Әзәкиял 28:1—26
28 Йәһва Худа қайта маңа сөз қилди:
2 «Инсан оғли, Тирниң даһиға сөз қил: “Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду:
“Сениң жүригиң тәкәббурлашқандин
сән: “Мән худа. Мән худаниң тәхтидә
олтирип, деңизниң оттурида
яшаймән!”— дәватисән. Бирақ сән
бари-йоқи инсандур, һәргиз худа әмәссән!
Гәрчә қәлбиңдә өзәңни худа билән
тәңләштүриватсаңму.
3 Сән өзәңни Даниялдин дана санаватисән вә
һечбир сир сениңдин йошурун әмәстәк.
4 Сән өз данишмәнлигиң һәм өткүрлигиң
түпәйли бай болдуң вә ғәзниханилириңни
алтун-күмүчкә толтурдуң.
5 Маһирлик билән сода-сетиқ қилип,
мол байлиқ топлидиң. Шуңлашқа
сениң қәлбиң мәғрурлинип кәтти”.
6 “Шуңа Әң Алий Һөкүмран Йәһва
мундақ дәйду: “Жүригиңдә сән өзәңни
худа билән тәң көрүватқиниң үчүн,
7 Мән саңа чәтәлликләрниң арисидин
әң вәһши халайиқни әкелимән.
Улар сениң махтанған данишмәнлигиң
билән тапқан гөзәл нәрсилириңни
йоқитиш үчүн қиличлирини көтириду
вә сениң алийҗанаплиғиңни йоқитиду.
8 Улар сени гөргә, деңизлар жүригигә
ташлап, сән шу җайда боғузланғанлардәк,
рәһимсиз вапат билән өлисән.
9 Шу чағда қатилиң алдида:
“Мән худа”,— дәләләмсән?
Яқ, чүнки сени өлтәргүчиниң көзидә
сән худа әмәс, пәқәт адәмдур!”
10 “Сән чәтәлликләрниң қолидин
хәтниләнмигәнләрдәк өлисән,
сәвәви, буни Мән ейттим”,—
дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва».
11 Йәһва қайта маңа мураҗиәт қилди:
12 «Инсан оғли! Тир шаһи һәққидә жиға-нахшини ейт һәм униңға мону сөзләрни йәткүз: “Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду:
“Сән мукәммәлликниң үлгиси едиң,
даналиққа толған вә гөзәлликтә әҗайиптиң.
13 Сән Худаниң беғида, Ерәмдә, болғандиң.
Сени һәрқандақ қиммәтбаһа ташлар
безәп туратти: қизил яқут, топаз, яшма
алмас, хризолит, оникс, сапфир,
пирүзә вә зумрәт. Һәр есил таш алтун
угисида болуп, улар сениң яритилған
күнүңгә тәйярланған еди.
14 Мән сени майлап, һимайә хурабини қилдим.
Сән Худаниң муқәддәс теғида яшап,
ялқунлиған есил ташларниң арисида жүрдүң.
15 Сән төрәлгәндин башлап, һәммә
йоллириңда нуқсансиз болған едиң,
таки сениңда беқанунлуқ пәйда болмиғичә.
16 Содаңниң көләмлигидин сениң ичиң
һәққанийсизлиққа толди вә сән гуна
қилишқа башлидиң. Шуңлашқа Мән
сени, булғанғанни, Худа теғидин ташлаймән
вә сени, қоғдаш хурабинини, йоқ қилимән.
Мән сени отлуқ ташларниң
ичидин қоғлап чиқимән.
17 Есил чирайиңдин жүригиң һакавурлишип,
әҗайип мәртивиңдин сән даналиғиңни
жүтәрдиң. Мән сени йәргә ташлап,
барлиқ шаһларниң алдида тамашиға
айландуримән.
18 Өз беқанунлиғиңниң моллиғидин вә
диянәтсиз сода-сетиғиңдин сән
муқәддәс орунлириңни напаклаштурдиң.
Мән сениңда өрт туташтуримән вә
у сени көйдүрүветиду. Йәр-зиминда
яшиған һәмминиң алдида сени күлгә
айландуримән.
19 Сени хәлиқләрниң арисида билгәнләр
һәйран қелип, һаң-таң болиду.
Сән күтмигән чағда дәһшәтлик ахириң келип,
сән мәңгүгә йоқ болуп кетисән!”»
20 Маңа қайтидин Йәһваниң сөзи болди:
21 «Инсан оғли, үзүңни Сидон тәрәпкә қаритип, униңға бәшарәт ейт.
22 Мундақ дә: “Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду:
“Мана, Мән саңа, Сидон, қараймән.
Сениң дүшминиң болуп, араңда
мәдһийилинимән. Шуниң билән инсанлар
Мениң Йәһва екәнлигимни сениң үстүңдин
сотимни қилғанда вә Өз муқәддәслигимни
көрсәткәндә, тонуп-билиду.
23 Мән саңа өлүмлүк вабани әвәтимән вә
кочилириңда қан ақиду. Саңа һәммә
тәрәптин қилич тегип, көп аһалиң
һалак болиду. Шуниң билән кишиләр
Мениң Йәһва екәнлигимни чүшиниду.
24 Әнди кәлгүсидә Исраил өйиниң өп-чөрисидә тикәнлик өсүмлүкләр вә өткүр чақақлар болмайду, йәни уни өч көргәнләр вә яманлиқ тилигәнләр. Шу вақитта хәлиқләр Мениң Әң Алий Һөкүмран Йәһва екәнлигимни билиду”.
25 “Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Мән Исраил өйини уларни таритивәткән хәлиқләрдин жиққанда, улар Мениң хасийәтлик Худа екәнлигимни көриду. Исраиллиқлар Мән Мениң қулум Яқупқа бәргән өз йеридә яшайду.
26 Улар униңда ховуп-хәтәрсиз яшап, өй-маканларни селип, үзүмзарлиқларни тикиду. Мән уларни тәңситмәйдиған хошнилири үстидин һөкүм чиқарғанда, улар бехәтәрликтә яшайду. Шу вақитта улар Мениң Йәһва, уларниң Рәбби, екәнлигимни яхши чүшиниду”».
