Һошия 14:1—9
14 «Әй, Исраил, өз Худайиң Йәһваға, қайтқин!
Чүнки сән өз қанунсизлиғиңдин путлаштиң.
2 Йәһваға мундақ сөзләр билән бурулуңлар:
“Бизниң гуналиримизни кәчүрүп, йоқатқин
вә яхши ишлиримизни қобул қилғин.
Шу чағда биз Саңа еғизлиримиз
мәдһийисини кәби яш буқилардәк
қурбанлиққа әкелимиз.
3 Ассур бизни қутқузмайду. Биз әнди
атларға олтармаймиз вә қоллиримизниң
әсәрлирини Худайимиз, дәп атимаймиз.
Сәвәви, пәқәт Сән житимға шәпқәтликсән!”
4 Мән уларни чәтнәштин сақайтимән,
уларни пүткүл жүригим билән сөйүмән,
чүнки Мениң ғәзивим улардин қайтти.
5 Мән Исраил үчүн тәшна шәбнәмдәк болумән.
У лалә гүлдәк ечилип, Либандики
дәрәқләрдәк йилтиз тартиду.
6 У шахарап кәңийиду вә униң бүйүклиги
зәйтунниң бүйүклигигә қияслиниду һәм
униңдин чиққан хушпурақ Либанниң
хушпуриғиға тәңлишиду.
7 Мениң хәлқим яңливаштин Мениң
сайәмдә яшайду. У данни өстүрүп,
үзүм ғолидәк гүллиниду. Униң даңқи
Либан шаравидәк чиқиду.
8 Әпрайим мундақ дәйду:
“Мән ушбу бутларда немә таптим?!”
Мән буни аңлап, униңға яхши көзүм
билән қараймән. Мән мәңгү йешил
арчиға охшап, дайим мевә әкелидиған
дәрәқтәк болумән».
9 Ким дана болса, буни чүшиниду вә
әқил-парасәтлик буни билиду:
Йәһваниң йоллири — топ-тоғра вә
һәққанийлар уларда жүриду, қанунсизлар
болса, уларда жиқилиду.