Яритилиш 20:1—18
20 Ибраһим шу йәрдин өз қараргаһини Нәгәв зиминиға әкелип, Қәдәш билән Шурниң оттуриға җайлашти. У шундақла Гирардиму мусапирдәк яшиди.
2 Ибраһим йәнә аяли Сарә һәққидә: «У мениң сиңлимдур»,— деди. Шундин кейин Гирарниң падишаси Абимәләк Сарәгә адәм әвәтип, өзигә еливалди.
3 Кечиси Худа Абимәләккә чүшидә келип: «Сән мошу аялни еливалғиниң үчүн өлисән, чүнки униң ери бар»,— деди.
4 Абимәләк болса униң билән техи йеқинчилиқ қилмиған еди. Шуңлашқа у: «Йәһва, һәққаний хәлиқни һалак қиливитәмсәнму?
5 У өзи маңа: “Бу мениң сиңлим”, дәп ейтмидиму? У өзиму: “у мениң акам”, дәп ейтмидиму? Жүригимниң аддийлиғида һәм қолумниң паклиғида мән бу ишни қилған едим»,— деди.
6 Шу чағда һәқиқий Худа чүшидә: «Сениң бу ишни жүригиңниң аддийлиғида қилғиниңни билимән вә Мән сени Маңа қарши гунадин тутувалдим. Шуңлашқа Мән сениң униңға тегишиңгә йол қоймидим.
7 Демәк, бу кишиниң аялини өзигә қайтуруп бәр, чүнки у пәйғәмбәрдур. У сән һәққидә дуа қилиду вә сән тирик қалисән. Әгәр уни яндуруп бәрмисәң, шуни билип қой, сән вә сениңки барлиқ кишилириң чоқум өлүп кетисиләр»,— деди.
8 Абимәләк таң сәһәрдә туруп, барлиқ хизмәткарлирини чақирип, уларға һәммини ейтип бәрди. Бу кишиләр наһайити қорқушуп кәтти.
9 Андин Абимәләк Ибраһимни чақирип, униңға: «Сән биз билән немә қилғиниң? Мән саңа немә гуна қилдим, сән маңа вә мениң падишалиғимға еғир бир гунани жүкләп қоюпсәнғу? Сән мениң билән ярамсиз иш қилипсән»,— деди.
10 Андин Абимәләк Ибраһимдин: «Немишкә сән буни қилдиң?»— дәп сориди.
11 Ибраһим җававән: «Мән шундақ ойлидимки: “Бу җайда, еһтимал, Худадин қорқмайду вә мени аялим үчүн җәзмән өлтүрүветиду”.
12 Һәқиқәтәнму, у мениң сиңлим, йәни атамниң қизи, гәрчә анамниң қизи әмәс вә у мениң аялим болди.
13 Худа мени атамниң өйидин чиқирип сәргәрданлиқта жүргүзгинидә, мән униңдин илтимас қилип: “Маңа сөйүмлүк меһриванлиқ көрсәткинә: биз баридиған һәрбир җайда мениң тоғрилиқ: “Бу мениң акам” дегин дәп сориған едим»,— деди.
14 Шу чағда Абимәләк қойларни, қара мални, әр-аял чакарларни елип, уларни Ибраһимға бәрди вә аяли Сарәниму униңға қайтуруп бәрди.
15 Андин Абимәләк: «Мениң зиминим сениң алдиңда. Яққан җайда яшиғин»,— деди.
16 Сарәгә болса: «Мән акаңға 1000 күмүч тәңгә бәрдим. Улар сениң шәрмәндичиликтин таза екәнлигиңни көрситип, сениң билән болған барлиғиниң көзлири вә һәрқандақ адәмниң көзи үчүн йепинчақ болиду»,— деди.
17 Шу вақитта Ибраһим һәқиқий Худаға дуа қилди вә Худа Абимәләкни, аялини вә униң қуллирини сақайтти вә улар пәрзәнтләрни туғушқа башлиди.
18 Сәвәви, Ибраһимниң аяли Сарә үчүн, Йәһва Абимәләкниң өйидики һәммә аялларниң балиятқулирини етип қойған еди.
