Қанун шәрһи 22:1—30
22 Бурадәриңниң йолда тенәп қалған өкүз яки қойини көрүп қалсаң, уни қалдурмай, бурадәриңгә қайтуруп бәргин.
2 Әгәр бурадәриң сениңдин жирақ турса яки сән уни билмисәң, җаниварларни өйүңгә елип кәлгин, улар бурадәриң уларни издигичә сениңда болсун. Андин мални бурадәриңгә қайтуруп бәр.
3 Шундақ ишни ешиги, кийими яки бурадәриң жүтәргән һәрқандақ зати билән қилғин. Сән уни тепивалғанда, бу қанундин нери болма.
4 Бурадәриңниң йолда жиқилип чүшкән ешигини яки өкүзини көрсәң, уларни униң билән биргә турғузушқа ярдәмләшкин.
5 Аял кишидә әрниң кийими болмиши лазим, шундақла әр киши аял кийимигә кийинмиши керәк, чүнки бундақ иш қилған һәрким Йәһва Худайиңниң алдида жиркиничликтур.
6 Әгәр саңа йолуңда қандақту-бир дәрәқтә яки йәрдә угисида тухумларда олтарған қушни яки уни балилири билән көрсәң, анисини балилири билән биллә алмиғин.
7 Анисини қоювәткин, балилирини өзәңгә алғин. Шундақ қилсаң, саңа яхши болиду һәм күнлириң узириду.
8 Әгәр йеңи өй салсаң, өгүзидә қоршавни яса. Шу чағда униңдин бирси жиқилмайду вә саңа шу қан әйиви жуқмайду.
9 Үзүмзарлиғиңни икки түрлүк уруқ билән тәрмигин, чүнки у чағда барлиқ өскән нәрсини пүтүнләй муқәддәс җайға бериветисән.
10 Буқаң билән ешигиңни биргә четип ишләтмә.
11 Һәртүрлүк матадин, жуң билән зиғирдин тикилгән кийимни киймигин.
12 Сән йепинидиған тонниң төрт четигә чочулиларни қилғин.
13 Әгәр бирси аял елип, униң билән ятқандин кейин уни өч көрүп қалса
14 вә уни һақарәтлигәч, төһмәт сөзләрни чиқирип: “Мән бу аялни елип, уни иппәтлик тапмидим”,— десә,
15 у чағда шу қизниң ата-аниси қизиниң иппәтлик бәлгүлирини елип, дәрвазиға ақсақаллар алдиға апарсун.
16 Қизниң атиси ақсақалларға: “Мән қизимни бу кишигә хотунлуққа бәрдим, лекин һазир у униңға өч болуп,
17 төһмәт қилип, яман ишларни чаплаватиду һәм сениң қизиңда иппәтликни тапмидим дәватиду. Амма, мана мениң қизимниң иппәтлиги”,— дәп шәһәрниң ақсақаллири алдида йепинчини яйиду.
18 Шундақ әһвалда шу шәһәрниң ақсақаллири ерини җазалисун.
19 Униңдин 100 шекәл күмүчни җәриман ретидә елип, қизниң атисиға бериду, чүнки у Исраил қизи һәққидә ғевәт чиқарди. У аял униң хотуни болуп пүтүн өмүр қалиду һәм шу киши униңдин задила аҗришалмайду.
20 Әгәр әрниң ейтқан сөзи раст болуп чиқса вә у қиз иппәтлик болмиған болса,
21 у қизни атисиниң өйи алдиға әкәлсун вә шәһәрниң турғунлири чалма кесәк қилип өлтүрсун. Мошундақ иш тутуп, араңдики зулумни йоқат, чүнки бу аял Исраил оғуллири арисида, атисиниң өйидә яшап, бузуқчилиқ қилип абройини төкти.
22 Әгәр бирсиниң турмуштики аял билән ятқанлиғи тепилса, у чағда иккилисини өлүмгә тутуш шәрт: аял билән ятқан әрни һәм әр билән ятқан аялни. Шундақларчә Исраилдики яманлиқни йоқитисән.
23 Әгәр вәдиләшкән иппәтлик қизни әр киши шәһәрдә учритип, униң билән ятса,
24 иккилисини шәһәрниң дәрвазилирида чалма кесәк қилиңлар: қизни шәһәрдә болсиму вақиримиғини үчүн, әр кишини өзиниң йенидикиниң аялини булғиғанлиғи үчүн. Шундақ қилип, араңдики зулумни йоқат.
25 Әгәр бирси вәдиләшкән қизни далада учритип, уни тутувелип ятса, шу чағда өлүмгә пәқәт әр кишини тутуш лазим.
26 Қизға һечнәрсә қилмаңлар, чүнки униңда өлүмгә лайиқ қилмиш йоқ. Бу бирсиниң йеқиниға қол көтүрүп өлтүргәнгә охшаш.
27 Сәвәви, әр киши бу қизни далада учратти вә у қиз вақириған болсиму, уни қутқузушқа һечким болмиди.
28 Әгәр бирси вәдиләшмигән иппәтлик қиз билән учришип, уни елип ятса һәм уларни биргә тутувалса,
29 әр киши қизниң атисиға 50 шекәл күмүч җәриман ретидә төлиши лазим. Шундақла у қизға өйлиниши шәрт, чүнки у уни булғиди. Пүткүл өмри у киши аяли билән аҗришалмайду.
30 Һечким атисиниң аялини алмиши керәк вә атисиниң кийиминиң етигини көтәрмиши лазим.
