Санлар 24:1—25
24 Балаам Йәһваниң Исраилни бәрикәтлишини көрүп, авалқидәк қандақту-бир бәлгүләрни издимәй, чөл тәрәпкә қариди.
2 У қариведи, Исраилниң қараргаһ билән кәбилиләр бойичә турғинини көрди, шу йәрдә униңға Худаниң муқәддәс роһи чүшти.
3 У тәмсилни сөзләп, мундақ деди: «Беорниң оғли Балаам,очуқ көзи бар әр сөз қиливатиду.
4 Худаниң сөзлирини аңлаватқан, Пәрвәрдигарниң вәһийлирини көрүветип, тазим қилған киши сөзләватиду.
5 Қандақ гөзәл сениң чедирлириң, Яқуп, қандақ әҗайип сениң маканлириң, Исраил!
6 Тәвәләрдәк, дәрияниң бойидики бағлардәк созулуп ятмақта, Йәһва тәргән алоэ дәрәқлиридәк, сулар бойидики қариғайлардәк.
7 Униң челәклиридин су ақмақта вә униң уруғи бүйүк сулардәк болиду. Униң падишаси Агагдин ешип кетиду һәм униң падишалиғи улуқ болиду.
8 Худа уларни Мисирдин елип кәлмәктә, бу хәлиқ явайи буқидәк униңға дүшмән хәлиқләрни йәп келиватиду. Уларниң устиханлирини сундуруп, оқ-ялар билән уларни қириватиду.
9 У егилип ширдәк ятиду, униң арамини ким бузалайду? Сени бәрикәтлигән киши бәрикәтлиниду, сени қарғиған киши, қарғилиниду!»
10 Шунда Балакниң ғәзиви қаттиқ қозғилип, у алиқанлирини бир уруп, Балаамға: «Мән сени дүшмәнлиримгә ләнәт оқуш үчүн чақирсам, сән мана, үч рәт уларни бәрикәтләп махтаватисән!
11 Хулләс, өз йериңгә йоқал! Мән сени һөрмәтлигим кәлгәнди, лекин мана, Йәһва сени иззәт-шөһрәттин мәһрум қиливатиду»,— деди.
12 Балаам җававән Балакқа: «Мән сән әвәткән әлчилириңгиму өз вақтида демигәнму:
13 „Гәрчә Балак маңа күмуч билән алтунға толған өз өйини бәрсиму, Йәһваниң әмрини бузалмаймән, вә яхши яки яман бир нәрсини өзәмниң пәйличә қилалмаймән. Йәһва немә ейтса, шунила дәймән”.
14 Демәк, мана мән хәлқимғә қайтимән, кәл, мән саңа бу хәлиқ келәчәктә сениң хәлқиң билән немә қилидиғинини җакалай»,— деди.
15 Шуниң билән, у тәмсил ейтип, мундақ деди: «Беорниң оғли Балаам, көзи очуқ әр,
16 Худанниң сөзлирини аңлайдиған, Аллаһтин билими бар, Пәрвәрдигарниң вәһийлирини көрүдиған, көзи очуқ тазим қилидиған киши сөзләйду.
17 Мән уни көримән, бирақ һазир әмәс, көримән, лекин йеқин әмәс. Яқуптин юлтуз чиқиватиду вә Исраилдин һаса көтүрүливатиду, у Моабниң бәглирини уҗуқтуриватиду һәм Сетниң оғуллирини қириватиду.
18 Едум егиликкә өтиду, Исраил өз күч-қудритини көрсәткәндә Сеир душмәнлириниң егилиги болиду.
19 Яқуптин чиққан киши уни бесивелип, шәһәрдә қалғанларни һалак қилиду».
20 Андин кенейларни көрүп, тәмсилини давамлаштурди:
21 «Сениң маканиң мәккәм һәм ғар ташқа угаң селинған.
22 Лекин Қабил вәйран қилиниду вә сени Ашур қуллуққа әкетиду».
23 Огни көрүп, тәмсилини давам қилди: «Һалиңға вай, Худа мошу ейтқанлиримни әмәлгә ашурғанда!
24 Киттимдин кемиләр келиду вә Ассирияни беқиңдуриду. Шундақла улар Еверниму бойсундуруп, ахирида һалак қилиду!»
25 Шуниңдин кейин Балаам орнидин туруп өйигә қайтти, Балак болса өз йоли билән кәтти.
