Әзәкиял 15:1—8

15  Йәһва қайтидин маңа сөзлиди:  «Инсан оғли, үзүм ғоли орманда өсүватқан башқа шахлиқ дәрәқләр билән тәң болаламду?  Униңдин қандақту-бир нәрсигә керәклик лим тапаламду? Яки униңдин әң болмиғанда бир қачини есип қоюш үчүн, миқ ясашқа боламду?  Мана, уни отқа отундәк ташлиса, униң икки учи көйүп кетиду, оттури болса, көмәчтәк болуп қалиду. У мошу түридә қандақту-бир нәрсигә ярамлиқ боламду?  Һәтта өрттин авал, пүтүн болған вақтида униңдин һечбир пайда болмиған еди, әнди болса, у техиму һечнемигә ярамсиздур!»  «Шуңлашқа мундақ дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва: “Мән Йерусалим аһалиси билән гоя үзүм ғоли пәқәт от үчүн отун болғинидәк, шундақла иш қилимән. Чүнки орман дәрәқлири ичидә Мән үзүм ғолиға шундақ қисмәтни бәлгүлидим.  Мән уларға Өз көзүмни тикимән. Улар бир оттин чиқса, йәнә бир от уларни көйдүрүветиду. Шундақ қилип, Мән уларни җазалиғанда, силәр Мениң Йәһва екәнлигимни билип-йетисиләр”».  «“Мән мәзкүр зиминни уларниң етиқатини бузуп, садиқлиғини сақлимиғанлиғи үчүн қақасқа айландуримән!”— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва».

Изаһәтләр