Һагай 2:1—23
2 Йәттинчи айниң жигирмә биринчи күнидә Йәһваниң сөзи Һагай пәйғәмбәргә болди:
2 «Мәрһәммәт, Шалтийәлниң оғли, Йәһудия һакими Зәрубабилдин, Йосадокниң оғли, башроһаний Йәшуадин вә башқа кишиләрдин сориғина:
3 “Араңларда мәзкүр өйни униң авалқи шөһритидә көргәнләр барму? Һазир у силәргә қандақ көрүнүватиду? Һәқиқәтән авалқидин қариғанда, у силәрниң көзлириңларда әрзимәс болуп көрүниватамду?”
4 “Лекин сән, Зәрубабил, мәккәм бол,— дәйду Йәһва.— Сәнму, Йосадокниң оғли, башроһаний Йәшуа, қәтъий болғин!”
“Мәзкүр зиминниң хәлқи, сәнму сәгәк болуп,— дәйду Йәһва,— ишқа киришкин”.
“Сәвәви, Мән силәр биләндур,— дәйду Сәрдар Йәһва.—
5 Шуни унтумаңларки, Мән силәрни Мисирдин ачиққанда немини вәдә қилдим вә Мениң роһум силәрниң араңларда һазирлинип турғанлиғиға зади гуман кәлтүрмәңлар. Қорқмаңлар!”»
6 «Қошунлар Башчиси Йәһва мундақ дәйду: “Йәнә бир қетим, йеқин-арида Мән йәнә бир рәт асман билән йәрни, деңиз билән қурғақни силкимән”.
7 “Мән барлиқ хәлиқләрни силкигәндә, һәммә хәлиқләрниң ғәзнилири ушбу өйгә келиду һәм Мән уни шан-шөһрәткә толтуримән!”— дәйду Йәһва Сәрдар.
8 “Күмүчму Мениңки һәм алтунму Мениңки”,— дәйду Йәһва, әскәрләр Худайи.
9 “Ахирқи өйниң шәрипи авалқиниң шәрипидин ешип кетиду”,— дәйду Сәрдар Йәһва.
“Һәм мошу җайда Мән силәргә течлиқ беримән”,— дәйду әскәрләр Худайи Йәһва».
10 Дариос һөкүмранлиғиниң иккинчи жилиниң тоққузинчи ейиниң жигирмә төртинчи күни Йәһва Худа Һагай пәйғәмбәргә йәнә сөзлиди:
11 «Сәрдар Йәһва мундақ дәйду: “Мәрһәммәт, роһанийлардин мундақ қанун тоғрисида сориғина:
12 “Әгәр адәм муқәддәс гөшни кийиминиң етигигә йөгәп, елип маңса вә униң билән нанға яки ботқиға, шарапқа яки майға вә башқа қандақту-бир йемәкликкә тегип кәтсә, у чағда бу тамақ муқәддәс болуп кетәмду?”» Роһанийлар җававән: «Яқ»,— дейишти.
13 Андин Һагай сориди: «Әгәр мурдиға тәккән напак киши тамаққа тәгсә, у напак боламду?» Роһанийлар җававән: «Болиду»,— деди.
14 Шу чағда Һагай мундақ деди: «“Мана шундақла Мениң үчүн һәм бу хәлиқ, һәм мошу кишиләр,— дәйду Йәһва,— шулардәкла Мән үчүн уларниң паалийәтлири. Әкелидиған барлиқ нәрсиси напактур”.
15 “Демәк, өтүнимән, мошу күнгичә немә иш йүз бериватқини һәққидә ойлиниңлар. Йәһваниң ибадәтханисида ташни ташқа қоймиған дәвир тоғрилиқ.
16 Силәр данниң догисиға келип, у йәрдә 20 өлчәм болиду, дәп күтәттиңлар, бирақ у йәрдә пәқәт 10 өлчәм болатти. Силәр искәнҗигә келип, униңдин 50 өлчәм шарап алимиз, дәп ойлаттиңлар, амма у йәрдин бари-йоқи 20 өлчәм чиқатти.
17 Мән силәрниң қоллириңларниң мевисини көйдүргә шамал билән, көкириш вә мөлдүр билән йоқ қилаттим. Шундақ болсиму, силәрдин һечким Маңа қайтмиди”,— дәйду Йәһва.
18 “Силәрдин сорайдиғиним, мошу күндин, тоққузинчи айниң жигирмә төртинчи күнидин, Йәһваниң ибадәтханисиниң һули селинғандин башлап, немә болуватқиниға диққәт қилиңлар.
19 Қараңлара, қоймиларда дан барму? Үзүм ғоли, әнҗир, анар һәм зәйтун мевилирини бәрдиму? Бирақ мошу күндин башлап, Мән силәргә бәрикитимни әвәтимән”».
20 Мошу айниң жигирмә төртинчи күни Йәһва Һагайға иккинчи қетим сөз қилди:
21 «Йәһуданиң бәги Зәрубабилға мундақ дә: “Йеқинда Мән асман билән йәрни силкитимән.
22 Мән шаһлиқларниң тәхтлирини ғулитимән вә барлиқ дөләтләрниң күч-қудритини гумран қилимән. Җәң һарвулирини һайдиғучилири билән жиқитимән. Атлар өлүп, чавандазлар һалак болиду, һәрқайси өз бурадириниң қиличидин”».
23 «“Ушбу күндә,— дәйду қошунлар Худайи Йәһва,— Мән сени, Мениң хизмәтчим, Шалтийәлниң оғли Зәрубабилни алимән,— дәйду Йәһва,— һәм сән Мениңда мөһүри бар үзүктәк болисән, чүнки Мән сени таллавалдим”. Буни әскәрләр Сәрдари Йәһва ейтти».
