Һошия 12:1—14
12 «Әпрайим қуруқ арзу-арманларға берилип,
шәрқий шамални қоғлап жүриду.
Һәр күни алдамчилиқ билән зомигәрликни
ашуруватиду, Ассур билән келишим түзүп,
Мисирға зәйтун мейини әвәтиватиду.
2 Йәһва Йәһудани сотқа җәлип қилди. У Яқупни
йоллириға бенаән җавапқа тартип, униң
ишлири бойичә баһа бериду.
3 У қосақта акисиниң тапинини тутувалғанди,
Худа биләнму күрәшкән еди.
4 У пәриштә билән күришип, уни йеңивалди.
Андин жиғлап, униңдин илтипат һәққидә
ялвурди». Рәбби уни Бәйтәлдә тапқан еди вә
ушбу җайда бизләр билән сөзләшти.
5 У — Йәһва, әскәрләр Сәрдари.
Йәһва — Униң исми, ушбу исим астида
Уни әбәдил-әбәт әскә алиду.
6 «Өз Яратқучиңға қайт, садақәтмәнликни,
меһир-муһәббәтни вә адаләтни сақлап,
дайим өз Рәббиңгә таянғин!
7 Амма содигәриңниң қолида хата таразилар,
у қананлиқтәк алдашни яхши көриду.
8 Әпрайим мундақ дәйду: “Мән бейидим,
өзәмгә байлиқ топлидим. Барлиқ
киримлиримдә хаталиқ яки гуна йоқ”.
9 Лекин Мән — Йәһва, Мисирдин чиққандин
башлап сениң Худайиңдур. Мән яңливаштин
сени чедирларда, байрам күнлиридикидәк
олтарғузимән.
10 Мән пәйғәмбәрләргә мураҗиәт қилип,
нурғунлиған вәһийләрни ечип бәрдим,
улар арқилиқ үлгә-тәмсилләрни ейттим.
11 Гилиатта қанунсизлиқ вә җодигәрлик.
Гилгалда қурбанлиққа буқиларни әкелиду,
қурбангаһлири шунчивала көпки,
етиздики таш догилириға охшайду.
12 Яқуп Арамияға қечип кәтти вә Исраил
у йәрдә аяли үчүн әмгәк қилди вә аялиға
өйлиниш үчүн падиларни бақти.
13 Пәйғәмбәр арқилиқ Йәһва Исраилни
Мисирдин ачиқти вә пәйғәмбәр арқилиқ
мәзкүр халайиқни күзәтти.
14 Әпрайим Рәббини қаттиқ һақарәтлиди
вә униңда қан төкүш әйиви ятиду.
Пәрвәрдигар униң шәрмәндиси үчүн
толуғи билән уни җазалайду».
