Қанун шәрһи 15:1—23

15  Йәттинчи жили башланғанда азатлиқ тоғрисида елан қилғин.  Азатлиқ шуниңдин ибарәтки, қәриз бәргүчи қәриз алған адәмгә уни кәчүрсун. Қәриз бәргүчи Йәһва намиға азатлиқ җакаланғандин кейин, қәризни өз йеқинидин һәм бурадәридин тәләп қилмисун һәм уни кәчүрсун.  Чәтәлликтин тәләп қил, амма бурадәриңниң қалған қәрзини кәчүривәт.  Сениң араңда намрат киши болмайду, чүнки Йәһва сени мирасқа берилгән йәрдә Худайиң Йәһва бәрикәтләйду.  Әгәр сән Худайиң Йәһваниң авазини аңлап, бүгүн мән саңа вәсийәт қиливатқан тәләплирини орунлайдиған болсаң,  шу чағда Худайиң Йәһва сени, Өзи ейтқандәк, бейитип, сән көплигән хәлиқләргә қәриз берисән, өзәң улардин қәриз алмайсән. Сән көплигән хәлиқләрниң үстидин һөкүмранлиқ қилисән, улар болса сениң үстиңдин һөкүмранлиқ қилмайду.  Әгәр Йәһва Худайиң саңа бәргән зиминда сениң маканлириңниң биридә намрат қериндишиң болуп қалса, униңға қарита жүригиңни қатурма вә қолуңни жумма.  Әксичә, униңға қолуңни ечип, керәклик қәризни бәргин.  Байқиғин,астиртин жүригиңгә қанунсиз ой қирмисун: азатлиқ жили, йәттинчи жил йеқинлишиватиду дегәнлик . Шу сәвәптин көзүң намрат қериндишиңға берәһим қаримисун вә сән униңға қәриз бәрмәй қалма. Шундақ әһвалда бурадәриң саңа налә қилип, Йәһваға мураҗиәт қилса, сениңда зор гуна болиду. 10  Униңға қанчә пул сориса, шунчиликни бәргин. У қәризни бәргәндә жүригиң ағримисун, чүнки мошу тоғра кәйпиятиң үчүн Йәһва Яратқучиң сени барлиқ ишлириңда һәм қолуңдин өтүдиған һәммә нәрсидә бәрикәтләйду. 11  Чүнки бу йериңдә дайим намратлар болиду, шуңлашқа мән саңа мәрт болушни җекиләймән. Дайим бурадәриң һәм зиминиңдики намратқа ярдәм үчүн қолуң очуқ болғай. 12  Әгәр саңа өзини еврей әр киши яки аял киши сатса, у алтә жил давамида қулуң болиду, йәттинчи жили болса, уни азатлиққа чиқарғин. 13  Өзәңдин уни азатлиққа чиқарғанда, қуруқ қол чиқарма. 14  Лекин униңға мелиңдин, етизиңдин вә искәнҗәңдин соға бәр, сени Йәһва Худайиң бәрикәтлигәндин бәр. 15  Сәнму Мисир йеридә қул болғанлиғиңни һәм шу йәрдин Худайиң Йәһва сени қутулдурғанлиғини есиңға ал. Шуңа мән саңа бүгүн ушбу вәсийәтни қиливатимән. 16  Әгәр у қулуң саңа: “Сениңдин һеч йәргә кәтмәймән, чүнки мән сени һәм сениң өйүңни яхши көримән”,― десә, сәвәви униңға сәндә болуш яқиду. 17  У чағда бегиз билән қулиғини ишигиңгә тақап тәшкин. Шундақ қилип, у мәңгү сениң қулуң болуп қалиду, аял қул биләнму шундақ иш қилғин. 18  Азатлиққа қоюп беришни өзәң үчүн еғир көрмә, чүнки қулуң алтә жил давамида саңа яллиған ишчиниң икки һәссә артуқ ишини қилип бәрди. Йәнә қошумчә Тәңриң Йәһва сени һәммә нәрсидә бәрикәтләйду. 19  Қара һәм ушшақ мелиңдин туғулған тунҗа әркәкләрни Пәрвәрдигариң Йәһваға беғишла. Уларда ишлимә һәм улардики жуңни қирқима. 20  Йәһва Худайиң таллиған йәрдә уларни Йәһваниң алдиға һәр жили әкелип, сән һәм аиләң йәңлар. 21  Әгәр уларда қандақту-бир нуқсан тепилса, улар кор, асқақ яки башқичә бир әйиви болса, улар ярамсиздур. Уларни Тәңриң Йәһваға тәвсийә қилишқа болмайду. 22  Ундақларни өз маканиңда йегин. Уларни сениңдики пак һәм напак кишиму йәләләйду. Уларни буға билән кейиктәк йегили болиду. 23  Пәқәт уларниң қенини йейишкә болмайду. Қанни судәк йәргә төккин.

Изаһәтләр