Әзәкиял 5:1—17
5 Сән, инсан оғли, өткүр қилични елип, сатрашниң әсвавидәк, униң билән бешиңдики чачлириңни һәм сақал-бурутиңни чүшәргин. Андин уларни таразида өлчәп, нәччә қисимға бөлгин.
2 Униң үчинчи қисмини шәһәрниң қоршавдики күнлири пүткәндә, шәһәр ичидә көйдүривәт. Башқа үчтин бир қисмини елип, шәһәрниң әтрапида қилич билән чепивәт. Қалған үчинчи қисмини болса, шамалға тозутивәт һәм Мән униң изидин қилични әвәтимән.
3 Ахирқи қисмидин азғина чачни елип, кийимиңниң етигидә бағлап қой.
4 Йәнә азирақ чачни отқа ташлап, көйдүрүвәт. Бу өрт барлиқ Исраил хәлқигә өтиду.
5 Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Мана, бу Йерусалим. Мән уни хәлиқләрниң оттурисида орунлаштурдим вә башқа дөләтләр униң әтрапида җайлашти.
6 Лекин у Мениң һөкүм-қарарлиримға бутпәрәсләрдин қариғанда вә Мениң әмирлиримгә өп-чөридики ят хәлиқләрдин қариғанда қарши чиқти. Униң турғунлири Мениң тохтамлиримни тәңситмәй, Мениң қанун-қаидилиримни рәт қилди”.
7 Шуңлашқа Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Силәр хошна хәлиқләрдинму бәтәр иш қилип, Мениң әмирлирим бойичә яшимиғанлиқтин, техи бутпәрәс хәлиқләрниң қанунлири бойичә яшиғанлиғиңлар үчүн,
8 мана, Әң Алий Һөкүмран Йәһва мундақ дәйду: “Шәһәр, Мән Өзәм саңа қарши чиқип, әшу хәлиқләрниң көзичә сениң үстүңдин һөкүм чиқиримән.
9 Сениң жиркиничлик пааллириң үчүн сениң билән һечқачан қилмиған вә һечқачан башқа қилмайдиған нәрсини әмәлгә ашуримән.
10 Сениң ичиңдә атилар оғуллирини вә оғуллири атилирини йәйдиған болиду. Мән үстүңдин сотларни өткүзүп, сәндин қалған қалдуқни барчә шамалларға тозутуветимән”.
11 “Шуңа, Өзәм билән қәсәм ичимән,— дәйду Әң Алий Һөкүмран Йәһва,— сән Мениң муқәддәс орнумни барлиқ жиркиничлириң билән вә сәскәндүридиған бутлириң билән булғиғиниң үчүн, Мән сени рәт қилимән. Көзүм сени айимайду вә рәһим-шәпқәт көрсәтмәймән!
12 Хәлқиңниң үчинчи қисми кесәлләрдин вә ачарчилиқтин өлүп кетиду. Башқа бир қисми әтрапиңдики қиличтин қирилиду. Қалған үчинчи қисмини шамалларға тозуп, уларниң кәйнидин қилични әвәтимән.
13 Пәқәт шу чағда Мениң ғәзивим өчүп, уларға қайниған қәһрим бесилиду һәм Мән қанаәт тапимән. Шу чағда улар Мән, Йәһва, алдин ейтқанлиримни орунлайдиғанлиғимни чүшиниду, чүнки Мән мутләқ вападарлиқни тәләп қилимән.
14 Мән сени чөлгә айландуруп, хошна хәлиқләр вә йениңдин өткән һәркимниң алдида мәсхирә һәм шәрмәндә қилимән.
15 Үстүңдин барлиғи күлиду һәм һақарәтниң, дәһшәтниң үлгиси болисән вә әтрапиңдики ят хәлиқләр үчүн қорқунучлуқ мисал болуп қалисән. Мән, Йәһва, буни ейттим.
16 Мән саңа ачарчилиқниң шиддәтлик оқлирини атимән, улар сени һалак қилип, йоқитиду. Мән сени тамақтин мәһрум қилип, ачарчилиғиңни техиму күчәйтимән.
17 Саңа ачлиқни вә жиртқуч һайванларни әвәткәндә, улар сени пәрзәнтсиз қалдуриду. Сени шундақла вабалар, қан төкүшләр вә қилич чөлдәритиду. Мана Мән, Йәһва, буни ейттим!”»
