Қанун шәрһи 27:1—26

27  Муса Исраил оғуллириниң ақсақаллири билән хәлиқкә мундақ дәп вәсийәт қилди: «Бүгүн мән силәргә ейтиватқан вәсийәтләрниң һәммисини орунлаңлар.  Йәһва Худайиң саңа мирасқа бериватқан зиминға Йордандин өтүп киргәндә, йоған ташларни қоюп, уларни һакла.  Ташларда мәзкүр Қанунниң барлиқ сөзлирини яз. Йәһва, әҗдатлириңниң Илаһи, саңа вәдилигән сүт билән һәсәл ақидиған йәрни Йордан дәриясиниң арқисида Йәһва Худайиң бәргәндә, мошуниң барлиғини қилғин.  Йордандин өткәндә, мән силәргә буйриғинимдәк, ташларни Гевал теғида қоюңлар вә һаклаңлар.  Шу җайда Яратқучиң Йәһваға ташлардин қурбангаһ ясиғин. Уларға төмүр әсвап салма.  Ишләнмигән пүтүн ташлардин Тәңриң Йәһваға қурбан суписини ясап, униңда Худайиң Йәһваға көйдүрмиләрни әкәлгин.  Разилиқ қурбанлиқлириңни әкелип, йәп-ичип, Йәһва Илаһиң алдида хошал болғин.  Ташларда ушбу Қанунниң барлиқ сөзлирини ениқ йезип қой».  Муса роһанийлар-ләвийләр билән пүткүл Исраилға мундақ деди: «Қулақ селип тиңшиғин, Исраил! Мәзкүр күндә сән Худайиң Йәһваниң хәлқи болдуң. 10  Яратқучиң Йәһваниң үнини аңлап, Униң мән саңа бүгүн бериватқан барлиқ вәсийәтлирини елип, булҗутмай орунлиғин». 11  Шу күни Муса хәлиқкә йәнә мундақ деди: 12  «Силәр Йордандин өткәндин кейин Шимон, Ләвий, Йәһуда, Исақар, Йүсүп вә Бениамин қәбилилири Гаризим теғида туруп, хәлиқни бәрикәтлиши керәк. 13  Рувим, Гад, Ашер, Зәбулун, Дан вә Нәпталим қәбилилири Гевал теғида туруп, ләнәт оқуши лазим. 14  Ләвийләр үнлүк авазда барлиқ исраиллиқларға мону сөзләрни йәткүзсун: 15  “Йәһваниң көзидә жиркиничлик нәрсини бирси йошурун қойса: рәссамниң әсәрини яки ясалған, яки қуюлған бутни, у ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән : “Амин!”— дәйду. 16  “Атиси билән анисини тәңситмигән киши ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 17  “Йенидики кишиниң чегара бәлгүсини өзгәрткән адәм ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән : “Амин!”— дәйду. 18  “Қарғуни йолдин аздурған ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 19  “Мусапирни, житимни һәм тул аялни натоғра һөкүм қилған ләнәткә үчрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 20  “Атисиниң аяли билән ятқан киши ләнәткә учрисун, чүнки у атисиниң етигини ачти!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 21  “Қандақту-бир җанивар билән ятқан киши ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 22  “Өз қериндиши, атисиниң яки анисиниң кизи, билән ятқан киши ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 23  “Өз қейинаниси билән ятқан киши ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 24  “Ким өзиниң йенидики кишигә һуҗум қилип йошурун өлтүрсә, ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 25  “Ким пара елип, әйипсиз қанни төксә, ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду. 26  “Мошу Қанунниң барлиқ сөзлирини орунлимай, униңға әмәл қилмиған киши ләнәткә учрисун!” Барлиқ хәлиқ җававән: “Амин!”— дәйду.

Изаһәтләр