Самуилниң 1-язмиси 5:1—12

5  Филистийәликләр һәқ Худаниң сандуғини елип, Әбән-Езәрдин Ашдодқа әкәлди.  Филистийәликләр һәқ Худаниң сандуғини худайи Дагонниң бутханисиға әкирип, Дагонниң қешиға қоюп қойди.  Ашдодниң турғунлири таң сәһәрдә туруп кирсә, мана, Дагон йәрдә Йәһваниң сандуғи алдида дүм ятқидәк. Улар Дагонни көтирип, яңливаштин орниға қоюп қойди.  Улар әтиси әтигәнлиги туруп қариса, мана, Дагон Йәһваниң сандуғи алдида йәнә дүм ятқидәк, Дагонниң беши билән қоллириниң иккила алиқини босуғида ятқидәк. Пәқәт Дагонниң бәдинила өзидә қапту.  Шуңлашқа һәтта бүгүнки күнгичиму Дагонниң каһинлири вә Ашдодтики Дагон өйигә кәлгүчиләр босуғидин атлап өтиду.  Йәһваниң қоли ашдодлиқларға бесим қилип, У уларни қиратти вә Ашдодта һәм униң әтрапидики барлиғини һүррәк кесили билән җазалатти.  Ашдодниң турғунлири бу азапни чекип: «Биздә Исраил Худасиниң сандуғи қалмаслиғи керәк, чүнки Униң қоли биз үчүн һәм илаһимиз Дагон үчүн еғир болмақта»,— дейишти.  Шуниң билән улар адәм әвәтип, барлиқ филистийәлик бәгләрни чақиртип, улардин: «Биз Исраил Илаһиниң сандуғи билән немә қилишимиз керәк?»— дәп сорашти. Бәгләр җававән: «Исраил Худасиниң сандуғи Гевқа барсун»,— дейишти. Шуниң билән улар Исраил Худасиниң сандуғини йөткиди.  Бирақ сандуқни шу җайға йөткигәндә Йәһваниң қоли шу шәһәргә интайин зор қорқунуч әвәтип, У турғунлириниң чоңдин кичиккичә барлиғини җазалиди. Уларму һүррәк кесилигә муптила болди. 10  Андин турғунлар сандуқни Әқрон шәһиригә әвәтивәтти. Һәқ Худаниң сандуғи Әқронға кәлгәндә, униң турғунлири дат-пәрият қилишти: «Бизгә хәлқимизни өлтүриветиш үчүн, Исраил Худасиниң сандуғини әкәлди!» 11  Шуниң билән улар барлиқ Филистийә бәглирини чақиртип, уларға: «Исраил Худасиниң сандуғини қоюветиңлар. У өз орниға қайтсун, болмиса, у бизни вә хәлқимизни өлтүриветиду!»— дейишти. Чүнки пүткүл шәһәрдә дәһшәтлик қорқунуч һөкүм сүрүп, һәқ Худаниң қоли улар үчүн еғир болди. 12  Сәвәви, өлүп кәтмигәнләр һүррәк билән җазаланған еди вә уларниң пәрияди асманғичә көтирилди.

Изаһәтләр