Қанун шәрһи 23:1—25

23  Кимниң миҗилған яки кесилгән уруқ бези болса, у киши Йәһваниң җәмийитигә кирәлмәйду.  Паһишәниң оғли Йәһваниң җәмийитигә кирмәйду, һәтта онинчи әвлаттиму у Йәһваниң җәмийитигә кирәлмәйду.  Амонлуқ вә моаблиқ Йәһваниң җәмийитигә кирмәйду, һәтта онинчи әвлаттиму улар мәңгү Йәһваниң җәмийитигә кирәлмәйду.  Сәвәви, улар силәрни йолда, Мисирдин чиққанда, нан-туз билән қарши алмай, силәрни ләнәткә учритиш үчүн месопотамлиқ Питордики Биорниң оғли Балаамни яллап, силәргә қарши чиқти.  Лекин Худайиң Йәһва Балаамни тиңшиғуси кәлмәй, Йәһва Тәңриң униң қарғишини бәрикәткә айландурди. Чүнки Рәббиң Йәһва сени яхши көриду.  Уларға һечқачан, әбәдий-әбәт течлиқ билән яхшилиқ тилимә.  Едумлуққа өч болма, чүнки у сениң қериндишиң. Мисирлиққиму өч болма, чүнки сән униң йеридә мусапир болуп яшидиң.  Буларниң үчинчи әвлатта туғулған балилири Йәһваниң җәмийитигә кирәләйду.  Сән дүшмәнлириңгә қарши һәрбий жүрүшкә чиққанда, барлиқ яман нәрсидин пәхәс бол. 10  Әгәр бирси түндә униңда болған уруқ еқишидин напак болса, у қараргаһтин чиқип, униңға кирмиши лазим. 11  Кәчқурунлуғи болғанда у тенини су билән жуюп, күн петиши билән қараргаһқа кирәләйду. 12  Сәндә тәрәт үчүн чиқидиған қараргаһниң сиртида орун болуш керәк. 13  Һәрбий қуралиңдин башқа йениңда йәнә гүҗигиң болуши лазим. Қараргаһниң сиртиға чиқип олтарғанда, униң билән орини колап, чоң тәритиңни топа билән йепәт. 14  Сәвәви, Худайиң Йәһва қараргаһниң арисида жүрүп, сени дүшмәнлириңниң қолиға бәрмәй қутулдуриду. Шуңлашқа қараргаһиң пак вә муқәддәс болуши шәрт. У сениңда бир паскиничилик көрүп қелип, сениңдин чәтнимисун. 15  Қул өз ғоҗайинидин саңа қечип кәлсә, уни ғоҗайиниға қайтуруп бәрмә. 16  У силәрниң араңларда, униңға яққан бир маканда яшисун. Униңға бесим көрсәтмәңлар. 17  Исраил қизлириниң арисида ибадәтхана паһишиси болмиши шәрт, шундақла Исраил оғуллириниң арисида ибадәтхана паһишивази болмиши шәрт. 18  Яратқучиң Йәһваниң өйигә һечқандақ қәсәм бойичә паһишиниң вә иштниң һәққини әкирмә, чүнки уму һәм буму Рәббиң Йәһва алдида жиркиничлик нәрсидур. 19  Бурадәриңгә күмүчни, нанни яки қәрзигә беридиған қандақту-бир нәрсини өсүмгә бәрмә. 20  Чәтәлликкә өсүмгә бәргин, лекин қериндишиңға өсүмгә һечнәрсә бәрмигин. Шундақ иш қилсаң, сән мирасқа алидиған йәрдә қолуңдин өтүдиған һәммә нәрсини Йәһва Тәңриң бәрикәтләйду. 21  Әгәр Худайиң Йәһваға вәдә бәрсәң, уни кечиктүрмәй орунлиғин, чүнки Худайиң Йәһва уни сениңдин сорайду һәм сениңда гуна болиду. 22  Әгәр сән вәдә қилмиған болсаң, сениңда гуна болмайду. 23  Тәңриң Йәһваға халиған һәдийәриңни бәргән екәнсән, еғизиңдин чиққан нәрсини булҗутмай орунлиғин һәм униңға әмәл қил. 24  Йениңдики кишиниң үзүмзарлиғиға кирип, тойғичә үзүмни йегин, амма қачаңға салма. 25  Йениңдики кишиниң омисидин өткәндә, башақларни үзүп йегин, амма хошнаңниң һосулиға оғақ салма.

Изаһәтләр