Әзәкиял 26:1—21
26 Он биринчи жилниң, биринчи ейиниң дәсләпки күнидә Йәһва маңа сөз қилди:
2 «Инсан оғли, Тир Йерусалим тоғрилиқ мундақ деди: “Һә, униңға таза яхши бопту! Хәлиқләрниң дәрвазилири бузулди. Әнди мән гүллинип, бейимән, чүнки у гумран болди!”
3 Шуниң үчүн Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Мана, Мән дүшминиңгә айлинип, саңа, Тир, маңдим! Мән саңа қарши деңиз кәби долқунлирини көтәргәндәк, нурғунлиған хәлиқләрни көтиримән.
4 Улар Тирниң сепиллирини бузуп, униң мунарлирини йәр билән йәксән қилиду һәм Мән униңдин топини сүпүрүп чиқип, қақас қияташқа айландуримән.
5 У деңиз ичидә торларни қурутидиған җайға айлиниду”.
“Буни Мән ейттим,— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва.— Хәлиқләр чоқум униңға булаңчилиқ қилиду.
6 Униң әтрапидики йезиларниң турғунлири қилич билән һалак болғанда, бар инсан Мениң Йәһва екәнлигимни билиду!”
7 Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Мән шималдин шаһларниң шаһи, Бабилниң һөкүмрани Нәбуқәднәсәрни саңа, Тир, һуҗум қилиши үчүн әкелимән. У атлири, җәң һарвулири, чавандазлири һәм зор қошуни билән саңа келиду.
8 У сениң очуқ етизларда яшаватқан турғунлириңни өлтүрүп, әтрапиңда қоршав тамни қуруп, догини ясап, саңа йоған қалқанни көтириду.
9 У сениң сепиллириңни там бузудиған қураллар билән бузуп, мунарлириңни базғанлири билән вәйран қилиду.
10 Атлириниң көплигидин сән топиға чөмисән, сепиллириң чавандазлар һәм җәң һарвулириниң опур-топуридин силкинип кетиду. У дәрвазилириң арқилиқ вәйран болған шәһәргә кириду.
11 Айғирлириниң туяқлири кочилириңни чәйләп ташлайду, хәлқиңни қиличлап, қудрәтлик түврүклириң гүмүрилинип чүшиду.
12 Дүшмәнлириң мол байлиғиңни булап, мал-затлириңни елип кетиду, тамлириңниң һәммисини һәм һашамәтлик өйлириңни йоқ қилиду. Андин улар деңизға яғачлириңни, ташлириңни вә шәһириңниң тописини ташлайду”.
13 “Мән сениң нахшилириңға ахир қойимән вә әнди сениңдин чилтарлириңниң авази чиқмайду.
14 Мән сени қақас ғарташ қилип, сән әнди торларни яйидиған йәргә айлинисән. Әнди зади тикләнмәйсән, чүнки буни Мән, Йәһва, ейттим”,— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва.
15 Әң Алий Һөкүмран Йәһва Тирға йәнә мундақ дәйду: “Сениң жиқилишиңниң ваң-чуңидин араллар силкинип кәтмәмду? Чүнки улар өлүватқанларниң товлашлирини аңлайду вә сениңда болудиған дәһшәтлик күрәшни байқайду.
16 Деңизниң барчә шәйхлири өз тәхтлиридин чүшүп, тонлирини вә чирайлиқ безәлгән көйнәклирини йешип, титрәккә чүшиду. Улар топиға олтирип, саңа һәйранлиқта қарап, ғил-ғил титрәйду.
17 Һәммәйлән сән һәққидә жиға көтирип, матәм нахшини ейтиду:
“Деңизчилар билән толған, атақлиқ шәһәр,
қандақ қорқунучлуқ сениң һалакитиң болди!
Сән вә сениң турғунлириң деңизда қудрәтлик
кишиләр еди, силәр йәр-зиминниң аһалисиға
һәйвәт кәлтүрәттиңлар!
18 Әнди болса, сениң жиқилған күнүңдә,
барлиқ араллар силкинип кәтти.
Деңиз араллири сениң вапатиңдин
паракәндиликкә чүшти”.
19 Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Мән сени қачан һечким яшимайдиған шәһәрләрдәк чөлдәрәткәндә, қачан Мән сени қайниған долқунлар вә зор сулар билән япқанда,
20 шу чағда Мән сени башқиларни ташлиғандәк, гөргә ташлаймән. Мән сени йәрниң чоңқур қатлимида җайлаштуруп, нәвақ шу йәрдә болған қедимий шәһәрләр билән биллә қилимән. Сениңда башқа һечбир турғун истиқамәт қилмайду. Андин Мән тирикләр зиминини атақлиқ қилимән.
21 Мән саңа уштумтут балаю-апәтни кәлтүримән һәм сән йоқайсән. Сени издисиму, һечқачан әнди тапалмайду”,— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва».
