Қанун шәрһи 1:1—46
1 Мошу сөзләрни Муса пәйғәмбәр барлиқ исраиллиқларға Сутниң йенидики, Йорданиң кәйнидики түзләңликтә, Паран, Топел, Лабан, Асирот вә Дизагавларниң арисида ейтти.
2 Бу җай Кадеш-Барниға Сәир теғидин маңидиған Хорибтин 11 күнлүк йол мусапидә болған еди.
3 Бу 40-жил 11-айниң биринчи күнидә Муса Йәһва униңға Исраил оғуллириға йәткүзүшни буйриған сөзлири.
4 Бу сөзләр Амор падишаси Сигонни, у Хешбонда яшиған, вә Әдрәйдики Аштаротта яшиған Башан падишаси Огни өлтүргәндин кейин ейтилған еди.
5 Моабниң йеридә Йорданниң кәйнидә Муса Худаниң ушбу қанунини чүшәндүрүшкә башлап, мундақ деди:
6 «Йәһва, бизниң Худайимиз, бизгә Хорибта ейтқанди: “Бу тағда яшашни тохтитиңлар.
7 Алдиңларға қарап йолға атлиниңлар вә аморларниң теғиға һәм улар билән хошна башқиму барлиқ җайларға бериңлар: түзләңликкә, таққа, төвән йәрләргә вә җәнүп тәрәпкә, деңизниң қирғақлириға, Қанан йеригә Ливанғичә, һәтта бүйүк дәрия Фиратқичә.
8 Мана, Мән силәргә мошу йәрни бериватимән. Берип, уни илкиңларға елиңлар. Бу йәрни Йәһва қәсәм билән атилириңлар Ибраһимға, Исһакқа, Яқупқа вә улар билән әвладиға вәдә қилған”.
9 Шу чағда мән ялғуз силәрни көтирәлмәймән, дәп ейтқандим.
10 Йәһва Худа силәрни көпәйтти вә мана, һазир силәр асмандики юлтузлардәк көпсанлиқсиләр.
11 Йәһва, әҗдатлириңларниң Пәрвәрдигари, силәрни һазирқидин қариғанда миң һәссә көпәйтсун вә, Өзи ейтқандәк, силәрни шундақ бәрикәтлисун!
12 Қандақ қилип, мән силәрниң еғирчилиқлириңларни, муңуңларни вә маҗралириңларни йеганә көтирәләймән?
13 Өзәңларға қәбилиләр бойичә данишмән, әқиллиқ вә синалған әрләрни таллаңлар һәм мән уларни башчилириңлар қилип қоюп беримән, дедим.
14 Силәр маңа җававән: “Сән бизгә яхши ишни қилишқа буйридиң”,― дедиңлар.
15 Шуниң билән, мән силәрниң қәбилилириңлардин дана, һәм тәҗрибилик әрләрни елип, уларни үстүңлардин башчилар: миңбешилар, йүзбеши, әлликбеши, онбеши һәм назарәтчиләр қилип тайинлидим.
16 Шу вақитта мән сотчилириңларға мундақ дедим: “Бурадәрлириңларни тиңшап, адил һөкүм чиқириңлар, бурадәрни бурадәр билән сотлиғандәк, мусапирниму шундақла сотлаңлар.
17 Сотлиғанда үз айримаңлар, әрзимәсниму бүйүкни тиңшиғандәк тиңшаңлар, инсан үзидин зади қорқмаңлар, чүнки бу Худаниң сотидур. Силәргә һөкүм чиқиришқа қийин болған ишларни маңа йәткүзүңлар, мән уларни тиңшап көримән”.
18 Шундақларчә мән силәргә шу вақитта қилишқа тегишлик нәрсиләр тоғрилиқ пәрман бәргән едим.
19 Андин биз Хорибтин чиқип, мәзкүр улуқ вә дәһшәтлик чөлдә Амор теғиға қарап маңдуқ. Бизгә буни Йәһва Тәңримиз буйриған еди вә ахирида Кадеш-Барниға кәлдуқ.
20 Шу чағда мән силәргә: “Силәр Йәһва бериватқан Амор теғиға йәттиңлар.
21 Мана, Йәһва мошу йәрни саңа бериватиду, жүр вә, атаңларниң Худаси Йәһва ейтқандәк, қорқма һәм дәһшәткә чүшмә”,― дедим.
