Падишалар 2-язма 2:1—25
2 Йәһва Илиясни қуюнда асманға елип кетишни халиғанда, Илияс билән Елиша Гилгалдин келивататти.
2 Илияс Елишаға: «Сән мошу йәрдә қалғин, мени болса Йәһва Бәйтәлгә әвәтмәктә»,— деди. Елиша: «Йәһва тириктур вә сениң җениңму тирик! Мән сәнсиз қалмаймән!»— дәп җавап бәрди. Шуниң билән улар Бәйтәлгә қарап маңди.
3 Уларниң алдиға Бәйтәлдә болған пәйғәмбәрләр оғуллири чиқти, улар Елишаға: «Биләмсән, бүгүн сениң тәхсириңни Йәһва елип, уни сән устазиңдәк башқа көрмәйсән?»— деди. У җававән: «Теч туруңлар, мән билимән»,— деди.
4 Илияс униңға: «Елиша, сән бу җайда қалғин. Мени Йәһва Йерихаға әвәтиватиду»,— дәп тәклип қилди. Бирақ у: «Йәһва тириктур һәм сениң җениңму тирик! Мән сәнсиз қалмаймән»,— дәп унумиди. Улар Йерихаға қарап маңди.
5 Елишаниң алдиға Йерихадики пәйғәмбәрләр оғуллири чиқип, униңға: «Биләмсән, бүгүн сениң тәхсириңни Йәһва елип, сән уни устазиңдәк башқа көрмәйсән?»— деди. У җававән: «Теч туруңлар, мән билимән»,— деди.
6 Илияс йәнә униңға: «Сән бу җайда қалғин, чүнки Йәһва мени Йорданға әвәтиватиду»,— деди. У җававән: «Йәһва тириктур һәм сениң җениңму тирик! Мән сәнсиз қалмаймән»,— дәп турувалди. Улар иккилиси йолиға раван болушти.
7 Пәйғәмбәр оғуллиридин 50 адәм уларға қарши тәрәптә турушти. Улар болса иккилиси Йорданниң бойида туратти.
8 Илияс жуңлуқ йепинчисини йешип, қатлап, униң билән суға уруведи, су икки яққа бөлүнүп кәтти. Шуниң билән улар иккиси дәрияниң қуруқ түвидин өтүп кәтти.
9 Улар өтүшүп болғандин кейин Илияс Елишаға: «Сориғин, мениң елип кетилишим алдида мән саңа немини қилип берәй»,— дәп тәклип қилди. Елиша җававән: «Өтүнимән, мениңда сениң роһуңниң икки кисми болсунчу»,— дәп илтимас қилди.
10 Илияс униңға: «Мүшкүл нәрсини сораватисән. Амма-лекин, әгәр сән мени сениңдин кетиливатқинимни көрсәң, шу чағда тилигиниң берилиду. Әгәр көрмисәң, берилмәйду»,— дәп җавап бәрди.
11 Улар шундақларчә гәплишип кетиватқанда, уштумтут отлуқ һарву һазирлинип, отлуқ атлар уларни җуда қилди. Шуниң билән Илияс қуюн ичидә әршкә көтирилип кәтти.
12 Елиша буни көрүп вақирап кәтти: «Атам мениң, атам! Исраилниң җәң һарвуси вә чавандазлири!» У башқа уни көрмиди. Андин үстидики кийимини елип, иккигә жиртивәтти.
13 Кейин у Илиястин чүшкән жуң йепинчисини елип, Йордан бойиға қайтип кәлди.
14 У Илиясниң йепинчисини елип, униң билән суға уруп: «Илиясниң Худайи Йәһва, Сән қәйәрдә?»— деди. У урған су икки тәрәпкә бөлүнүп қачти, шуниң билән Елиша дәриядин өтүп кәтти.
15 Йорданниң қарши қирғиғида турған пәйғәмбәрләр оғуллири бу һадисәни көрүп: «Илиясниң роһи Елишаға қонди!»— дейишип, униң алдиға берип, йәргичә тазим қилди.
16 Улар униңға: «Бу йәрдә қуллириңдин 50 адәм бар. Улар чаққан кишиләр, улар берип тәхсириңни издәп көрсүнму? Бәлким, уни әкәткән Йәһваниң роһи уни тағларниң яки вадиларниң бирсидә ташлиғанду»— дейишти. У уларға: «Әвәтмәңлар»,— дәп җавап қайтурди.
17 Лекин улар униңдин қалмай соравәрди, шуңа у хиҗаләт болуп: «Мәйли, әвәтип көрүңлар»,— деди. Шуниң билән 50 адәм беришип, Илиясни үч күн издәп, һеч йәрдин тапалмиди.
18 Ахири улар униңға қайтип кәлди. У чағда Елиша Йерихада еди. У уларға: «Мән силәргә бармаңлар демидимму?»— деди.
19 Ушбу шәһәрниң турғунлири Елишаға: «Мошу шәһәрдә яшаш яхши, тәхсиримиз өзи көрүватқинидәк. Лекин униңдики су сағлам әмәс вә зимин бала ташлашқа елип келиватиду»,— дәп шикайәт қилишти.
20 Елиша улардин: «Маңа йеңи қачини бериңлар һәм униңға туз селиңлар»,— дәп сориди. Улар дегинини бәрди.
21 У булаққа, су мәнбәсигә, берип, униңға туз ташлиди. У: «Йәһва Пәрвәрдигар мундақ дәйду: “Мән бу суни сағламлаштуримән, әнди униңдин йә өлүм, йә туғмаслиқ болмайду”»,— деди.
22 Шуниң билән мәзкүр сулар сағламлишип, Елишаниң сөзи бойичә, һазирғичә яхшидур.
23 У шу йәрдин Бәйтәлгә маңди. У йолда кетиватқанда, һелиқи шәһәрдин кичик балилар чиқип, уни мәсхирә қилишип күлүшти: «Һәй, таз, йоқал! Йоқал, таз!»
24 У арқисиға қарап, уларни көрди. У уларни Йәһваниң нами билән қарғиди. Шуниң билән җангалдин икки чиш ейиқ чиқип, улардин 42 балини жиртивәтти.
25 У йәрдин Елиша Кармәл теғиға берип, у җайдин Самарийәгә қайтип кәлди.
