Тарихнамә 2-язма 5:1—14
5 Шундақ қилип, Сулайманниң Йәһва өйи үчүн атқурған барлиқ иши түгиди. Андин атиси Давут беғишлиған алтун билән күмүчни һәм барлиқ затларни Сулайман һәққаний Худа ибадәтханисиниң ғәзнисигә өткүзди.
2 Сулайман Исраил ақсақаллирини, қәбилиләрниң барлиқ башчилирини һәм Исраил оғуллири нәсиллириниң башлиқлирини Йерусалимға Йәһваниң келишим сандуғини Сиондин, Давут шәһиридин, йөткәшкә чақиртти.
3 Падиша йениға барлиқ исраиллиқлар байрамға жиғилди. Бу вақиә йәттинчи айда йүз бәрди.
4 Исраилниң барлиқ ақсақаллири келишти һәм ләвийләр сандуқни көтирип маңди.
5 Келишим сандуғини, жиғин чедирини һәм униң ичидә болған һәммә муқәддәс затларни роһанийлар билән ләвийләр мүрисигә артип жүрди.
6 Сулайман падиша вә униңға жиғилған пүткүл Исраил җәмийити сандуқниң алдида болуп, ушшақ һәм қара малдин қурбанлиқларни тохтимай әкәлди. Уларниң санини көплигидин һесаплавелишқа мүмкин әмәсти.
7 Роһанийлар Йәһваниң келишим сандуғини өз орниға, ибадәтханиниң әң ичкәрки бөлмигә, әң муқәддәс җайға, хурабинларниң қанатлири астиға әкәлди.
8 Чүнки хурабинларниң қанатлири сандуқ туридиған җайни йепип туратти вә шундақла хурабинлар сандуқни вә униң хадилирини япатти.
9 Хадиларни қойғанда, улар узунлиғидин иккинчи бөлмидин көрүнәтти, лекин ибадәтханиниң тешида көрүнмәтти. Улар бүгүнки күнгичә шу җайда.
10 Сандуқниң ичидә Қанун йезилған икки таш тахтайчилиридин башқа һечнәрсә йоқ еди. Бу ташларни Муса Хориб теғида, Йәһва Рәбб Исраил оғуллири билән улар Мисирдин чиққанда, түзгән келишим вақтида селип қойған еди.
11 Роһанийлар муқәддәс җайдин чиққанда, чүнки у йәргә киргән барлиғи, новәтлиридин қәтъий нәзәр, муқәддәсләнгән еди.
12 Шу чағда барлиқ ләвийләр билән нахшичи-сазәндиләр Асаф, Һеман, Идифун вә уларниң оғуллири һәм бурадәрлири зиғир кийимгә кийинип, чилтарлар, дап-думбақлар вә һәрхил тарлиқ сазларда ойнап, қурбангаһниң шәрқий тәрипидә туратти. Уларниң қешида карнәйләрни челип, 120 роһаний аһаңдаш болди.
13 Нәй челиватқанлар һәм нахша ейтиватқанлар бир аваздәк уйғун иҗат қилип, Йәһвани махтап-мәдһийилиди. Карнәй-сүрнәйләрниң, дап-думбақларниң вә башқа саз әсваплириниң авази яңриғанда, мундақ дәп Йәһва Пәрвәрдигарни мәдһийилиди: «У яхшилиқ Бәргүчи, чүнки Униң меһир-шәпқити мәңгүгә!» Шу вақитта ибадәтхана, Йәһваниң өйи, булутқа толди.
14 Булут қаплиғини сәвәвидин, роһанийлар хизмәт қилалмиди, чүнки Йәһваниң шан-шөһрити Униң өйини толтурди.
