Һакимлар 18:1—31
18 Ушбу дәвирдә Исраилда падиша болмиған еди. Шу күнләрдә җайлишиш үчүн Данниң қәбилиси өзигә егилик издигән еди, чүнки шу мәзгилгичә униңға Исраил қәбилилири арисида техи чәк чиқмиди.
2 Дан оғуллири өзидин бәш адәм, Сора һәм Ештаолдин қудрәтлик әрләрни йәрни қарап чиқишқа вә билишкә әвәтти. Уларға: «Бериңлар һәм йәрни қарап келиңлар»,— дейишти. Улар Әпрайимниң теғиға, Миханиң өйигә келип, қонуп қалди.
3 Миханиң өйиниң кешида болғанда улар яш ләвийниң үнини тонуп қалди. У җайға кирип, униңдин: «Ким сени бу җайға әкәлди? Сән немә қиливатисән һәм немишкә сән бу йәрдә?»— дәп сорашти.
4 У җававән: «Маңа Миха уни вә буни қилди. У мени роһаний болуп хизмәт қилишқа яллиди»,— деди.
5 Улар униңға: «Худадин сориғина, биз маңған йолимиз утуқлуқ боламду?»— дәп соал қойди.
6 Роһаний уларға: «Маңған йолуңларда Йәһваниң алдида течлиқ билән меңиңлар»,— дәп җавап қайтурди.
7 Шуниң билән бу бәш әр Лахишқа кәлди. У йәрдә улар бу шәһәрдә яшаватқан хәлиқ сидонлиқлар адәтлири бойичә хатирҗәм һәм беғәм күн кәчүриватқанлиғини көрди. Бу йәрдә уларни хапа қилидиған һәм һөкүмранлиқ орнатқан һечким болмиған вә сидонлиқлар улардин жирақ туратти. Уларниңму һечким билән кари йоқ еди.
8 Пайлақчилар Сора билән Ештаолдики бурадәрлиригә қайтип кәлди. Бурадәрлири улардин: «Силәр немә дәйсиләр?»— дәп сорашти.
9 Улар җавап бәргәч: «Туруңлар, уларға қарши чиқайли, чүнки йери интайин убдан екән. Демәк, унчуқмай, шу йәрни егиликкә елишқа, чапсан йолға чиқайли.
10 Шу йәргә кәлгәндә, силәр ғәмсиз яшаватқан вә йери кәң хәлиқни көрисиләр. Худа уни қолуңларға тапшуриду. Бу шундақ маканкин, униңда йәр-зиминдин чиқидиған һәммә нәрсидә камчилиқ йоқтур»,— деди.
11 Шуниң билән Дан қәбилисидин, Сора һәм Ештаолдин, қуралланған 600 әр киши чиқти.
12 Улар берип Йәһудадики Кириат-Яримда қараргаһ болуп турди. Шуңлашқа шу җайни мошу күнгичә Данниң қараргаһи дәп атайду. У Кериат-Яримниң арқисида болиду.
13 У җайдин улар Әпрайимниң теғиға өтүп, Миханиң өйигә кәлди.
14 Мәзкүр вақитта Лахиш йерини пайлиған бәш киши өз бурадәрлиригә: «Биләмсиләр, мошу өйләрниң биридә ефод, терафим, қуйма вә ойма бутлар барлиғини? Шундақларчә, немә килишни ойлаңлар»,— дейишти.
15 Шуниң билән улар Миханиң өйигә, яш ләвийниң өйигә кирип, униң билән саламлашти.
16 Ушбу қуралланған, Дан оғуллиридин 600 әскәр дәрвазиниң алдида туратти.
17 Пайлақчи бәш киши у җайдики ефод, терафим, ойма вә қуйма бутни елип чиқишқа кирди. Роһаний болса қуралланған 600 киши билән дәрвазиниң қешида туратти.
18 Бәш киши Миханиң өйидин терафимни, ефодни, ойма бутни вә қуйма бутни елип чиқти. Роһаний улардин: «Силәр немә қиливатисиләр?»— дәп сориди.
19 Улар униңға: «Қолуңни еғизиңға бесип унчуқма һәм биз билән маңғин. Шуниң билән бизниң атимиз һәм роһанийимиз болисән. Саңа бир кишиниң өйидә роһаний болғандин қариғанда, Исраилниң бир қәбилисиниң роһанийи болуш әвзәл әмәсму?»—дейишти.
20 Роһаний қәлбидә хошал болуп, ефодни, бутларни вә терафимни елип, хәлиқ билән жүрди.
21 Улар қайтип өз йоли билән меңишти. Балиларни, мални вә баһалиқ олҗини алдиға қойди.
22 Улар Миханиң өйидин жирақлашқанда, Миханиң хошнилири жиғилип, Дан оғуллириниң кәйнигә чүшти.
23 Улар Дан оғуллириға вақириди. Шу чағда улар бурулуп, Михаға: «Саңа немә керәк? Немә үчүн сән вақириватисән ?»— деди.
24 У җававән: «Силәр мән ясиған худалиримни вә роһанийимни елип кетипсиләр, немә болатти? Қандақларчә силәр, саңа немә керәк дәйсиләр?»— деди.
25 Дан оғуллири униңға: «Еғизиңни ачма, биз сениң үниңни аңлимайли. Болмиса, аримизда бирмунчилири ачиғи келишип, силәргә йепилса, сән өзәңму вә аиләңниң өмриму қийилиду!»— дәп җавап бәрди.
26 Шундақ қилип, Дан оғуллири өз йоли билән кетишти. Миха болса, уларниң униңдин күчлүк екәнлигини көрүп, өз өйигә қайтип кәлди.
27 Данлиқлар Миха ясиған барлиқ нәрсини вә роһанийни өзлиригә елип Лахишқа кәлди. Шу шәһәрни һәм униңда яшаватқан хатирҗәм вә беғәм хәлиқни қилич билән уҗуқтуруп, шәһәргә от қоювәтти.
28 Униңға ярдәм беридиған һечким болмиди, чүнки у Сидондин жирақ туратти һәм һечким билән арилашматти. У Бәйт-Рихобниң йенида, вадида җайлашқан еди. Исраиллиқлар бу шәһәрни яңливаштин селип, униңда маканлашти.
29 У шәһәргә улар Исраилниң оғли, өз атиси Данниң исмини бәрди. Авал бу шәһәрниң нами Лахиш еди.
30 Шуниң билән Дан оғуллири өзидә бутни қойди. Дан қәбилисидә Мусаниң әвлади, Гирсонниң оғли Йонатан вә униң оғуллири роһанийлар болди. Улар һәтта бу маканниң турғунлирини йәр йөткигичә бу хизмәтни атқурди.
31 Улар Миха ясиған бутни өзидә тутуп, униңға чоқунди. Һәтта мошу вақитта Шилода һәқиқий Худаниң өйи болған еди.
