Әзәкиял 19:1—14
19 «Сән Исраилниң башчилири тоғрисида матәм нахшини ейтип,
2 мундақ дегин:
“Ким сениң анаң болған? У ширларниң
арисидики чишиси болған еди.
У күчлүк яш ширларниң арисида
раһәтлинип йетип, асланлирини чоң қилатти.
3 У асланлириниң ичидики бирсини яхши бақти
вә у қудрәтлик яш ширға айланди. У овчилиққа
үгинип, һәтта адәмләрниму тутуп, йеди.
4 Униң һәққидә хәлиқләр аңлиди вә уни
тәйярлиған ориға чүшәрди. Бурниға илмәк
кийдүрүп, Мисир йеригә апарди.
5 Аниси уни бекар күтүп, униң қайтидиғиниға
үмүт жүтирип, башқа бир күчүгини елип,
уни яш шир қилип тәрбийилиди.
6 У ширларниң ичидә яшап, күчлүк шир болуп
йетилип, овчилиққа үгинип, һәтта
адәмләрниму йеди.
7 У уларниң өйлирини булап, мустәһкәм
шәһәрлирини чөлдәрәтти. Униң һөкүригән
авази пүткүл шу зиминда аңлинатти.
8 Хошна диярлардин хәлиқләр келип,
униңға тор ташлап, орисиға жиқатти.
9 Униң бурниға төмүр илмәкни селип, сөрәп
қәпәзгә әкирип, Бабил шаһиға йәткүзди.
Улар уни мәккәм җайға солиди.
Униң ғарилдиған зувани Исраил
тағлирида чиқмишини халиди.
10 Сениң анаңму саңа охшаш суда
тикилгән үзүм ғоли болғанди.
У мол судин шахарап,
көп мевә берәтти.
11 Униң шахлири чиң болуп, һөкүмранларниң
калтәклиригә ярамлиқ еди. Униң өсүши
дәрәқләрдин ешип, ушбу ғол егиз бойи вә
қоюқ йопурмақлири билән көзгә чүшәтти.
12 Лекин уни қәһәрлик жулуп, йилтизлири
билән йәргә ташлиди. Андин шәрқий
шамал униң мевилирини қурутти.
Униң мәккәм шахлири сунуп,
өрт уларни йоқатти.
13 Әнди болса у чөлгә тикилди,
сусиз, чаңқиған йәргә.
14 От униң шахлиридин чиқип, униң
бәргилирини һәм мевилирини йәвәтти.
Әнди бу ғолда һечбир һөкүмранниң
калтигигә ярамлиқ бирму шах қалмиди.
Бу матәм нахшидур вә у шундақ болуп
қелишқа тегишлик”».
