Санлар 20:1—29
20 Исраил оғуллири, барлиқ җәмийәт, биринчи айда Зин чөлигә кәлди. Шу йәрдә, Кадешта, Мариам өлүп қалди вә шу йәргә йәрләнди.
2 Җәмийәт үчүн су болмиғанлиқтин, улар Муса билән Һарунға қарши чиқти.
3 Шунда хәлиқ Муса билән җедәллишип, мундақ деди: «Йәһва алдида қериндашлиримиз өлгән вақитта бизму өлүп кәткән болсақ, яхши болаттикән!
4 Силәр немишкә Йәһва Пәрвәрдигарниң хәлқини бу чөл-баяванға елип кәлдиңлар? Биз өзимиз вә маллиримиз өлүп кетиши үчүнму?
5 Немә үчүн силәр бизни Мисирдин мошу ярамсиз йәргә елип чиқтиңлар? Бу җайда йә нан, йә әнҗир, йә үзүм, йә анар, йә ичидиған су йоқ!»
6 Шунда Муса билән Һарун хәлиқтин үчришиш чедириниң киришигә келип, үзлиригә жиқилди. Шу чағда Йәһваниң шөһрити уларға намайән болди.
7 Йәһва Мусаға сөзләп:
8 «Һасаңни алғин, сән һәм Һарун акаң җәмийәтни жиғип, уларниң көзичә қия ташқа су беришни буйруңлар. У су бериду вә шундақ қилип, сән уларға қия таштин су чиқирип берип, уларни вә мелини тойдурисән»,— деди.
9 Муса Йәһва Худадин һасини, У дегинидәк, алди.
10 Шуниң билән Муса һәм Һарун хәлиқни қия ташниң йениға жиғип, уларға: «Исиянчилар, тиңшаңлар! Силәр үчүн мошу қия таштин биз су чиқирип беришимиз керәкму?»,— дәп ейтишти.
11 Муса қолини көтирип, һасиси билән қия ташқа икки қетим урди, шуниң билән нурғун су еқип чүшти. Җәмийәт вә мели тойғичә су ичти.
12 Йәһва Муса билән Һарунға: «Силәр Маңа ишәнмәй, Исраил оғуллириниң көз алдида Мениң муқәддәслигимни намайән қилмиғиниңлар үчүн, бу хәлиқни Мән бериватқан йәр-зиминға әкирмәйсиләр»,— деди.
13 Бу Мәриба сүйи, у җайда Исраил оғуллири Йәһва билән җедәлләшти вә шу йәрдә У уларға Өз муқәддәслигини көрсәтти.
14 Кадештин Муса әлчиләрни Едум падишасиға әвәтип: «Сениң қериндишиң Исраил мундақ дәйду: “Сән биз қилған барлиқ еғир ишлиримизни билисән.
15 Атилиримиз Мисирға өткәндә вә биз Мисирда көп вақит яшиғанда, мисирлиқлар биз билән һәм атилиримиз билән яман муамилидә болди.
16 Шунда биз Йәһва Тәңримизгә мураҗиәт қилдуқ. Йәһва заримизни аңлап, пәриштисини әвәтип, бизни Мисирдин елип чиқти. Мана, биз саңа чегаридаш Кадеш шәһиридә.
17 Сениң йериң арқилиқ өтүшкә рухсәт бәргин. Биз сениң етизлириң, үзүмзарлиқлириң арқилиқ маңмаймиз вә қудуқлириңдин сүйиңни ичмәймиз, лекин биз Падиша йоли билән меңип, чегарилириңни өткичә йә оңға, йә соңға қәдәм ташлимаймиз”»,— деди.
18 Едум болса: «Мән арқилиқ маңма, болмиса мән қилич билән саңа қарши чиқимән!»,— дәп җавап қайтурди.
19 Исраил оғуллири униңға: «Биз чоң йол билән жүримиз, әгәр сениң сүйиңни ичсәк, мән вә мелим, униң үчүн һәқ төләймән. Пәқәт аяқлирим биләнла өтүмән, бу һечнәрсә әмәсқу»,— деди.
20 Лекин у җававән: «Мениң арқилиқ маңмайсән!»,— дәп, Едум Исраилға қарши көплигән хәлқи вә күчлүк қоли билән чиқти.
21 Шундақ қилип, Едум Исраилға өз йеридин өтүшкә рухсәт бәрмигәндин кейин, Исраил униңдин чәткә кәтти.
22 Кадештин чиқип, Исраил оғуллири, пүткүл җәмийәт, Ор теғиға кәлди.
23 Йәһва Едум йериниң чәклиридә, Ор теғида Муса билән Һарунға:
24 «Һарун хәлқигә қошулсун, чүнки у Мән Исраил оғуллириға бериватқан зиминға кирмәйду. Сәвәви, силәр Мениң Мәриба сулирида бәргән буйруғимға беқинмидиңлар.
25 Акаң Һарунни вә униң оғли Елиазарни елип, Ор теғиға көтирилғин.
26 Шу җайда Һарундин кийимлирини йешип, оғли Елиазарға кийдүргин. Һарун нери кетип, шу йәрдә өлиду”,— деди.
27 Муса Йәһва Пәрвәрдигар ейтқандәк қилди. Улар пүткүл җәмийәтниң көзичә Ор теғиға көтирилди.
28 Шуниң билән Муса Һарунниң кийимлирини йешип, уларни оғли Елиазарға кийдүрди. Тағниң чоққисида Һарун өлди. Муса билән Елиазар тағдин чүшти.
29 Шундақларчә, барлиқ җәмийәт Һарунниң өлгинини көрди вә пүткүл Исраил өйи униңға 30 күн көз-яш қилди.
