Қанун шәрһи 17:1—20
17 Тәңриң Йәһваға қурбанлиққа қандақту-бир нуқсани бар қойни яки буқини әкәлмә, чүнки бу Яратқучиң Йәһва үчүн жиркиничлик нәрсидур.
2 Әгәр Худайиң Йәһва саңа бәргән маканлириңда Йәһваниң көзидә явузлуқ қилидиған һәм Униң келишимини бузудиған әр яки аял болса,
3 һәм у берип башқа илаһларға хизмәт қилса, яки қуяш, яки ай, яки барлиқ асман мәвҗудатлириға мән рухсәт бәрмигән ибадәтни қилса,
4 сән буни аңлиғанда, яхши издәп тәкшүргин, һәқиқәтән бу ениқ растлиқму. Әгәр мәзкүр жиркиничлик иш Исраилда қилинған болса,
5 у чағда шу әр яки аял кишини шәһәр дәрвазилири алдиға ачиқип, өлгичә чалма кесәк қил.
6 Икки яки үч гувачиниң гувалиғи бойичә адәмни өлтүрүш керәк. Бир гувачиниң сөзи бойичә өлүмгә тутушқа болмайду.
7 Һәммидин авал шу гувачиларниң қоллири өлтүрүливатқан кишидә болуши лазим, андин кейин хәлиқниң қоли шу кишини өлтүрүштә болиду. Шундақ қилип, араңдин зулумни йоқат.
8 Әгәр бәзибир ишларда: қан төкүштә, шикайәттә, зораванлиқта яки шәһириңниң ичидики бәс-муназиридә қарар чиқириш қийинға чүшсә, ундақ һаләттә орнуңдин туруп, Рәббиң Йәһваниң исми чақирилидиған йәргә барғин.
9 Ләвийләр-роһанийларға яки шу күнләрдә һөкүм чиқириватқан сотчиға келип, улардин сора. Улар саңа бу ишни қандақ йешишни чүшәндүриду.
10 Шундақла улар Йәһваниң исми болған җайда ейтқан сөзи бойичә иш қил вә сени үгәткән барлиқ нәрсиләргә әмәл қил.
11 Улар сени үгәткән қанун-қаидә вә саңа бәргән ениқлима бойичә иш тутқин. Улардин оңғиму яки солғиму бурулмай, топ-тоғра иш қил.
12 Кимду-бирси өзигә ишинип, Худайиң Йәһваниң алдида хизмәттә турған роһанийни яки шу вақитта болған сотчини тиңшимиса, у киши чоқум өлтүрүлиши керәк. Шундақларчә Исраилдики явузлуқни йоқат.
13 Буни барлиқ хәлиқ аңлап, қорқушқа башлайду, шуниң билән, кәлгүсидә өзигә ишинип иш қилмайду.
14 Сән Тәңриң Йәһва бериватқан йәрни мирасқа алғанда вә униңда маканлашқанда: “Мән өзәмниң үстүмдин әтрапимдики хәлиқләрдәк падишани қояй”,— дәйсән.
15 Шу вақитта өзәңниң үстидин Худайиң Йәһва таллиған падишани қой. Бурадәрлириң арисидин өзәңгә падишани ал. Саңа қериндишиң әмәс, чәтәлликни, падиша қилип қоюш мәнъий қилиниду.
16 Падишайиң өзигә атларни көпәйтмисун вә хәлиқни өзигә атларни көпәйтишкә Мисирға қайтурмисун. Сәвәви, Йәһва силәргә бу йол билән қайтишни рәт қилди.
17 Шундақла падиша аяллириниң санини көпәйтмисун, чүнки униң жүриги бузулуп кетиду. Шундақла алтун билән күмүчи һәддидин ташқири нурғун болмисун.
18 Амма падиша падишалиғиниң тәхтигә олтарғанда, өзигә ләвийләр-роһанийлардики муқәддәс Қанун китавидин көчәрмини қиливалсун.
19 Бу көчәрмә дайим униңда болсун вә у һаятиниң барлиқ күнлиридә униңдин оқуйсун. Буни Илаһиң Йәһвадин қорқушни үгинишкә вә мошу Қанунниң пүткүл тохтамлирини вә сөзлирини тиришчанлиқ билән орунлиши үчүн қилиши лазим.
20 Йәнә бурадәрлириниң алдида униң жүриги тәккәбурлишип кәтмәслиги үчүн, вәсийәтләргә әмәл қилиштин оңға яки солға бурулуп кәтмәслиги үчүн, өз тәхтидә падиша вә униң оғуллири Исраил хәлқиниң арисида олтириши үчүн, у буни қилиши һаҗәттур.
