолумдин һимайә қилалайду?”»
36 Хәлиқ җим турди вә униңға бир еғиз сөзму қайтурмиди, чүнки падишадин уларға җавап бәрмәслик әмир қилинған еди.
37 Ахирида Хилқияниң оғли, падиша сарийиниң башқурғучиси Әлиаким, катип Шәбна вә Асафниң оғли тарихнамичи Йоах Хизқияға жиртилған кийимләрдә келип, униңға рабсакниң сөзлирини ейтип бәрди.
