Қанун шәрһи 33:1—29
33 Мана, һәқиқий Худаниң адими Муса өлүми алдида Исраил оғуллирини бәрикәтлигән сөзлири.
2 У мундақ деди: «Йәһва Синайдин кәлди, уларға Сәир теғидин ечилди, Паран теғидин Өзиниң муқәддәс пәриштиләр түмәнлири билән намайән болди, Униң оң тәрипидә әскәрлири турмақта.
3 У хәлқини сөйиду, барлиқ муқәддәслириң Сениң қолуңда, улар Сениң айиғиңда олтирип, сөзлириңни тиңшиди.
4 (Бизгә Қанунни, Яқуп җәмийитиниң мирасини, Муса пәйғәмбәр бәргән еди).
5 Исраил қәбилилириниң, пүткүл хәлиқниң башчилири жиғилған вақитта Худа Йәшурунниң Падишаси болди.
6 Рувим яшисун һәм өлүп кәтмисун, [Шимонму] азсанлиқ болуп қалмисун!»
7 Йәһудаға монуни деди: «Йәһва, Йәһуданиң авазини аңлиғин вә уни хәлқигә елип кәлгин. У Өз қоллири билән уни қоғдайду һәм дүшмәнлиригә қаршилиқта униң Ярдәмчиси болиду».
8 Ләвий һәққидә мундақ деди: «Тәңриниң урим билән туммими сениң муқәддәс әркишиңдә. Сән уни Массада синақтин өткүздиң, у Сениң билән Мәриба сулирида тәң такалашти.
9 У ата-аниси һәққидә: “Мән уларға қаримаймән”,— дәйду. Шуниңдәкла у бурадәрлиридин өзини нери тутуп, һәтта оғуллирини тонумайду. Сәвәви, улар Сениң сөзлириңни сақлайду вә Сениң келишимиңгә әмәл қилиду.
10 Улар Сениң қанунлириңға Яқупни үгитиду вә вәсийәтлириңгә Исраилни, Сениң йүзүң алдида исриқни әкелип, қурбангаһиңға көйдүрмиләрни ятқузиду.
11 Йәһва, униң күчини бәрикәтлигәйсән һәм униң қол ишлириға илтипат қилғайсән! Униңға өчләрниң һәм қарши турғанларниң бешини көтәрмәслиги үчүн белини сундурғайсән».
12 Бениамин тоғрилиқ: «Йәһва яхши көргән у бехәтәрликтә яшайду. У Өзи униңға һәр күни башпана болмақта вә у Униң мүрилиридә олтармақта»,— деди.
13 Йүсүп һәққидә мундақ ейтти: «Йәһва, униң йерини асманниң бебаһа һәдийәлири, шәбнәм билән вә төвәндә ятқан булақ сулири билән,
14 қуяшниң есил мевилири вә айниң мол һосуллири билән,
15 қедимий тағларниң һәм әбәдий дөңләрниң әң яхши йемишлири билән
16 һәм зиминниң ғәзнилири вә уни толтуридиған есил нәрсилири билән бәрикәтлигин. Тикәнлик чатқалда Көрүнгүчиниң илтипати Йүсүпниң бешиға кәлсун һәм қериндашлириниң арисидики әң яхшиниң чоққисиға чүшсун.
17 Униң қудрити тунҗа буқиниңкидәк болсун, униң мүңгүзлири өкүзниңкидәк болуп, улар билән у йәр-зиминниң четигичә хәлиқләрни үсүвәтсун. Булар болса Әпрайимниң түмәнлири вә Манассәниң миңлиридур».
18 Зәбулун һәққидә: «Зәбулун, өз йоллириңда хошал болғин вә Исақар сениң чедирлириңда яшайду.
19 Улар хәлиқни таққа чақириду, шу йәрдә қануний қурбанлиқларни боғузлайду, чүнки улар деңизниң байлиғи һәм қумда йошурулған ғәзниләр һесавидин озуқлиниду»,— дәйду.
20 Гад тоғрилиқ: «Гадни Көпәйткүчи бәрикәтликтур. Гад ширдәк арамхуда ятиду вә қоллар билән башниму титиватиду.
21 У өзигә дәсләпки қисимни таллавалди, шу җайни у қанун бәргүчидин алди. Лекин хәлиқ башчилири билән берип, Йәһваниң һәққанийлиғини Исраил үчүн орунлиди»,— деди.
22 Дан һәққидә мону сөзләрни ейтти: «Дан –Башандин жүгрәп чиққан яш ширдур».
23 Нәпталим тоғрисида: «Нәпталим илтипатқа еришкән болуп, Йәһваниң бәрикәтлиригә толиду. Деңиз һәм җәнуп униң егидарчилиғида»,— дейилди.
24 Ашер һәққидә мундақ ейтилған: «Оғуллар арисида Ашер бәрикәтләнгән болиду. Уни бурадәрлири яхши көриду һәм у айиғини зәйтун мейигә чилайду.
25 Төмүр билән мис сениң қулуплириң вә күнлириң қанчилик көпәйсә, байлиғиңму шундақ көпийиду».
26 Йәшурунниң Худасиға охшайдиған һечбир Худа йоқтур! У саңа ярдәмгә асмандин келиду вә Өзиниң шөһрити билән булутларда учуп кәлмәктә.
27 Сениң Башпанаң қедимий Яратқучидур, сән Униң мәңгү қудрәтлик булҗуңлири һимайисидә. У дүшмәнлириңни қоғлап, сана: “Қиривәт!”— дәйду.
28 Пәқәт бир Исраилла бехәтәр яшимақта, Яқупниң көз алдида нан билән шарап бар йәр көрүнмәктә. Әрш болса униңға шәбнәм тамчилитиду.
29 Нәқәдәр сән, Исраил, бәхитликсән! Ким саңа, Йәһва күзитидиған хәлиқкә, охшайду? У сени сақлаватқан Қалқандур вә шөһритиңниң Қиличидур. Дүшмәнлириңниң барлиғи саңа ялақчилиқ қилмақта вә сән уларниң егизликлирини дәпсәндә қиливатисән».
