Һакимлар 17:1—13

17  Әпрайим теғида Миха исимлиқ бир киши яшатти.  У өз анисиға: «Сениңдин елинған вә сән мениң көз алдимда ләнәт оқуған 1100 шекәл күмүч мениңда, мән уни алдим»,— деди. Аниси униңға: «Мениң оғлум Йәһва тәрипидин бәрикәтләнсун»,— деди җававән.  Оғли анисиға 1100 шекәл күмүчни қайтуруп бәрди. Шунда аниси: «Бу күмүчни мән оғлум үчүн Йәһваға беғишлидим. Униңдин қуйма вә ойма бутларни ясашқа мән саңа уни беримән»,— деди.  Лекин оғли күмүчни анисиға қайтуривәтти. Аниси болса 200 шекәл күмүчни елип, уни қуйғучиға бәрди. У униңдин ойма вә қуйма бутни ясиди, бу бутлар Миханиң өйидә болди.  Ушбу Миханиң өйи илаһларниң өйи болди. У ефодни вә терафимни қилип, оғуллириниң бирсини майлап, роһаний қилип бәлгүлиди.  Шу күнләрдә Исраилда падиша болмиған еди. Һәрким өзигә немә адил көрүнсә, шуни қилатти.  Мәзкүр вақитта Йәһуданиң Бәйтләһәм шәһиридин, Йәһуда қәбилисидин болған бир ләвий өз йеридә истиқамәт қилатти.  Бу киши Бәйтләһәмдин чиқип, яшайдиған йәр издәп, Әпрайим теғидики Миханиң өйигә кәлди.  Миха униңдин: «Сән нәдин келиватисән?»— дәп сориди. У киши җававән: «Мән Йәһуда Бәйтләһәмидики ләвий болимән, һазир яшашқа ярамлиқ җай издәп маңдим»,— деди. 10  Миха униңға: «Мәндә қелип маңа ата һәм роһаний болғин. Мән саңа жилиға 10ға йеқин күмүч шекәл төләймән, шундақла керәклик тамақ билән кийимниму тәминләймән »,— дәп тәклип қилди. 11  Шундақ қилип, ләвий мошу кишиниңкидә қелишқа келишти вә униңда оғуллириниң бирсидәк болуп кәтти. 12  Миха бу ләвийни майлиди һәм у Миханиң өйидә роһаний хизмитини атқурди. 13  Шуниң билән Миха мундақ деди: «Әнди шуни билимәнки, Йәһва маңа яхшилиқ қилиду, чүнки ләвий мәндә роһаний болуватиду».

Изаһәтләр