Қанун шәрһи 2:1—37
2 Андин кейин биз бурулуп, Йәһва маңа ейтқандәк, Қизил деңизниң йенидики чөлгә қайттуқ вә көп вақит Сәир теғиниң әтрапида жүрдуқ.
2 Йәһва маңа мундақ сөз қилди:
3 “Йетәр силәргә Сәир теғиниң әтрапида жүрүш, әнди шималға қарап меңиңлар.
4 Хәлиқкә әмир қилғин: “Силәр бурадәрлириңлар, Әсавниң оғуллириниң, чәклиридин өтүсиләр. Улар Сәирда яшайду вә улар силәрдин қорқуватиду,
5 шуңлашқа улар билән уруш қилиштин пәхәс болуңлар, чүнки Мән уларниң йеридин силәргә бир тапанму йәр бәрмәймән. Сәвәви, Сәир теғини Мән Әсавқа мираслиққа бәрдим.
6 Нанни улардин күмүчкә сетивелиңлар вә ичидиған суниму күмүчкә елиңлар.
7 Йәһва Худайиңлар силәрни қолуңларниң һәммә ишлирида бәрикәтлиди, бу дәһшәтлик чөлдики сәпириңларда илтипат көрсәтти. Мана, Худайиңлар Йәһва сениң билән 40 жил болмақта, шуңлашқа сән һечнәрсидә муһтаҗлиқ тартмидиң”.
8 Шундақ қилип, биз Сәирда яшиған бурадәрлиримиз, Әсавниң оғуллириниң, қешидин Елаттин Есион-Гаверғичә болған түзләңлик билән өттуқ вә Моабниң чөлигә қарап йол туттуқ.
9 Шу чағда Йәһва маңа сөз қилип: “Моаб билән маҗра қилма вә уларға қарши уруш башлима, чүнки Мән униң йерини саңа мирасқа бәрмәймән. Сәвәви, Мән Лутниң оғуллириға Арни варислиққа бәрдим.
10 (Авал у йәрдә емимлар яшатти. Улар Енакниң оғуллиридәк көпсанлиқ вә бүйүк хәлиқ еди.
11 Улар репайимларниң арисида Енакниң оғуллиридәк санилатти. Моаблиқлар болса, уларни емимлар дәп ататти.
12 Сәирда бурун хорийлар яшатти, лекин Әсавниң оғуллири уларни қоғлап қиривәтти вә уларниң йеридә өзлири җайлашти. Кейинирәк, Йәһва уларға бәргәндәк, Исраилму мираслиған йәрдә шундақ иш тутуши лазим).
13 Демәк, орнуңлардин алқиғанда туруп Заред вадисидин өтүңлар”,―деди. Шундақ қилип, биз Заред вадисидин өттуқ.
14 Кадеш-Барнидин чиқип, Заред вадисидин өтүп болғандин кейин 38 жил өтти. Шу вақит давамида, Йәһва Худа қәсәм ичкәндәк, урушқа чиққан барлиқ шу хәлиқ стан ичидин ахир йоқалди.
15 Шуниңдәкла Йәһваниң қолиму уларни стан ичидин йоқитишқа қаритилған еди.
16 Урушқа барған барлиғи йоқап-өлүп, хәлиқниң арисидин кәткәндә,
17 шу чағда Йәһва маңа:
18 “Сән әнди Моабниң чәклири, Арниң йенидин өтүватисән.
19 Амонлуқларға йеқинлаштиң. Уларға қарши маҗра қилма вә уруш башлима, чүнки Амон оғуллириниң йеридин Мән саңа мирас бәрмәймән. Бу йәрни Мән Лутниң оғуллириға варислиққа тәғдим қилған.
20 (Бу йәр репайимлар йери санилиду. Авал униңда репайимлар яшиған. Амонлуқлар уларни замзумимлар, дәп атайду.
21 Бу хәлиқ Енак оғуллиридәк көпсанлиқ, күчлүк вә егиз болған. Уларни Йәһва буларниң шу йәрдә маканлишиши үчүн, қиривәткән еди.
22 Мошундақла У Сәирда яшаватқан Әсавниң балилири үчүн хорийларни қиривәткән еди. Әсавниң әвлади мошу күнгичә уларниң орнида яшимақта.
23 Шуниңдәкла Каптордин кәлгән капторимлар авийларни қиривәткәндәк, уларниң йәрлирини Газағичә тартивелип, өзлири маканлашти).
24 Туруп, йолға чиқип, Арнон өстиңидин өтүңлар. Мана, Мән силәрниң қолуңларға Хешбонниң падишаси Сигонни бериватимән. Бу аморлиқниң йерини елип, униң билән уруш жүргүзүп, мирасиңни елишқа башлиғин.
25 Ушбу күндин башлап, Мән сениңдин қорқунучни таритимән вә сениң һәйвитиңниң тәсири асман астидики хәлиқләрдә болиду. Сән тоғрилиқ хәвәр алған һәммиси дирилдап титирәп, сениңдин қорқудиған болиду”,― деди.
26 Мән Кидимот чөлидин әлчиләрни Хешбон падишаси Сигонға течлиқ сөзләр билән әвәттим:
27 “Сениң йериң билән өтүшкә рухсәт бәргин, биз йолумиздин йә оңға йә соңға чиқмаймиз.
28 Нанни күмүчкә сетип бәргин вә суниму күмүчкә бәргин, пәқәт аяқлиримиз биләнла өтүп кетимиз.
29 Сәирда яшаватқан Әсав оғуллири вә Арда туридиған Моаб оғуллири рухсәт қилғандәк, биз Худайимиз Йәһва бериватқан Йорданниң у тәрипидики йәргә өтүп кәткичә, рухсәт қилғин”.
30 Амма Хешбонниң падишаси Сигон өз йери арқилиқ өтүшимизгә рухсәт қилмиди, чүнки Худайиң Йәһва униң роһи билән жүригини қатуруп, сениң қолуңға тапшуруш үчүн, тәрса қилди.
31 Шунда Йәһва маңа: “Мана, Мән саңа аморлиқ Сигонни беришкә башлидим. Униң йерини өзәңгә мирасқа елишқа башлиғин”,― деди.
32 Хешбон падишаси Сигон өз хәлқи билән силәргә қарши чиқип, Йахазда җәң қилди.
33 Шундақ қилип, Йәһва Худайимиз уни қолумизға тапшуруп, биз уни, униң оғуллирини вә пүткүл хәлқини қиривәттуқ.
34 Шу вақитта биз униң барлиқ шәһәрлирини елип, ләнәт оқудуқ, әр һәм аял кишилириниң вә пәрзәнтлириниң һечқайсини тирик қоймидуқ.
35 Пәқәт өзүмизгә олҗиға уларниң мелини вә шәһәрлиридики мүлкини алдуқ.
36 Арнон өстиңиниң қирғиғида турған Ароирдин Гилиад теғиғичә болған вадидики шәһәрләргичә бизгә қолйетимлик һечбир шәһәр қалмиди. Һәммини Йәһва, бизниң Рәббимиз, қолумизға тапшуруп бәрди.
37 Пәқәт амонлуқларниң йеригә сән бармиған едиң. Йәһва Пәрвардигаримиз саңа әмир қилмиған һечбир җайға сән йеқинлашмидиң: Йабук өстиңигә, тағдики җайлашқан шәһәрләргә.