22 Бирақ силәр һәммиңлар маңа келип мундақ дейиштиңлар: “Алдимизда йәрни пайлап, бизгә қандақ йол билән меңиш керәк вә қайси шәһәрләргә, дегән соалларға җавап әкелидиған адәмләрни әвитәйли”.
23 Бу сөз маңа яқти һәм мән силәрдин 12 адәмни алдим, һәрбир қәбилидин бир кишини.
24 Улар таққа чиқип, Ешкол вадисиғичә берип, уни қарап чиқти.
25 Улар қоллириға шу йәрниң мевилирини елип, бизгә әкәлди. Шундақла җавап берип: “Йәһва Худайимиз бизгә бериватқан йәр яхшикән”,― дейишти.
26 Лекин силәр меңишқа халимидиңлар вә Худайиңлар Йәһваниң әмригә қарши чиқтиңлар.
27 Чедирлириңларда налә қилдиңлар: “Йәһва бизни өч көрүп, Мисир йеридин аморлиқларниң қолиға бәргәч, бизни қириветиш үчүн ачиқти.
28 Биз нәгә баримиз? Бурадәрлиримиз бизниң жүрәклиримизни: “У хәлиқ биздин қариғанда көпирәк вә егизирәк. У йәрдә шәһәрләр йоған вә асманға йәткидәк сепиллар билән қоршалған вә Енакниң оғуллириниму биз шу җайда көрдуқ,― дәп осаллатти”.
29 Шу чағда мән силәргә: “Қорқмаңлар вә улардин чөчүмәңлар.
30 Йәһва, силәрниң Пәрвәрдигариңлар, алдиңларда маңиду, У силәр үчүн көзүңлар алдида Мисирда қилғандәк җәң қилиду.
31 Һәм мошу чөлдә Худайиңлар Йәһва сени адәм өз оғлини көтәргәндәк, пүткүл йолуңларда, мошу җайға йәткичә, көтирип келиватиду.
32 Амма силәр буниңдин қәтъий нәзәр, Худайиңлар Йәһваға ишәнмәй келиватисиләр.
33 У алдиңларда силәргә маканлишиш җайини издәп, күндүзи булутта, ахшими отта йол көрситиш үчүн маңди.
34 Йәһва Худа сөзлириңларни аңлап нәпрәтләнди вә қәсәм ичип, мундақ деди:
35 “Бу кишиләрдин, мәзкүр зулум әвлаттин, Мән уларниң атилириға қәсәм арқилиқ вәдилигән яхши йәрни һечким көрмәйду.
36 Пәқәт Йәфонияниң оғли Халеб уни көриду, униңға вә оғуллириға Мән у пайлиған йәрни беримән, чүнки у мукәммәл түрдә Йәһваға бойсунди.
37 Маңиму силәр үчүн Йәһва ғәзәплинип, у йәргә кирмәйсән, деди.
38 Сениң қешиңда жүргән Нунниң оғли Йәшуа шу йәргә кириду. Уни мустәһкәмлигин, сәвәви у шу йәрни Исраилға мирасқа бөлүп бериду.
39 Силәр дүшмәнлириңларға олҗиға чүшиду, дегән балилириңлар шу йәргә кириду. Ақ билән қарини пәриқләлмәйдиған оғуллириңларға Мән уни беримән вә улар униң варислири болиду.
40 Силәр болсаңлар, Қизил деңиз чөлигә қайтип кетисиләр”.
41 Силәр шу вақитта җававән: “Биз Йәһва Худайимиз алдида гуна өткүздуқ. Әнди Йәһва ейтқандәк, җәңгә баримиз”,― дәп һәрқайсиңлар әскәр қураллириңларни елип, ойлимастин таққа чиқтиңлар.
42 Лекин Йәһва маңа: “Силәрни дүшмәнлириңлар қириветишкә чиқмаңлар вә җәң қилмаңлар, чүнки Мән араңларда йоқ”,― дәп агаһландурди.
43 Мән силәргә буни десәмму, лекин силәр қулақ салмидиңлар, Йәһваниң әмригә бойсунмидиңлар вә тәтүрлигиңлардин таққа чиқтиңлар.
44 Шу вақитта силәргә қарши тағда яшиған аморлиқлар чиқип, һәриләр қоғлиғандәк, силәрни Сәирдин башлап Хормиғичә уруп, қоғлиди.
45 Қайтип келип, силәр Йәһваниң алдида жиғлидиңлар, бирақ Йәһва силәрниң наләңларни аңлимиди вә етиварға алмиди.
46 Шундақ қилип, силәр Кадешта көп вақит болдуңлар.
