Тарихнамә 1-язма 13:1—14
13 Давут миңбешилар, йүзбешилар вә барлиқ башчилар билән мәслиһәтләшти.
2 Давут пүткүл Исраил җәмийитигә: «Әгәр силәргә лайиқ болса вә шуниңға Пәрвәрдигаримиз Йәһваниң әрки болса, қалған бурадәрлиримизгә, барлиқ Исраил өлкилиригә һәм шуниң билән биллә роһанийлар һәм ләвийләрниң шәһәрлиригә вә әтрапидики йәрлиригә биргә жиғилишни тәклип қилимиз.
3 Өзүмизгә Худаниң сандуғини йөткәп әкеләйли, чүнки ушбу һәққидә Саулниң күнлиридә ойлапму бақмаптимиз»,— деди.
4 Пүткүл җәмийәт җававән: «Шундақ қилайли!»— дәп қоллиди, чүнки бу иш барлиқ хәлиқниң көзидә адаләтлик көрүнди.
5 Шундақ қилип, Давут барлиқ исраиллиқларни һәқ Худаниң келишим сандуғини Кириат-Йаримдин йөткәш үчүн, Мисир дәриясидин һәтта Хаматқа киришкичә жиғди.
6 Йәһудида болған Кириат-Йарим, яки Баалға Давут һәм пүткүл Исраил барди. Улар шу йәрдин хурабинларда олтиридиған Йәһва Тәңриниң сандуғини вә униңда Униң исми моҗут бу затни йөткәшкә кәлди.
7 Улар Худа сандуғини Аминадаб өйидә болған йеңи һарвуға селип маңди. Узза билән Ахийо бу һарвуни күзитип жүрди.
8 Давут билән барлиқ исраиллиқлар һәққаний Худаниң алдида хошаллиғини нахшиларни бар күчи билән ейтип, чилтар, тарлиқ сазлар, думбақлар вә карнәйләр тавушлири арқилиқ ипадилиди.
9 Улар Хидонниң хаминиға йетип кәлгәндә, Узза қолини созуп сандуқни тутти, чүнки өкүзләр уни өрүветишкә сәл қалди.
10 Йәһваниң ғәзиви Уззаға туташти вә У уни қолини сандуққа тәккүзгәнлиги үчүн җазалиди. Узза шу йәрдила Худаниң йүзи алдида өлди.
11 Давут Йәһва Уззани һалак қилғини үчүн қайғурди. Шуңа мәзкүр җай Парес-Узза, дәп мошу күнгичә атилиду.
12 Давут һәқ Худадин шу күни чөчүп кәтти вә: «Қандақларчә мән өзәмгә һәққаний Худаниң сандуғини әкирәләймән?!»— деди.
13 Шуниң билән Давут өзигә, Давутниң шәһиригә, келишим сандуғини әкәлмәй, уни гатлиқ Овед-Едомниң өйигә апириветишни буйриди.
14 Һәқ Худаниң сандуғи Овед-Едомниң өйидә үч ай болди вә Йәһва Овед-Едомниң аилисини вә өйидики һәммә нәрсини бәрикәтлиди.
