Яритилиш 49:1—33
49 Бирмунчә вақиттин кейин, Яқуп оғуллирини чақирип: «Һәммиңлар җәм болуңлар һәм мән силәргә ахирқи күнләрдә силәр билән немә болудиғанлиғини ейтип берәй.
2 Келип қулақ селиңлар, Яқупниң оғуллири, атаңлар Исраилни тиңшаңлар.
3 Рувим, сән мениң тунҗам, мениң қудритимсән вә әрлик күчүмниң башлинишисән, сениңда қәдир-қиммәтниң артуқчилиғи, вә күчниңму артуқчилиғи бар еди.
4 Сениң суюқлиғиң кәлкүндәк тутқисиз — гедәримә, чүнки сән атаңниң ястуғиға яттиң. Сән шу чағда мениң орун-көрпәмни булғидиң. У униңға чиқти!
5 Шимон билән Лавий қериндашлардур. Уларниң өлтүрүш қураллири — зорлуқ қураллиридур.
6 Мениң җеним, уларға йеқинлашма. Әқлим, уларниң җамаитигә қошулма, чүнки улар ғәзивидә адәмләрни өлтәрди вә өз хаһиши бойичә буқиларниң сиңирини кәсти.
7 Уларниң аччиғи вәһший үчүн вә ғәзиви әшәддий үчүн, ләнәткә қалсун! Уларни Яқупта бөлүветимән вә Исраилда таритиветимән.
8 Йәһуда, сени қериндашлириң мәдһийиләйду. Қолуң дүшмәнлириңниң гәжгисидә болиду. Атаңниң оғуллири алдиңда баш егиду.
9 Йәһуда — яш ширдур. Оғлум, сән олҗидин көтүрилисән. У ширдәк иңишти, керилди, уни, ширни, кимму қозғашқа петинар?
10 Йәһудадин башлиқниң калтиги һәм тапан арисида турған һасиси Кимгә мәнсүп болса, Шу кәлмигичә, чәтнимәйду. Һәм шуниңға хәлиқләр беқиниду.
11 Ешигини үзүм ғолиға, ешигиниң балисини есил үзүм ғолиға бағлиғач, у кийимини шарапта, өз кийимини үзүмниң қенида жуюду.
12 Униң көзлири шараптин қениқ қизилдур, чишлири болса сүттин ақарғандур.
13 Зәбулун деңиз бойида вә кемиләрниң ләңгәрдә турған қирғақ бойида яшайду, униң чәттики чегариси болса Сидонғичә болиду.
14 Иссакар — икки йеқиға артилған жүкниң оттурисида ятқан күчлүк сүйәклик ешәктур.
15 Иссакар у җайниң яшашқа яхши вә у йәрниң йеқимлиқ екәнлигини көрүп, жүк көтүрүшкә мүрисини егиду вә қулниң иши билән бәнт болиду.
16 Дан — Исраил қәбилилириниң бири — өз хәлқигә һөкүм чиқирар.
17 Дан йолдики илан, йолдики мүңгүзлүк илан болсун, у атниң путини чеқип, атлиқни кәйнигә жиқитар.
18 Мән Сәндин, Йәһва, ниҗат күтимән!
19 Гадқа қарақчилар топлири һуҗум қилиду, лекин у җававән уларниң тапинини бесип қоғлайду.
20 Ашердин мол ашлиқ болиду вә у шаһлиқ назу-немәтләр билән тәминләйду.
21 Нафтали — қамлашқан маралдур. У нәпис сөзләрни ейтар.
22 Йүсүп — мевилик дәрәқниң шехидур, булақниң йенидики мевилик дәрәқниң шехидәк, там үстидин шахлирини көтуриду.
23 Оқ-ячилар уни қистиди, униңға оқ атти вә униңға қарши адавәт сақлиди.
24 Бирақ униң оқ-яси чиң турди, униң күчлүк қоллири әвришим қалди. Падичи, Исраилниң Теши — Яқуп билән болған Қудрәтликтиндур.
25 У атаңниң Худасидиндур. Худа саңа ярдәм бериду. Йүсүп Һәммигә Қадир билән биллә. Худа сени әрштики асман бәрикәтлири билән, төвәндә ятқан чоңқур суларниң бәрикәтлири билән, әмчәк билән балиятқуниң бәрикәтлири билән мубәрәкләйду.
26 Атаңниң бәрикәтлири әбәдий тағларниң бәрикәтлиридин, мәңгүлүк дөңләрниң зенәтлиридин әвзәлирәк болиду. Улар Йүсүпниң бешида, қериндашлиридин айрим турғучиниң чоққисида болиду.
27 Бениамин олҗини бөридәк титиду. Әтигәнлиги у тутқан һайванни йәйду, кәчқурунлуғи олҗини бөлүшиду»,— деди.
28 Булар Исраилниң он икки қәбилиси чиққанлардур вә атиси уларни бәрикәтлигәндә ейтқан сөзлиридур. У уларни бәрикәтләп, һәрбиригә өзигә хас бәрикәт бәрди.
29 Андин кейин Яқуп уларға: «Мән хәлқимгә қошулудиған әһвалда. Мени ата-бовилиримниң йенида, хетий Әпронниң етизлиғидики өңкүрдә дәпин қилиңлар.
30 У өңкүр болса Қанан зиминидики Мамрәниң алдидики Махпела етизлиғида, уни Ибраһим хетийлиқ Әпрондин қәбирстан қилиш үчүн сетивалған еди.
31 Шу җайда Ибраһим аяли Сарә билән дәпин қилинған. Шу йәрдә Исһақ аяли Рәбәкә билән дәпин қилинған һәм шу йәрдә мән Лияни дәпин қилдим.
32 Бу етизлиқ һәм униңдики өңкүр Хетниң оғуллиридин сетивелинған еди»,— дәп буйриди.
33 Шуниң билән Яқуп оғуллириға буйруқларни беришни аяқлаштурди. У аяқлирини орниға көтирип қоюп, вапат болди вә өз хәлқигә қошулди.
